NighTrain Station Guns N' Roses

TSA- Spóźnione pytania



Usiądź! Porozmawiać z Tobą chcę
Bo od wielu dni i wielu lat
Pytań, które bolą nazbierało się
A odpowiedzi nie dał nikt...
Każda taka pusta noc
Wciąż samotnością kaleczy sny
A nowy, przecież jasny świt,
Co wybawieniem zawsze był
Przynosi tylko ból

Powiedz, czemu łatwo tak
Potrafimy ranić?
A o wiele trudniej jest
Po prostu... wybaczyć?

Życie...
Czy to musi być jak gra
W której nie wygrywa prawie nikt
Kochać każdy przecież może,
Ale kto przed miłością nie ucieka dziś?
Już każdy kłamie nawet w snach
W marzeniach oszukuje...
W świecie gdzie nawet prawdy cień
Rani lub zabija
Kłamstwo potrzebne nam,
Jak chleb...

Powiedz mi, dlaczego tak
Potrafimy zdradzać?
A dlaczego trudno jest
Po prostu... pokochać?

Już każdy kłamie nawet w snach
W marzeniach oszukuje się...
W świecie gdzie nawet, nawet prawdy cień
Rani lub zabija
Kłamstwo potrzebne nam,
Jak codzienny chleb...
Jak codzienny chleb...

Powiedz, czemu łatwo tak
Potrafimy ranić?
A o wiele trudniej jest
Po prostu... wybaczyć?

Powiedz mi, dlaczego tak
Potrafimy zdradzać?
A dlaczego trudno tak
Po prostu... pokochać?

Tylko wymienię:
 
Dżem - List do M., Do kołyski
Marek Grechuta - Dni, których nie znamy, Wolność, Niepewność
Perfect - Niepokonani
SDM - Bieszczadzkie anioły, Zbieg okoliczności łagodzących

Guns N'Roses - November Rain, Civil War
The Doors - The end
 Velvet Revolver - Messages
John Lennon - Imagine

Nie wiem czy było, ale tego tekstu tu nie może zabraknąć

Budka Suflera - Jest taki samotny dom
(muz. Romuald Lipko, Krzysztof Cugowski, sł. Adam Sikorski)

Uderzył deszcz, wybuchła noc,
Przy drodze pusty dwór,
W katedrach drzew, w przyłbicach gór,
Wagnerowski ton.

Za witraża dziwnym szkłem,
Pustych komnat chłód,
W szary pył rozbity czas,
Martwy, pusty dwór.

Dorzucam drew, bo ogień zgasł,
Ciągle burza trwa,
Nagle feria barw i mnóstwo świec,
Ktoś na skrzypcach gra,
Gotyckie odrzwia chylą się
I skrzypiąc suną w bok
I biała pani płynie z nich
W brylantowej mgle.

Zawirował z nami dwór,
Rudych włosów płomień,
Nad górami lecę, lecę z nią,
Różę trzyma w dłoni.

A po nocy przychodzi dzień,
A po burzy spokój,
Nagle ptaki budzą mnie
Tłukąc się do okien
A po nocy przychodzi dzień,
A po burzy spokój,
Nagle ptaki budzą mnie
Tłukąc się do okien

Znowu szary, pusty dom,
Gdzie schroniłem się
I najmilsza z wszystkich, z wszystkich mi
Na witraża szkle,
Znowu w drogę, w drogę trzeba iść,
W życie się zanurzyć,
Chociaż w ręce jeszcze tkwi
Lekko zwiędła róża...

Lecz po nocy przychodzi dzień,
A po burzy spokój,
Nagle ptaki budzą mnie
Tłukąc się do okien
A po nocy przychodzi dzień,
A po burzy spokój,
Nagle ptaki budzą mnie
Tłukąc się do okien

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=wT_ObQMSs3U" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.youtube.com/watch?v=wT_ObQMSs3U</a>

Marek Dyjak - Piosenka w samą porę

Pozwól odejść już
 Że nie całkiem zechciej wierzyć
 Pozwól odejść już
 Najlepszemu z twych żołnierzy
 Miejsce w szyku znam
 Żołnierz mieszka w czasie przeszłym
 Gdy w swojej roli ma trwać

 Tam we mnie obłoki
 Obłoki gęstnieją
 Tam dzban przepełniony lekko się chyli
 Tam para danieli przykrywa się knieją
 Noc wróży z nocnych motyli

 Na mnie już pora
 Nim słowo za ciasne
 Nim gest za obszerny
 Nim karta znaczona
 Nim zimna koszula obejmie całunem
 Tę chwilę co w nas
 Jak ikona

 Tam we mnie granica
 Granica zacicha
 Tam grobla mizerna nadmiaru nie zbiera
 Tam strażnik zakłada łach przemytnika
 Noc wróży z ręki dżokera

Na mnie już pora
 Nim słowo za ciasne
 Nim gest za obszerny
 Nim karta znaczona
 Nim zimna koszula obejmie całunem
 Tę chwilę co w nas
 Jak ikona

 Pozwól odejść już
 Że nie całkiem możesz wierzyć
 Pozwól odejść już
 Najlepszemu z twych żołnierzy
 Miejsce w szyku znam
 Moje miejsce w czasie przeszłym
 Gdy w swojej roli mam trwać

 Na mnie już pora
 Nim słowo za ciasne
 Nim gest za obszerny
 Nim karta znaczona
 Nim zimna koszula obejmie całunem
 Tę chwilę co w nas
 Jak ikona
-------------------------------------------
Maria Peszek - Padam

Bez Ciebie znaczę mniej
 Niż pocztowy znaczek
 Bez Ciebie jest mnie pół
 Bez Ciebie jestem jak
 Z powyłamywanymi nogami stół

 Jesteś rzeczą, która sprawia
 Że od razu się naprawiam
 A na jedno Twoje tak
 Się zaczyna świat
 Nie mów mi: „Bądź realistką”
 Ja, kochanie, chcę mieć wszystko
 Nie mów mi: „Bądź realistką”
 Ja wszystko chcę mieć

 Chodź, pokażę Ci garaże
 Garaże pełne marzeń
 I zajezdnie gwiezdne Ci otworzę
 Moich chorych myśli morze

 Jesteś rzeczą, która sprawia
 Że od razu się naprawiam
 A na jedno Twoje tak
 Się zaczyna świat
 Nie mów mi: „Bądź realistką”
 Ja, kochanie, chcę mieć wszystko
 Nie mów mi: „Bądź realistką”
 Ja wszystko chcę mieć

 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam
 Nikomu Cię nie dam
 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam
 Nikomu cię nie dam
 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam

 Bez Ciebie znaczę mniej
 Niż pocztowy znaczek
 Bez Ciebie jest mnie pół
 Bez Ciebie jestem jak
 Z powyłamywanymi nogami stół

 Jesteś rzeczą, która sprawia
 Że od razu się naprawiam
 A na jedno Twoje tak
 Się zaczyna świat
 Nie mów mi: „Bądź realistką”
 Ja, kochanie, chcę mieć wszystko
 Nie mów mi: „Bądź realistką”
 Ja wszystko chcę mieć

 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam
 Nikomu Cię nie dam
 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam
 Nikomu cię nie dam
 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam
 Padam, padam
 Nikomu Cię nie dam
 Padam, padam
 Tak się cieszę, że Cię mam
 Padam, padam
 Nikomu Cię nie dam
 Padam, padam

<a href="http://www.youtube.com/watch?v=OVQmxIm44bc" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.youtube.com/watch?v=OVQmxIm44bc</a>

Nie wiem czy najpiękniejszy, na pewno jeden z najsmutniejszych.

Nie wiem czy to było ale to jedna z najpiekniejszych...
Jacek Kaczmarski
"Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego"



To moja droga z piekła do piekła
W dół na złamanie karku gnam!
Nikt mnie nie trzyma, nikt nie prześwietla
Nie zrywa mostów, nie stawia bram

Po grani! Po grani!
Nad przepaścią bez łańcuchów, bez wahania!
Tu na trzeźwo diabli wezmą
Zdradzi mnie rozsądek - drań
W wilczy dół wspomnienia zmienią
Ostrą grań

Po grani! Po grani! Po grani!
Tu mi drogi nie zastąpią pokonani!
Tylko łapią mnie za nogi,
Krzyczą "nie idź!", krzyczą - "stań! "
Ci, co w pół stanęli drogi
I zębami, pazurami kruszą grań

To moja droga z piekła do piekła
W przepaść na łeb, na szyję skok
Boskiej Komedii nowy przekład
I w pierwszy krąg piekła mój pierwszy krok

Tu do mnie! Tu do mnie!
Ruda chwyta mnie dziewczyna swymi dłońmi
I do końskiej grzywy wiąże
Szarpie grzywę - rumak rży
Ona - co ci jest mój książę?
Szepce mi...

Do piekła! Do piekła! Do piekła!
Nie mam czasu na przejażdżki wiedźmo wściekła
- Nie wiesz ty co cię tam czeka -
Mówi sine tocząc łzy
- Piekło też jest dla człowieka!
Nie strasz, nie kuś i odchodząc zabierz sny

To moja droga z piekła do piekła
Wokół postaci bladych tłok
Koń mnie nad nimi unosi z lekka
I w drugi krąg kieruje krok

Zesłani! Zesłani!
Naznaczeni, potępieni i sprzedani
Co robicie w piekła sztolniach
Brodząc w błocie, depcąc lód
Czy śmierć daje ludzi wolnych
Znów pod knut?

- To nie tak! To nie tak! To nie tak!
Nie użalaj się nad nami - tyś poeta
Myśmy raju znieść nie mogli
Tu nasz żywioł, tu nasz dom
Tu nie wejdą ludzie podli
Tutaj żaden nas nie zdziesiątkuje grom

Pani bagien, mokradeł i śnieżnych pól,
Rozpal w łaźni kamienie na biel
Z ciał rozgrzanych niech się wytopi ból
Tatuaże weźmiemy na cel!
Bo na sercu, po lewej, tam Stalin drży,
Pot zalewa mu oczy i wąs
Jego profil specjalnie tam kłuli my
Żeby słyszał jak serca się rwą

To moja droga z piekła do piekła
Lampy naftowe wabią wzrok
Podmiejska chata, mała izdebka
I w trzeci krąg kolejny krok:

- Wchodź śmiało! Wchodź śmiało!
Nie wiem jak ci trafić tutaj się udało
Ot jak raz samowar kipi, pij herbatę
Synu, pij!
Samogonu z nami wypij!
Zdrowy żyj!

Nam znośnie! Nam znośnie! Nam znośnie!
Tak żyjemy niewidocznie i bezgłośnie
Pożyjemy i pomrzemy
Nie usłyszy o nas świat
A po śmierci wypijemy
Za przeżytych w dobrej wierze parę lat

To moja droga z piekła do piekła
Miasto a w mieście przy bloku blok
Wciągam powietrze i chwiejny z lekka
Już w czwarty krąg kieruję krok

Do cyrku! Do cyrku! Do kina!
Telewizor włączyć - bajka się zaczyna
Mama w sklepie, tata w barze
Syn z pepeszy tnie aż gra
Na pionierskiej chuście marzeń
Gwiazdę ma

Na mecze! Na mecze! Na wiece!
Swoje znać, nie rzucać w oczy się bezpiece
Sąsiad - owszem, wypić można
Lecz to sąsiad, brat - to brat
Jak świat światem do ostrożnych
Zwykł należeć i uśmiechać się ten świat

To moja droga z piekła do piekła
Na scenie Hamlet, skłuty bok
Z którego właśnie krew wyciekła -
I w piąty krąg kolejny krok

O matko! O matko!
Jakże mogłaś jemu sprzedać się tak łatwo
Wszak on męża twego zabił
Zgładzi mnie, splugawi tron
Zniszczy Danię, lud ograbi
Bijcie w dzwon!

Na trwogę! Na trwogę! Na trwogę!
Nie wybieraj między żądzą swą a Bogiem
Póki czas naprawić błędy
Matko, nie rób tego - stój!
Cenzor z dziewiątego rzędu:
- Nie, w tej formie to nie może wcale pójść!

To moja droga z piekła do piekła
Piwo i wódka, koniak, grog,
Najlepszych z nas ostatnia Mekka
I w szósty krąg kolejny krok

Na górze! Na górze! Na górze!
Chciałoby się żyć najpełniej i najdłużej
O to warto się postarać!
To jest nałóg, zrozum to!
Tam się żyje jak za cara
I ot co!

Na dole, na dole, na dole
Szklanka wódki i razowy chleb na stole
I my wszyscy, tam - i tutaj
Tłum rozdartych dusz na pół,
Po huśtawce mdłość i smutek
Choćbyś nawet co dzień walił głową w stół

To moja droga z piekła do piekła
Z wolna zapada nade mną mrok
Więc biesów szpaler szlak mi oświetla
Bo w siódmy krąg kieruję krok

Tam milczą i siedzą
I na moją twarz nie spojrzą - wszystko wiedzą
Siedzą, ale nie gadają
Mętny wzrok spod powiek lśni
Żują coś, bo im wypadły
Dawno kły

Więc stoję! Więc stoję! Więc stoję!
A przed nimi leży w teczce życie moje
Nie czytają, nie pytają
Milczą, siedzą, kaszle ktoś
A za oknem werble grają
Znów parada, święto albo jeszcze coś...

I pojąłem co chcą ze mną zrobić tu
I za gardło porywa mnie strach
Koń mój zniknął, a wy siedmiu kręgów tłum
Macie w uszach i oczach piach
Po mnie nikt nie wyciągnie okrutnych rąk
Mnie nie będą katować i strzyc
Dla mnie mają tu jeszcze ósmy krąg
Ósmy krąg, w którym nie ma już nic

Pamiętajcie wy o mnie co sił! Co sił!
Choć przemknąłem przed wami jak cień
Palcie w łaźni aż kamień się zmieni w pył -
Przecież wrócę, gdy zacznie się dzień