NighTrain Station Guns N' Roses

Duff McKagan wydał trzeci album solowy.

Płyta, zatytułowana „Lighthouse”, ukazała się także w edycji deluxe, zawierającej podpisany przez Duffa certyfikat autentyczności. Fani znajdą w ofercie również winyle – „Transparent Green & Black Marble” oraz „Black Velvet” – a wraz z nimi trzy litografie, liczącą dwanaście stron książeczkę, naklejkę i kostki do gry na gitarze. 

„Wydając Lighthouse, podzieliłem się z słuchaczami owocami moich muzycznych przepraw i triumfów”, twierdzi basista Guns N’ Roses. „W ciągu ostatnich niemal piętnastu lat zgłębiałem tajniki sztuki pisania piosenek. Mam wrażenie, że prostotą akordów i zawartą w tekstach prawdą nawiązałem przy tym do moich punkowych czasów. Zgodnie z tytułem programu radiowego, który prowadzę z Susan, «Three Chords And The Truth», siadając z gitarą, podążałem za akordami i prawdą”.

„Od pierwszego utworu, Lighthouse, swego rodzaju hymnu na cześć dobroci i nadziei, przez kolejne kawałki, aż do piosenki I Just Don’t Know, w której zastanawiam się, co będzie dalej, mój proces myślowy zatacza coś na kształt kręgu”.

„Zaczytuję się w dobrych książkach i chciałem, żeby płyta – przynajmniej w warstwie tekstowej – była bezustannym wznoszeniem się i opadaniem, jak rasowa powieść”, wyjaśnił Duff. 

„Uwielbiam moje nowe studio w Seattle i zdaję sobie sprawę z tego, jakie to szczęście, że mam własne miejsce, w którym zawsze mogę tworzyć. A jeszcze większym szczęściem jest to, że moim przewodnikiem i mentorem jest producent Martin Feveyear. W czasie pandemii Martin i ja spędziliśmy w studiu długie miesiące. Tych dziesięć piosenek, które trafiły na Lighthouse, to tylko część tego, co w tamtym czasie stworzyliśmy. Z pewnością będzie ciąg dalszy… ale na razie mamy nadzieję, że fanom spodoba się ta płyta”.   
 




Źródło

Ja dałem. Na YouTube. Jest OK. Chyba najbardziej dojrzała płyta Duffa. Dobrze brzmi, niezłe testy. Stylistycznie to Duff trochę się zapatruje w Boba Dylana i Bruce Springsteena. Mało punku, dużo akustyków i rozważań nad życiem.

Ogólnie jest w porządku, acz wielkiej oryginalności bym tam nie szukał. Jak usłyszałem początek "I saw God on the 10th St." to myślałem, że to "I used to love her". I zastanawiałem się jakby "Hope" zabrzmiał, gdyby Axl to zaśpiewał skoro Slash już tutaj jest.

A przy okazji. Widziałem, że był wywiad z Duffem w Wyborczej. Coś ciekawego powiedział?