NighTrain Station Guns N' Roses

Odświeżam temat, jako że zdecydowałam się przezwyciężyć swoją niechęć do biegania Nienawidziłam biegać odkąd tylko sięgam pamięcią, biegi były dla mnie synonimem rywalizacji, zasapania się na śmierć, bólu w okolicach płuc, nudności, drżenia wszystkich mięśni. Ogólnie z perspektywy czasu uważam, że w szkołach wuefiści fatalnie przygotowują uczniów do biegania. Po prostu pewnego dnia trzeba coś zaliczyć na ocenę, więc nauczyciel dwa zajęcia wcześniej każe ludziom biegać i tyle. Nie mówi jak to robić, jak się przygotować, ile pić, co najlepiej zjeść, nic. No i właśnie dlatego miałam z bieganiem takie skojarzenia, jakie miałam. Pierwsze pozytywne doświadczenie z bieganiem miałam w liceum, gdzie babka starała się do tego podejść w miarę poważnie i kiedy zdawaliśmy test Coopera na stadionie, dostałam 4, ach, co to był za szał ciał i radość
Ostatnio wszyscy biegają, wszędzie mają miejsce jakieś maratony, mnóstwo ludzi zachęca do tego sportu, więc stwierdziłam, że puszczam w niepamięć moje poprzednie doświadczenia i zaczynam biegać, kiedy tylko wrócę z ferii. Trochę poczytałam o bieganiu w internecie, i skorzystamy z Witkiem z tej tabeli:




Trochę się boję na samą myśl o bieganiu, ale z kondycją chyba nie najgorzej (rowerek stacjonarny, callanetics, hula hop , joga ) więc mam nadzieję, że tragedyji nie będzie Poza tym, jak to klasyczna baba, kupiłam już buty

Jak ktoś chce się przyłączyć, podzielić doświadczeniami, to chętnie poczytam Trzymajcie kciuki

Słowo "maraton" na razie mnie przeraża Ale jeśli zobaczę efekty, to nie wykluczam, że pomyślę o tym Pewnie jak rozpoczniemy bieganie to pojawi się mnóstwo pytań, więc wtedy na pewno przyda się rada kogoś doświadczonego, dzięki Śpiochu

Właśnie o tym myślałam wczoraj, że na początku bez sensu jest wyznaczać sobie jakąś trasę o konkretnej długości, zresztą podczas ćwiczeń na rowerku też zawsze zakładam sobie, że jadę 30-40 min i patrzę tylko, żeby utrzymać odpowiednie tempo, nie wyznaczam sobie ilości km do przejechania bo nawet na samą myśl o tym jestem zniechęcona Dzięki SOSNA! za rady, w sumie widzę, że są podobne do tych wytycznych w tabeli i tego, co przeczytałam wcześniej, czyli wychodzi na to, że jest to właściwa droga. Mam jeszcze pytanie odnośnie picia: jak to wygląda? Mam brać ze sobą wodę i z nią biegać? Pić w trakcie, czy lepiej po wysiłku? No i ile najlepiej odczekać od momentu ostatniego posiłku? I co najlepiej zjeść po bieganiu?

A więc 2 biegi za nami (minuta biegu, minuta marszu, 7 powtórzeń) Pierwszy bieg nie należał do udanych. Pojawiły się zakwasy i wewnętrzny głos "nie dam rady, jednak nie lubię biegać". Ale mimo wszystko po konsultacji z Witkiem stwierdziłam, że dam sobie jeszcze szansę i spróbuję 3 razy. Dzisiaj było super Zastanowiłam się, co było nie tak poprzednim razem i spróbowałam to skorygować. Po pierwsze, nawodniłam się metodą Śpiocha Po drugie, ostatni posiłek zjadłam 1,5 godziny wcześniej, a nie 40 minut (nie było to zamierzone za 1. razem, jakoś tak wyszło po prostu). Po trzecie, zrezygnowałam z czapki (było o niebo lepiej!) no i po czwarte, starałam się mieć proste plecy, żeby lepiej oddychać (zawsze miałam tendencję do nadmiernego pochylania się do przodu, tyłek metr za głową ). Po piąte - biegliśmy w mieście, po osiedlu, a nie wśród drzew na wsi, przez co bieg był bardziej urozmaicony. Biegło mi się bardzo fajnie, mogłabym śmiało przebiec jeszcze kilka razy Mam nadzieję, że teraz będzie już tylko lepiej

Jakaś rada na bolące kolana? Podczas biegu jest ok, ale po jest kiepsko. Bolą szczególnie przy wchodzeniu po schodach i wciskaniu sprzęgła No i strzelają. Coś z tym robić czy to norma i czekać, aż samo przejdzie?

Tak strasznie nie chciało mi się uczyć na biologię dziś, że poszłam pobiegać i chyba zacznę biegać częściej znowu  Poza tym trochę tłuszczyku przed wakacjami by trzeba spalić 


Może tym razem nie skończy się w maku, albo w jakichś dziwnych miejscach 

Ja biegam za babami!