NighTrain Station Guns N' Roses

Historia piosenek GNR – cz. 17: „Knockin’ on Heaven’s Door”



Ultimate Classic Rock – 20 września 2021 r.



Gdyby zliczyć, ileż to razy żyjący na krawędzi członkowie Guns N’ Roses pukali do bram nieba, okazałoby się, że sznurek oczekujących na pogawędkę ze świętym Piotrem jest całkiem długi.

I prawdopodobnie właśnie to skłoniło Gunsów do sięgnięcia po piosenkę „Knockin’ On Heaven’s Door” Boba Dylana.

Dylan napisał ten utwór z myślą o ścieżce dźwiękowej do filmu „Pat Garrett i Billy Kid” z 1973 roku. Wkrótce potem piosenka uplasowała się na dwunastym miejscu w klasyfikacji Hot 100 Billboardu i na piątym w zestawieniu Adult Contemporary. Odtąd była stałym punktem setlisty Dylana i trafiła na niejedną płytę koncertową.


Do bram świata Guns N’ Roses zapukała latem 1987 roku, po tym, jak Axl Rose spędził kilka dni w szpitalu wskutek bójki, w którą wdał się przed klubem Cathouse w Los Angeles.

Stephen Davis zacytował słowa Slasha, który miał powiedzieć: „[Ten numer] chodził po głowie i Axlowi, i mnie. Nigdy jednak nie chciałem grać go z zespołem, ponieważ uważałem, że zbyt wielu ludzi stworzyło już covery tej piosenki. Ale którejś nocy Axl wpadł do mnie i powiedział: Nagrajmy to”.

Piosenka, brzmiąca nieco bardziej bluesowo i potężnie niż kawałek Dylana, nabierała kształtów na próbach przed brytyjską trasą Guns N’ Roses. Na scenie po raz pierwszy wybrzmiała 19 czerwca w londyńskim Marquee. Tamtego wieczoru Gunsi usiłowali uspokoić nią hałaśliwy tłum, który obrzucał ich plastikowymi kubeczkami i… wydzielinami… o które łatwiej na koncercie muzyki punk.   

Rose zadedykował utwór basiście Jet Boy, tudzież członkowi świty Guns N’ Roses, Toddowi Crewowi. W Londynie zaimprowizował także słynne „hey, hey, hey”, które stało się potem znakiem charakterystycznym gunsowej wersji.

Tom Zutaut był w Marquee i zatroszczył się o to, aby tamto wykonanie „Knockin’ on Heaven’s Door” znalazło się na stronie B singla przeznaczonego dla zagranicznych słuchaczy. Jednak londyńska wersja podbiła także amerykańskie stacje radiowe, złaknione wszystkiego, co ukazywało się pod szyldem GNR. 


W 1990 roku wersja studyjna utworu trafiła na ścieżkę dźwiękową do filmu „Szybki jak błyskawica” z Tomem Cruise’em. Rok później ukazała się na płycie „Use Your Illusion II”, a w maju 1992 roku – jako singiel.

Zespół jeszcze przez jakiś czas dedykował piosenkę Crewowi, który w lipcu 1987 roku zmarł wskutek przedawkowania. 

20 kwietnia 1992 roku Guns N’ Roses wykonali „Knockin’ on Heaven’s Door” na koncercie ku czci Freddie’ego Mercury’ego w Londynie i ta właśnie wersja znalazła się potem na albumie „Live Era ’87-‘93”, wydanym w 1999 roku.








Źródło

Ostatnio na nowo zapałałem miłością do tej piosenki.

najpierw uslyszalem wersje GNR a dopiero pozniej w radiu oryginal Dylana

Tak samo. Pierwszy raz usłyszałem ją w notowaniu Listy Przebojów radiowej Trójki i dałbym sobie rękę uciąć, że Marek Niedźwiecki puszczał inną wersję studyjną niż na płycie i na soundtracku do „Szybki jak błyskawica”. No, ale może po prostu mi się coś ubzdurało i to była wersja filmowa.