NighTrain Station Guns N' Roses

To pytanie z prowokacją to skierowane w moją stronę??

Po tym co słyszałem stwierdzam, że warto było czekać na tą płytę!! Jak dla mnie to zdecydowanie płyta roku!! Nie ma słabych utworów na niej. Nawet znając większość w wersji demo i tak robi ona wrażenie. Tym bardziej, że one i tak w pewnym stopniu się od nich różnią. Czasem są to szczegóły, ale one nadają (przynajmniej dla mnie) nowe tchnienie w te utwory.

Jest...Jest... Niesamowita?
Rzadko się zdarza, żeby wszyscy forumowicze byli tak zgodni co do płyty typu 'come back'- choć pewnie po kilku dniach pojawią się po pierwszych fascynacjach duże zastrzeżenia...

zastrzeżenia, moze... ja jak na razie wole się skupić na pozytywnej ocenie Chinese...

Zaczyna się ciekawie od Chinese Democracy, świeża wersja bije na głowe demówki i już od tej chwili nie chce się nic robić tylko oddać się dalszej muzyce. Po ostatnim tonie w ChD następuje ostre wejście w dynamiczne SR, który jak dla mnie od samego pocztąku miażdży choć nie ma z prawdziwymi Gunsami nic wspólnego, ale ma to COŚ. Im wyższy numerek przy "track" robi się coraz zajebiściej, każdy kawałek jest doszlifowany do nieprawdopodobnego poziomu, jednak kiedy padają pierwsze brzmienia This I Love, wszystko wcześniej nie ma już znaczenia.... ten kawałek to majstersztyk i nie wiem czemu to jeszcze nie jest singiel ale jeśli nim zostanie to murowany kandydat do pierwszych miejsc na listach. Axl za czasów najlepszych, muzycznie choć to już inny zespół podobny do oryginalnych brzmień sprzed 17 lat. Nie ma ani słowa przesadzenia w sformuowaniu TIL to November Rain XXI wieku, gdyż na to po prostu zasługuje. Całą kompozycję kończy Prostitute jako bardzo dobra , ciężka ballada.

Całośc została wydana z myślą o fanach. Mała cena wraz z bardzo dobrze wydanym albumem dodaje plusów, a muczynie płyta wg mnie zapadnie na długo w uszach ludzi którzy szczerze i dokładnie przesłuchają krążek. Jest to Hard rock jaki lubie, słychać ostre i klasyczne brzmienie okraszone dodatkowo wspaniałymi efektami. Mam nadzieję że Rudy wymyśli coś ciekawego dla fanów w najbliższych latach, bo apetyt rośnie w miarę jedzenia. Uważam że ocena 5-/5 jest odpowiednia a "-" daję tylko dlatego, że Axl czasami za dużo wyje jak dla mnie. Wspaniały album.

pewnie mnie tu zjedza... ale i tak napisze co sadze o tej plycie.

Plyta powstawala w bolach, pal licho kiedy ktos robi LP nawet 20 lat ale siedzi cicho i ja robi - tu bylo na odwrot. czemu czekalismy tyle? pewnie dlatego ze Axl nie byl w stanie wyciagnac wokalnie tych utworow jeszcze pare lat temu. Triki studyjne trikami, ale spiewac tez trzeba. Ile to kosztowalo, mnie to nie obchodzi bo to nie moja kasa. Masa przeciekow natomiast spowodowala ze 3/4 plyty bylo juz znane dobrych pare lat, dodano pare 'smaczkow' do piosenek ale to nie czyni danej piosenki imho 'nowej'. Plyta sprzeda sie swietnie, nazwa robi swoje 

Czesto zwracam uwage na utwory, ktore zaczynaja plyte i co dany kawalek zwiastuje... w przypadku AFD bylo to kopniecie w morde za przeproszeniem w postaci WTTJ, na UYI byl mocny Right Next Door To Hell, tu mamy tytulowa piosenke. Intro ma cos w sobie, jest dobrze... sam korpus piosenki jest solidny ale bez rewelacji, nie ma co nawet porownywac do wttj, kawalek na poziomie bez fajerwerkow. Jak to powiedzial znajomy z pracy ‘fajnie sie zapowiadalo ale sie spieprzylo, nudna’. Nie powiedzilabym az tak zle ale piosenka rzeczywiscie chyba ‘nie wykorzystala’ swojego potencjalu. Pozniej mamy Shacklers – tu szczerze powiem, ze nie mam pojecia co napisac... gdybym to uslyszal jako pierwszy kawalek danego zespolu to wiem jedno zebym do niego wiecej nie wrocil. Nie wiem o czym spiewa Axl w tej piosence... nie czuje tego utworu kompletnie, piosenka do omijania na plycie. Jedziemy dalej, mamy Better i rzeczywiscie robi sie „lepiej”. Fajny wokal bez udziwnien, ktorych nawiasem mowiac na tej plycie jest za duzo. Dochodzimy do pierwszej ballady na plycie, stare The Blues – fajny kawalek, dobry wokal. If The World – spuszcze zaslone milczenia nad tym kawalkiem, wokalnie tragicznie, przyprawia o bol glowy, maniera nie z tej ziemi, podklad jak z taniego filmu kryminalnego z poczatku lat 90. Ladujemy na TWAT, niby wszystko z tym kawalkiem jest ok ale mi cos nie gra choc trzeba oddac ze solo kopie. Chyba znow wokal mi przeszkadza. Gdzies przeczytalem, ze ‘Catcher in the Rye’ jest bardzo gunsowy... hmm nie dla mnie. Nie to w GNR kocham, za duzo ‘nanana’, Rudy mogl skonczyc piosenke troche wczesniej i nie byloby problemu, a tak pozniej meczy – wole ksiazke. Kawalek Scraped – intro tragedia – co to jest? o reszcie mi sie nie chce nic pisac bo dla mnie kawalek zapchaj dziure. Beduini troche solidniej niz srednia plyty, troche za duzo ‘ooohh ohh’. Przechodzimy do „Sorry” – lubie ten kawalek, ma cos w sobie co sprawilo ze lubie do niego wracac. I.R.S. – jest ok, bez rewelki... rewelka na tej plycie jest jedna – Madagascar. Dla mnie osobiscie najlepszy kawalek na plycie choc chyba wole wersje live od tej studyjnej Super wmontowane speeche, robi sie klimat czyli to co w GNR tygryski lubia najbardziej This is love, Prostitute – nie ma co pisac, dobrze ze na koncu plyty sa, mozna latwo omijac.

Plyta jest nierowna, niestety wbrew niektorym opiniom sa tu wypelniacze. Nie napisze ze jest to zla plyta, ba, nie napisze ze jest to przecietna plyta... jest to kawalek solidnego, dobrego grania. Sek w tym, ze to troche malo jak na GNR. Slabsze melodie, slabsze partie gitarowe, slabsze solowki, Axl slabszy niz kiedys. Mowicie ze Gunsi powrocili... to ja powiem tylko tyle, ze slaby niestety maja powrot bo nagrali najgorszy LP w swoim dorobku, gorszy od AFD, gorszy od UYI I, gorszy od UYI II.

tyle.
pzdr

Wiedziałem, że będzie innowacja, wiedziałem ,że będzie elektronika...więc spodziewałem się "Chinnesów" czy "Betterów" - ale się zawiodłem.
Praktycznie wszystkie (lub większość) najlepsze utwory były znane długo przed premiera, to co poznaliśmy nowego to doróbki do esencji plus kilka wypełniaczy.

W dużej mierze pomieszanie kolęd z elektryzowanymi sieczkami.
Ballady ładne.

Jak na tyle lat pracy każda z 14 piosenek (autentycznie myślałem, że będzie więcej) powinna być hitem. No może prawie każda.
Axl spokojnie może komponować ambient lub iść w pogoni za dolarem w produkcje MTV, bo głowę do ciekawych i różnorodnych dźwięków ma świetną..ale - napiszę to pierwszy raz w życiu - niech zmieni nazwę zespołu, bo teraz z czystym sumieniem mogę powiedzieć ,że nazywanie tego materiału GnR to profanacja. Tak wiem, inne czasy inna muzyka powinien przywyknąć - i tu odsylam do pierwszego zdania, płyty oczekiwałem w takiej tonacji w jakiej są 3 pierwsze piosenki. Są one niewątpliwie w nowoczesnej tonacji, a bardzo mi się podobają.

Mistrz już nie potrafi/nie chce? Zdominować piosenki wokalem (ogólne wrażenie po płycie, oprócz kilku wyjątków). Niektóre kawałki, pieprzonym działem "Rock" ratują się tylko i wyłącznie oprawą gitarową.

Piosenki są krótkie,a przy tym monotonność niektórych piosenek pozostawia spory niesmak.

Narazie nie mam siły więcej pisać.
Pewnie będę kupował do końca życia jeśli będzie wydawał bo niestety uwielbiam tego skurczysyna.
Ale płytę Chinese Democracy dużo lepiej by sie odbierało po 2,3 latach czekania.

Teraz pompowany balon wskazywał na co najmniej Trzecią Iluzję - to się nie udało.
Sami sobie winni niestety.

Błędem też było strategiczne przeprowadzenie tego oczekiwania...wypuszczono zbyt wcześniej, zbyt dużo - i to kluczowych kawałków (niektórych prawie w finalnej wersji)

ps. Aha nie rozumiem jeszcze jednego, czemu wokal jest tak różny, tak różne dopracowanie...w połowie materiału brzmi jak panienka z 2002 , w połowie jak - co najmniej - słyszeliśmy w Warszawie czyli "stare dobre czasy"

Cala płyta 7/10

Co tam jest z Gunsów lat 80 i 90? NIC.

Nie ma nic, bo Axl juz nie jest zbuntowanych chlopaczkiem przybywajacym do wielkiego miasta. Gdyby nagral drugie AFD czy Lies to bylby po prostu smieszny. Tak jak AC/DC wydalo plyte, ktora jest taka sama jak wszystkie pozostale w ich dorobku. Axl ma ponad 40 lat i to dojrzala plyta. Jest szczery po prostu. Sluchajac tej plyty mam wrazenie ze Slash to taki stary pierdziel, jeden z tych podstarzlych rockmanow starajacych sie pokazac ze dalej sa mlodymi buntownikami (jak the who czy sex pistols), . tak, Axl jedna plyta osmieszyl Slasha.