NighTrain Station Guns N' Roses

witam witam.

wątek rozpocznę może pytaniem.  wielu z was ma już pewnie dzieci, a nawet jak nie ma, to może pomoże. czy puścilibyście swoje dziecko na koncert? nie samo, ale z opiekunem - wujkiem na przykład.

piszę tego posta z nadzieją, że mi pomożecie jak swój swemu. macie jakieś propozycje odnośnie jak przekonać rodziców do koncertu? oni twardo stoją przy swoim zdaniu, że na koncertach są zamieszki i bijatyki, że jest jak na meczu...  no wiadomo, koncert jak koncert - jakieś pogo będzie. ale żeby od razu bójki ?
jakich użylibyście argumentów do przekonania upartych starszych ?  



dodam jeszcze, że mam 15 lat, nie sprawiam żadnych problemów wychowawczych i dobrze się uczę . ogólnie - jestem dobrym dzieckiem 

w wieku 15 lat nie puściłbym, a jeśli już nawet z zaufanym opiekunem to li wyłącznie na trybuny. Przykro mi, ale w żaden sposób nie ufam dzisiejszym nastolatkom z gimnazjum a nawet liceum. Już po 18-ce to co innego, ale wcześnie raczej na pewno nie. Nie ich i nie w dzisiejszych czasach.

15 lat to moim zdaniem za mało jak na koncerty, ja myślałam, że uduszę rodziców, kiedy w wieku 16 lat nie chcieli mnie puścić na koncert Gunsów jednak z perspektywy czasu wcale im się nie dziwię. Dziewczyna szczególnie narażona jest na różne niebezpieczeństwa. Swoje 15 - letnie dziecko puściłabym tylko z osobą dorosłą, taką, której ufam. Jeśli by mi powiedziało, że jedzie ze znajomymi, tym bardziej bym go/jej nie puściła Najlepiej znaleźć sobie jako opiekuna kogoś z rodziny, wujka, który lubi słuchać takiej muzyki, kuzyna czy też brata

mialem 15 lat jak poszedłem na pierwszy swój rockowy koncert, to były juwenalia - mama mnie bardzo nie chciała puścić, ale jakoś tak wyszło że w końcu się zgodziła, ale musiałem być w domu o czasie - i bylem, czym zyskałem zaufania więcej. jak szedłem na pierwszy koncert w klubie też mialem 15 i szedłem z koleżanką starszą 4 lata. tata po nas wtedy przyjechał, nie byłem narąbany ani nic z tych rzeczy więc znowu mama nabrała większego zaufania do tych moich wypadów koncertowych. teraz o każdy koncert się czepia, ale to jest coś w stylu "i z kim jedziesz, o której będziesz, a musisz, a po co" - ma do mnie pretensje jedynie jak mówię w ostatniej chwili że wyjeżdżam na koncert, ale wtedy mam niezbity argument "bilet kupiłem za zaoszczędzone/zarobione pieniądze" co jest prawdą oczywiście i musi synka puścić na festiwale żadne nie jeżdżę, bo nie było jeszcze zespołu który koniecznie musiałbym zobaczyć za wiekszą kwotę. Albo jak juz do Polski zawitał jakiś zespół którym się interesuję, to zawitał wtedy kiedy ja znałem tylko z nazwy (np Pearl Jam, ktorego bardzo żałuję).
Synu nie ma co się łamać, nie możesz się kłócić z rodzicami o to, powiedz że zrobisz coś w zamian za to, żeby chociaż puścili Cie i zobaczyli że nie taki diabeł straszny tylko musisz być odpowiedzialny za siebie jeśli masz takie problemy z tematem koncertów.

czy swoje dziecko bym puścił - zależy na co, z kim. Ale po sobie widzę, co robię jak jadę na koncert   ostatnio po Acid tata ode mnie w aucie wyczuł piwo i skomentował to "nie będę na ten temat dyskutować" - teraz wiem że lepiej dać na wstrzymanie sobie skoro to nie jest mi potrzebne, przeczekać te pół roku do osiemnachy i wtedy już ze spokojem, bez narażania się rodzicom i sprawiania im przykrości. Bo postawilem się w sytuacji kiedy to od swojego nieletniego dziecka wyczułbym alkohol - na pewno bym tego nie pochwalił.

Gloomy nie martw się, Pearl Jam wróci do Polski

Ja z koncertami na szczęście nigdy nie miałem problemów.. Ale też tak u mnie było, że trzeba Rodziców trochę przyzwyczaić do tego, że się gdzieś wychodzi, chce poszaleć. Zbuduje się trochę zaufania i wszystko jest gites.

Mi się na koncerty zebrało dosyć późno. Na takim pierwszym dużym to byłem na Gunsach w wieku 21 lat.
Ale Synu przede wszystkim to trzeba sprytnie kombinować jak Ci zależy. Ja na swoim pierwszym meczu byłem w wieku 16 lat (pierwszy wyjazd w wieku 17 lat), mówiąc wcześniej rodzicom, że idę na urodziny do kolegi. Podejrzewam, że gdybym nie postawił ich przed faktem dokonanym to by się w życiu nie zgodzili na moje wyjścia. Potem poszło już z górki. Raz miałem dłuższy szlaban jak nie wróciłem bezpośrednio z meczu tylko następnego dnia o 13 ale i to rodzicom przeszło Ale myślę, że rodzice nabrali do mnie zaufania dzięki temu, że znali bardzo dobrze osoby z którymi jeżdziłem, mieli do nich telefony itd.

Ja bym swojemu dzieciakowi pozwolił iść pod warunkiem, żebym znał otoczenie z którym idzie. Samego bym go/jej pewnie nie puścił, chociaż wiem, że to co gadają w mediach o niebezpieczeństwie na meczach czy koncertach to w 99,9% jedna wielka bzdura.

oni twardo stoją przy swoim zdaniu, że na koncertach są zamieszki i bijatyki, że jest jak na meczu...

Grzecznie im wytlumacz, ze zyja w swiecie kreowanym przez  media i sa to zwyczajne stereotypy.

Zapros ich na mecz - jesli druzyna ma konkretnych kibicow - to uslysza fajny doping, udzieli im sie atmosfera(moga uslyszec pare bluzgow, ale jak sa emocje to jest rzecz normalna). Potem im wytlumacz, ze na koncertach jest tak samo jak na meczu - przyjemnie, spotykasz sie w gronie ludzi, ktorzy oddaja sie temu samemu, ze nic Ci tam nie grozi, fajna atmosferka.

Moze zadzaiala

Co do przekonywania rodziców - ja ze swoimi walczyłem przez 5 lat, aż mogłem pierwszy raz pójść na mecz. Potem kolejne 5, aż mogłem pojechać na wyjazd. Wydawało mi się już wtedy, że wywalczyłem swoje, ale od niedawna moja matka znowu sieje panikę, jak tylko wychodzę z domu na stadion. Nie mam najmniejszego pojęcia, czym to jest spowodowane. A jeżeli chodzi o koncerty to mogłem iść gdzie chciałem i z kim chciałem. Byli przekonani, że na mecze chodzi bydło, a na koncerty zdolna, grzeczna młodzież.

Synu - jeżeli masz 15 lat, to gadaj z nimi już na jakiś dłuższy czas przed wyjściem na koncert. 2 - 3 tygodnie, staraj się przynosić dobre oceny (bo w tym wieku inaczej ich pewnie nie przekonasz), zaproponuj, żeby np. tata podjechał po Ciebie po koncercie pod halę, powiedz z kim idziesz. Będzie dobrze

PS. Co do wizyty na meczu na Śląsku to nie masz się o co bać. Byłem na wyjazdach na Śląsk 5 razy i żaden śląski kibol mnie nie przestraszył