Wytwórnie płytowe lubią reklamować nowe albumy, oferując mediom "biografie" zespołów. Te obfitują zazwyczaj w hiperbole i wyolbrzymienia, mające zwiększyć sprzedaż najnowszej płyty. Tutaj, w "Loudwire", mamy takich biograficznych notek na pęczki, ale rzadko zdarza się, żeby autorem którejś z nich był Duff McKagan.
Basista Guns N' Roses przyjaźni się z muzykami Alice In Chains od wielu lat. Tym razem zabrał głos, żeby pomóc im wylansować najnowszy album, "Rainier Fog".
Duff podsumował dzieje kapeli, powołując się na liczby i podkreślając, że Alice pozostali wierni samym sobie i oparli się pokusie komercyjności. Wspomniał również o muzykach, których nie ma już wśród nas. Powrót zespołu porównał do filmu "Rocky".
"Jerry Cantrell, Sean Kinney, Mike Inez z genialnym Williamem DuVallem? Patrząc na nich, poczułem się jak w roku 1976, kiedy jako dwunastoletni chłopiec po raz pierwszy zobaczyłem 'Rocky'ego'", wyznał McKagan. "Przegraniec, który zainkasował niejeden cios poniżej pasa i doświadczył wszystkich pułapek, jakie potrafi zastawić życie, koniec końców podniósł się i zaczął walczyć. Potężnie i z klasą. Jedynie oni wiedzą, co dokładnie się wydarzyło, ale powracając w roku 2009 albumem 'Black Gives Way To Blue', który zadebiutował na piątym miejscu w zestawieniu Billboard 200, a potem wspiął się na szczyt dzięki dwóm singlom i zdobył dwie nominacje do Grammy, zespół potwierdził, że nadal jest w wyśmienitej formie. Ku radości całego świata rock and rolla. Dla nas to było coś na miarę 'Rocky'ego'".
Duff napisał także: "Jestem przekonany, że zespół ma gdzieś Grammy czy jakiekolwiek inne nagrody. Oni tworzą muzykę dla zagorzałych fanów i o nich. Pójść na ich koncert to jak wybrać się do kościoła. Człowiek wychodzi stamtąd oczyszczony i pogodzony z chaosem, którym w gruncie rzeczy jest nasze życie. Ich czysta maestria i umiejętność pisania piosenek przenosi nas wszystkich w inny wymiar".
Basista odniósł się nie tylko do takich numerów jak "The One You Know" czy "So Far Under", ale także do bardziej refleksyjnych piosenek w rodzaju "All I Am" i "Fly". Wspomniał też o tytułowym kawałku.
W ramach podsumowania napisał: "To jeden z tych zespołów, z których istnienia powinniśmy się cieszyć i za które powinniśmy dziękować".