NighTrain Station Guns N' Roses

no to teraz stary wiarus opisze co usłyszał 

że tak powiem - przyzwoita płyta... ale...

smuty   , brakuje głosu czasem i mnie osobiście te falsety drażnią, numery takie jak rhiad i prostitue nie powinny w ogóle ujrzeć światła dziennego bo są beznadziejne, pozostałe są możliwe ale trochę  brakuje do tego co kiedyś charakteryzowało gunsów = czyli agresji i przełamywania standardów 

jest trochę fajnych pomysłów aranżacyjnych, jest parę fajnych brzmień, jest parę fajnych riffów
ale jest też za dużo treści - chodzi mi o o to, że ściana gitar w niektórych numerach jest trudna do zrozumienia - sam jestem gitarzystą, lubię dużo gitary - ale miejscami to co słychać jest zupełnie nieczytelne   

najlepszy numer - better również twat, z wolnych, wbrew innym, if the world - (głównie brzmieniowo) bo ballady są ogólnie przeciętne (za dużo pisku  ) - w this i love szkoda mi, że nie ma slasha - solo byłoby na pewno bardziej melodyjne i brzmiące - zgadzam się jednak, że to nie byłaby płyta dobra gdyby stary skład chciał ją nagrać - to nie ich bajka 

podsumowując - 15 lat to chyba troche długo na przygotowanie przeciętnego materiału chociaż czasem na pewno posłucham tej płyty (bez nr 9 i 14)

Po pierwsze CHD wg mnie nie można porównywać z wcześniejszymi dokonaniami GnR. Rodzi się pewnie pytanie...dlaczego ?

Otóż zgadzam się z faktem że muzyki nie można porównywać, ale porównywanie zespołu Guns n Roses z poprzednimi płytami ma jedno swoje uzasadnienie - a mianowicie nazwa zespołu. Nie mówie aby brzmieli jak brudny garażowy rock (nie pamiętam kto tego, trafnego stwierdzenia użył), ale nazwa do czegoś zobowiązuje, a mianowicie do pewnego rodzaju muzyki - ta muzyka zbyt drastycznie sie zmieniła. Jeśli Axl chce wprowadzać elektro-pop-rock (tak tak, dla mnie też są elementy popu - nie nazwe tak całej płyty ale skraweczki widze) to niech wydaje solowe płyty albo zmieni nazwe.

Powtórze - nazwa zespołu zobowiązuje do pewnego kanonu i stylu - nie mówie o klasie bo ta z lat 90' jest niemożliwa najwidoczniej do odtworzenia.
Metallice się rozlicza, AC/DC się rozlicza..nawet Bacha który wydał solowy album a nie Skid Row (choć ten akurat moim zdaniem stworzył ZA***STY album broniący się przed wszystkim)

Cytat: Ghost_82 w Listopada 23, 2008, 08:03:05 pm

dostalismy płyte pop-rockową.

Pop-rockową? Chyba nigdy Bon Jovi nie slyszałeś...

Ja recenzje zamieszcze później, musze sie troche osłuchać z materiałem.

Niektórym utworom duzo nie brakuje do Bon Jovi    I to jest moim najwiekszym zmartwieniem.

    Witam! 

    Zacznę od tego, iż rzadko pojawiam się na forum, choć zalogowałem się dość dawno temu;)...po prostu cierpie na chroniczny brak czasu...
   
    Fanem Gunsów jestem od dawien dawna...AFD była pierwszą...kasetą jaką sobie kupiłem(a raczej kupił mi ojciec za moją namową;) )...nie musze chyba pisac jakie wrażenia we mnie wywołała...reasumując: w krótkich odstępach czasowych stałem się posiadaczem wszystkiego co dotyczyło mojego ukochanego zespołu...na jedną płyte przyszło mi tylko czekać tak długo;)...zresztą chyba nam tu wszystkim zgromadzonym;)...Nie będe poruszał tematu zawirowań związanych ze zmianami składu(tymi najbardziej istotnymi, o które toczą się największe boje na forum tym i nie tylko...)...postaram się skupić na samej recenzji albumu...krókiej, ale mam nadzieje - treściwej...

    1. Płyta pod kontem brzmieniowym; jakości produkcji prezentuje się znakomicie, choć rotacje muzyków przy nagrywaniu dają się we znaki przy szerszym odbiorze(kiedy patrzymy na spójność kompozycyjno-aranżacyjno-wykonawczą). Ocena: 4/5

   2. Nie przekonują mnie tzw. "wstępy"(choć to dość toporne wyrażenie) do niektórych kawałków{"Chinese democracy", "Shackler's Revenge", "If teh world", "TWAT", -pierwsze dwa takty przypominają "Ready or not"...The Fugees(!) , "Madagascar"(tylko biorąc pod uwagę syntetykę brzmienia; Axla powinno stać na "żywe" blachy) } . Za dużo tu postindustrialu spod znaku NIN, ale i same "riffy"(za wyjątkiem "Madagascar", któremu się swoją drogą bardzo pod tym kontem obrywa) nie są najwyższej próby. Ocena: 3+/5

   3. Axl...temat rzeka...ale ujmę to w skrócie: dał rade...Naprawde...Ocena: 5/5

   4. Gitary...również temat rzeka...i również nie będe się rozpisywał(chroniczny brak czasu jak we wstępie już zaznaczyłem;) ), choć napisze więcej niż w punkcie wyżej;)...nie jestem fanem żadnego z obecnych gitarzystów G n R i nie jestem zachwycony większością solówek i ogólnie pojętym brzmieniem...choć są wyjątki..."Better" brzmi znakomicie{zarówno solówka(nie mylić z pasażem pojawiającym się w przejściu na refren), jak i tło}...również podoba mi się brzmienie w "Streets of dreams"{uważam, że najbardziej nawiązuje do klasycznych Gunsów również względem solówki; widzę tam ręke Slasha;) } "Catcher in the rye" i  "Sorry"...Lecz w większości pozostałych utworów mamy do czynienia z przerostem formy nad treścia względem solówek i zbyt dużą syntetyką brzmienia(w tych względach jestem zboczonym tradycjonalistą)...reasumując: 3+/5

   5. Bębny i bass...tutaj króciutko poraz kolejny: nie obrazcie się fani perkusjonalii, ale za garami przy Gunsach by się  sprawdził absolutnie każdy profesjonalny perkusista(najlepszy moim zdaniem był bezsprzecznie...Adler-miał groove i feeling jak mało który rock and rollowy bębniarz). Bass na ChD jest, a "jakoby go nie było"(patrz bębny)...zero charakterystyki...choć z bólem musze przyznać, ze kocham Duffa, to jego brzmienie i sposób gry najmniej by pasował do obecnego stylu Gunsów...reasumując: 4/5, czyli jak zwykle bez rewelacji, ale poprawnie...

   6. UTWORY/ PIOSENKI/ KAWAŁKI, nazwijmy to jak chcemy;)...Rzecz podstawowa...Axl potwierdził, że to jednak on był, jest i będzie główną siłą twórczą w tym zespole(pomijajać Izzy'ego który zawsze był dla mnie równorzędnym dyrygentem)...Tutaj sprawdził się nasz główny bohater(wraz z zespołem rzecz jasna) dobrze(tylko i aż)...Może podsumuje to tak:

      Esktraklasa: "Sorry"{absolutnie wybitny numer, w którego zwrotce czuje klimat...Pink Floyd(!)} i "Better" (słowa moim zdaniem zbędne)

      I-wsza liga: "Sreets of dreams", "TWAT", "Madagscar", "Prostitute"(naprawde zwrotka brzmi strasznie popowo nasuwając skojarzenia z... Bon Jovi, choć uważam, że kawałek jest naprawde dobry), "Shackler's Revenge"{świetny refren, pomimo nieznośnego wstępu;) }

      II liga: "Chinese Democracy"(zupełnie nie rozumiem czemu owy numer został pierwszym singlem...pod kontem bezkompromisowości i dynamiki-owszem, nadaje się idealnie, ale...), "Catcher in the rye", "RnTB", "IRS"

      III liga: "Scraped", "If the World"

      IV liga: A "zwycięzcą jest..."This I love"...wybaczcie tak druzgocące podejście do tego kawałka, ale zaczynam się trząść jak go słucham..ze złości...dla jest on cholernie patetyczny w najgorszym znaczeniu tego słowa...nie widze w nim nic absoltnie wyjątkowego, poza...odwagą cywilną Axla...wiem, że wielu z was kocha ten kawałek, ale ja go naprawde nie znosze...

     Ogółem: 4/5

   
     Podsumowując wszystko co napisałem i co chciałem-chce powiedzieć...

     To nie są starzy Gunsi względem brzmienia, ogólnej stylistyki, nie mówiąc już o składzie...ale pod kontem rozumienia pojęcia Rock and Roll nic się nie zmieniło; jest tak jak być powinno...choć to Rock and Roll w nowych szatach, dalej posiada właściwej długości pazury i potrafi gryzć;)...Axl nie zatracił nic ze swojego stylu{(poza fatalnym-dzisiejszym ciuchem i zombie-fryzurze;)}...dawne czasy nie powrócą nigdy, ale nowe mogą(w zasadzie już są) być naprawde ciekawe:) }...wydaje mi się, że kolejne płyty Gunsów mogą być jeszcze lepsze jeżeli tylko zostaną naniesione pewne poprawki; wszystko się ujednolici we właściwym znaczeniu tego słowa i ustabilizuje względem personalnym(to też bardzo ważne)...Płyta jest naprawde dobra, ale to (przynajmniej dla mnie) nie wystarcza jeszcze aby stawiać ją w równym szeregu wraz z poprzednimi dokonaniami grupy...

    Dlatego moja ostateczna ocena to: 4/5

    P.S. Nie zgodze się z krytycznymi opiniami na temat dokonań VR...uważam, że nagrali dwa naprawde znakomite albumy w duchu "starych" Gunsów, które "Chinese Democracy" wcale nie ustępowały...osobiście żałuje, iż "niewdzięczny" Scott Weiland odszedł, gdyż pasował tam idealnie i ta mieszanka potrafiła być naprawde wybuchowa...uważam, że VR i nowi Guns mogli się naprawde fajnie uzupełniać:)...

    P.S. II Starałem się być obiektywny, ale zdaje sobie sprawe, że w niektórych momentach mogłem być troszke zaślepiony subiektywnymi odczuciami...wydaje mi się to normalne;)...pewnych rzeczy i zachowań nie da się uniknąć:P...

    P.S. III Kocham Slasha(moj ukochany obok Page'a i Kossofa gitarzysta) i reszte chlopaków z dawnych Gunsow, ale do wszelkich malkontentów podających "modny" argument, że zespół nie powinien się już tak nazywać powiem/pozwole wam sobie zadać pytanie: bardziej wyobrażacie sobie Gunsów bez Axla, ale z resztą chłopców, czy Slasha, Duffa, Matta, Izzyego bez Axla?Zanim odpowiecie to pamiętajcie, że nie ma odpowiedzi pośrednich...Zdaje sobie sprawę, że może Axl jest najbardziej winny całemu zamieszaniu, ale...tak czasem się sprawy toczą...nie patrzmy już wstecz...

     Pozdrawiam! I...przepraszam za "This I love"...

     mati#


   

Przed wydaniem płyty miałem obawy,czy płyta przyciągnie,czy raczej odtrąci fanów. Wciąż mam i chyba będę miał. To nie jest płyta dla każdego. Czy daje radę ? O tym i o innym sprawach związanych z płytą w następnym odcinku 

Nie chcę zbytnio offtopować, ale nawiążę do tego co napisał Zqyx, bo też miałem na ten temat przemyślenia. W sumie wspomniałem o tym na swój sposób w mojej recenzji - był 'hype', czyli niezmiernie wygórowane oczekiwania, o co nie było trudno zważywszy na to, jak długo na album czekaliśmy. Cóż, na Gunsach się wręcz wychowałem, dla mnie to najlepszy rockowy zespół w historii, który zawsze wyróżniał się na tle innych. Chinese Democracy było więc wystawione na olbrzymią próbę, bo takich fanów jak ja jest cała masa. A jeśli spojrzeć na recenzje (nie tylko te umieszczone tutaj), to zdecydowana większość twierdzi, że to bardzo dobra, a wręcz świetna płyta - bardzo mało osób uważa, że jest słaba. Do czego zmierzam? Że gdyby ta płyta była choćby średnia, to fani by Axla po prostu zjedli! A skoro większość stwierdza, że jest dobra, tzn. że taka faktycznie jest, a nie jedynie chcemy by taka była. I paradoksalnie da się ją wkomponować w całe dokonania GNR - nie ma co przesadzać, że album ten tak drastycznie odchodzi od tego co było - raczej powiedziałbym, że stanowi naturalną ewolucję, idzie w kierunku tego, co zapowiadało IUY w porównaniu do AFD, czy Lies.

Również nie ma co się spierać, czy jest to najlepsza płyta rockowa ostatniego dziesięciolecia. Czy słyszeliście coś lepszego? Metallica? Wolne żarty. AC/DC - niezły album, ale na 1 kopyto. A może miałkie Aerosmith, czyli taka totalna papka dla małolatów? Zresztą Aerosmith to najlepsze porównanie - kiedyś był to faktycznie rockowy zespół, agresywny, buntowniczy. A w połowie lat 90-tych przemienił się w teatrzyk, w którym grają aktorzy przebrani za rock-and-rollowców. Najbardziej bałem się tego, że tak stałoby się z Gunsami, tj. że też zaczęliby nagrywać taką wymuszoną papkę. Jeśli przygotowanie czegoś nowego, epickiego, rozbudowanego i nietuzinkowego musiało zająć 14/17 lat, to trudno, ale tak miało być. Tak jak pisałem - są może 2 nieco słabsze utwory na tej płycie, ale pozostałe bronią się same. Też słyszałem przecieki, ale wciaż dla mnie te utwory są świetne, podobnie jak większość nowych. Liczę na kolejną, ostrzejszą płytę. Niemniej Axl się obronił, a to jest najważniejsze - tak jak ktoś już to wcześniej tutaj napisał - VR przegrywa z nowym GNR w pierwszej rundzie. A to dlatego, że nikt już nie gra rocka tak ambitnego i na tak wysokim poziomie - to są kompozycje z najwyższej ligi i porównywanie tego do mniej znanych utworów Queen (bo umówmy się - te popularne to raczej kompozycje proste), Pink Floydów, itp. jest na miejscu - i nie chodzi mi o stylistykę, raczej podejście do samego komponowania - to nie są utwory zwrotka, refren, zwrotka, refren - praktycznie każdy z nich jest na swój sposó nietuzinkowy i stanowi swoistą opowieść przemyślaną od początku, do końca. I myślę, że wiele osób o tym zapomina. Na umiejscowienie Chinese Democracy w dorobki zespołu (mimo całkowicie innego składu, no ale cóż...) przyjdzie nam pewnie poczekać kilka lat, kiedy emocje już opadną.

nie wnikajac w szczegoly - plytka dopiero kilak razy przesluchana i za kazdym razem odkrywam ja na nowo;)  - porownanie do poprzednich plyt jest troche nie na miejscu - poza nazwa kapeli i wokalem cala reszta to jednak chyba inny swiat.. 
 
generalnie jestem pozytywnie zaskoczony - kawal dobrej muzyki:)


 gdyby tylko zostala wydana pod innym szyldem /niekoniecznie GN'R/, uwazalbym ja wrecz za swietna...

ale w koncu czekalem tyle lat.. teraz moge powiedziec,ze warto bylo!:)

Najlepsze (najgorsze?) w tym wszystkim (zarzuty dot.elektroniki, udziwnień) jest to , że ten gość i bez tego potrafił stworzyć totalnie niekonwencjonalne ponadczasowe dzieło. Jestem pewien że bez elektroniki również i teraz stworzyłby muzykę ''jakiej nikt na świecie nie gra''.

Powiem wam, że optymizmem i wielką nadzieją napawają mnie doniesienia że materiału jest jeszcze na 2 płyty ... w to chcę wierzyć.
Jeśli do 2012 roku faktycznie wydadzą jeszcze dwie płyty, będzie można na całe nGnR spojrzeć z innej perspektywy.

Wszak na kontrowersyjnej ChD, nawet co więksi krytycy znajdują kilka kawałków które są na miarę oczekiwań.
Iluzje również nie "całe" były świetne, pomiędzy kolejnymi utworami była widoczna rozpiętość klasy.
I nawet traktowana jak relikt AFD nie zawierała samych arcydzieł (no.choć tutaj faktycznie wybrać utworu poniżej oceny ''bardzo dobry/dobry" nie da się)

Po prostu mam nadzieję ,że w 2012 z potencjalnych 3 płyt Axla będzie można wybrać lwi kawał mistrzowskiej muzyki...

jak napisales o tym autobusie to wlasnie mi sie cos skojarzylo i dzieki parafrazie wymyslilem zart o nowej plycie GNR
-niestety juz nieaktualny

CZEKAM NA CHINESE DEMOCRACY - ZAWIADOMCIE RODZINE