NighTrain Station Guns N' Roses

Czyli jeżeli dobrze rozumiem to co piszesz to "czaderskie" znaczy w tym kontekście: nowatorskie, przełomowe, przynoszące "rewolucję brzmieniową"? Nie bardzo rozumiem umieszczenia w tym gronie JA- ich debiut pokrywa się w czasie mniej więcej z debiutem GnR. Ale nie będę się silił na obiektywizm- muzyka JA nigdy jakoś mi nie leżała i nie dostrzegam w niej jakiejś szczególnej odkrywczości (ale to moja subiektywna opinia- jakiś wkład w muzykę rockową na pewno mają a ja wiem kto zacz Perry Farrell i Dave Navarro  )

Masz rację, AFD to przypomnienie hard rocka. Pamiętaj w jakich czasach ukazała się ta płyta i jaka muzyka była wtedy na topie. Utarł się pogląd że GnR i ich muzyka z początków kariery stanowiła "odtrutkę" na "show cekinowego bractwa" (pomińmy tapiry Axla  ). GnR poprzez sukces AFD przywróciło hard rock do łask. "Odpowiedni zespół, z odpowiednim przesłaniem, w odpowiednim czasie"- cytując Slasha. Patrząc pod tym kątem AFD to płyta przełomowa, a jej nagraniu niewątpliwie towarzyszył jakiś zamysł. Jest mocno zagrana i w miarę jednolita brzmieniowo.

Cytat: Ghost_82 w Grudnia 25, 2008, 11:38:40 am

Jeszcze żaden zespół nie nagrał takiego albumu na którym nie byłoby choć jednego wypełniacza.

Błąd.

In the Court of the Crimson King:
1. 21st Century Schizoid Man - największy utwór w historii rocka, nie do zajeżdżenia na słuchawkach
2. I Talk to the Wind
3. Epitaph
4. Moonchild
5. The Court of the Crimson King

rok 1969. Lata świetlne przed wszystkimi. Jeszcze tylko wcisnąć tam ze dwa preludia Ferdka i można mnie wysyłać na bezludną wyspę 

Też bym chciał więcej  ale w kontekście ostatnich wydarzeń (wydanie ChD) GnR nie uważam jeszcze za zmarnowaną szansę; ale osobiście uważam, że paradoksalnie to również plus- wolę 4 porządne albumy z których każdy jest inny, wyjątkowy (a za takie uważam albumy GnR) niż 18 z których trzeba wybierać perełki, bo niemożliwe żeby przy takiej ilości materiału wszystkie były arcydziełami.

Rock 'n' Roll to również kicz- od samego początku pojawiają się takie elementy jak fryzury, stroje, symbole, scena i atrakcje podczas koncertu typu fajerwerki, sztuczne ognie itp. Ale dla mnie to jeden z uroków tej muzyki. Więc jak najbardziej .... przerost formy nad treścią; ale w przypadku GnR nigdy forma nie przesłoniła mi treści; stanowi coś w rodzaju dodatku 

Bucket jest świetnym gitarzystą i jak wiadomo każdy gitarzysta ma swój styl. Ale stwierdzenie, że Slash nie jest wirtuozem jest chyba nie na miejscu. Podpierasz się jedna solówką która mu nie wyszła, a ile było takich którymi pokazywał swoją klase   wystarczy przytoczyć tutaj przykład DTJ czy choćby Godfather Theme, a już nie wspominając o innych popisach. Bucket świetnie zagrał Nightrain, ale żaden z nowych muzyków nie potrafił zagrał dobrze NR, czy choćbt SCOM tak jak Slash   Tak więc tutaj z porównaniami dajmy sobie spokój, bo tak naparawde chyba tylko Kubełek jest wstanie rywalizować ze Slashem 

Przysłoniła-November Rain, średnia piosenka, cukierkowata budowa zerżnięta ze Stairway To Heaven. Fani GNR widzą w niej coś wielkiego dzięki teledyskowi. CZYLI przerost formy nad treścią