NighTrain Station Guns N' Roses

A widzisz, żebym to ja wiedziała wczoraj (yyy, przedwczoraj? xd) to bym poszła do 22 skoro mają jakiś fetysz tego wejścia i tam szybciej im idzie No nic, mówi się trudno, teraz pozostaje mi czekać na kolejny koncert, na którym będę mogła być w pełni świadoma tego co się dzieje i cieszyć się wszystkim, a nie zastanawiać ile jest w stanie wytrzymać mój organizm ;p W ogóle, nie wiem czemu, ale mam siniaki na plecach, a do tego strasznie bolą mnie mięśnie brzucha oO Nogi rozumiem, ręce też, no w sumie brzuch ok, da się wytłumaczyć, ale skąd siniaki na plecach? oO

Dobra, po tygodniu to może jestem w stanie coś więcej napisać
Oni są cudowni na żywo, ich kontakt z publiką Zobaczenie ich na żywo to było moje marzenie od czasów szkoły podstawowej, więc na pewno zapamiętam ten dzień, choć wiem, że biorąc pod uwagę różne okoliczności to mogło być lepiej ("wina" moja/organizmu, a nie zespołu oczywiście!!). Ja wielu filmików nie oglądałam, ale w kółko puszczam sobie "Boulevard of broken dreams", które jest TAK CUDOWNIE zaśpiewane przez Billiego i przez nas Jezu, nie wiem jak ja się tam "darłam" przy tej piosence, może nawet nie tyle głośno, co z takim ładunkiem emocjonalnym jakby od tego zależało moje życie. Ledwo powstrzymałam łzy. A jak tak cudownie powiedział "I love you" to zachowałam się jak "typowy fangirls" - pisk jak nie wiem co ;p Tu jest fajne nagranie z trybun:
https://www.youtube.com/watch?v=Nbg8Y1-46cw

Generalnie kocham Billiego za wszystkie miłe, cudowne słowa, za to jego "POLSKA" powtarzane co chwilę, niezliczoną ilość razy, za użycie słowa "Polska" zamiast standardowego "oooooo" w King for a day, za wszystko. Uwielbiam Tre, mojego wariata, po tym koncercie kocham go jeszcze bardziej. Uwielbiam Mike'a, który co chwilę nawiązywał kontakt z pierwszymi rzędami, czytał wszelkiego rodzaju kartki/kartony które ludzie trzymali, reagował, rozpoznawał ludzi w tłumie. A jak "odkryłam" na filmiku, że zainteresował się mną jak leżałam pod sceną w punkcie medycznym to się aż rozkojarzyłam na następne kilka godzin Bo sytuacja wyglądała tak, że ja nie mogłam się tam podnieść nawet, żeby wody się napić, bo mi się kręciło w głowie, więc musieli mnie przytrzymać i w pewnym momencie ktoś rzeczywiście krzyknął "she's ok", ale nawet nie skojarzyłam, a nawet gdyby, to pewnie uznałabym że to do tego green day'owego ochroniarza, ale wychodzi na to, że to było do Mike'a

W ogóle, tyle utworów, które będę przeżywać przez następne 1000000 lat... Szkoda tylko, że w tej trasie nie grają regularnie "Good Riddance (Time of your life)", bo BARDZO chciałabym to usłyszeć na żywo (choć pewnie zalałabym się łzami). Mam nadzieję, że na następny koncert nie będziemy musieli czekać znowu 8 lat. Wiem, że można jeździć po Europie za nimi, ale jednak (pomijając kwestie finansowe) mam coś takiego, że koncert w Polsce to co innego

Jeszcze kilka słów o supporcie - All Time Low. Samą nazwę zespołu słyszałam już wcześniej. Gdy ogłoszono, że to oni będą grać jako support odpaliłam pierwszą z brzegu piosenkę na youtube i przyznaję bez bicia - stwierdziłam, że to po prostu kolejny zespół dla piszczących nastolatek, bo mimo iż nie uznałam ich za coś "złego", to jednak byli zbyt cukierkowi. Przed koncertem, jakieś może 2 tygodnie przed, obczaiłam ich trochę lepiej - ogarnęłam dyskografię, która okazała się całkiem spoko, utwory im nowsze, tym lepsze, ale przede wszystkim - obczaiłam ich nagrania na żywo i nie mogłam uwierzyć że to ten sam zespół. Bardzo mi się spodobali i nie mogłam się doczekać by ich zobaczyć w Łodzi, gdzie zdecydowanie się NIE rozczarowałam. Idealni jako support Green Day, to po pierwsze. Po drugie - są świetni na żywo. Zarówno pod względem muzycznym jak i "rozmów" między sobą i z publiką.

Spotkanie z Lamą - Serduszek zabrakło, że by to opisać. Aż się ciśnie na usta - szkoda, że tak krótko. Po tych wszystkich problemach, naprawdę dopiero pod Areną byłam w stanie uwierzyć, że NAPRAWDĘ Ci się udało i naprawdę tam jesteś Tylko szkoda, że nam ten sok zajuchcili z krzaków
No i Lama przynajmniej jest dla mnie dowodem, że ludzie z tego forum naprawdę istnieją poza internetem W ogóle to tak się przejęłam, żeby po koncercie skontaktowała się z mamą, że aż sama zapomniałam skontaktować się ze swoją :p Na szczęście do brata regularnie pisałam ;p

Mogłabym tak jeszcze fangirlować dłużej, ale nie chcę Was zanudzać ;p

Dziewczyny... jak by co to ja was przeczytałem

Fajnie fajnie... też chciałem być. Może kiedyś... :]

Ja też przeczytałam chociaż nie jestem fanką zespołu a jeżeli już  ich słucham to przez przypadek .Ale po Waszych relacjach  zdecydowałam ,że jak będą gdzieś bliżej mnie w Polsce to wybiorę się na koncert

Pozwolę sobie zrobić mały "update", bo może ktoś by był zainteresowany
Generalnie w 2014r. miała być kolejna część trasy "Uno! Dos! Tre!". Miała też być trasa rocznicowa z okazji 20-lecia "Dookie" i 10-lecia "American Idiot". Nikt nie wie, czy miały być być po prostu połączone, czy "U!D!T!" by zmieniło nazwę czy coś, ale i tak wszystko "pieprzło" ze względu na to, że żona Mike'a miała raka i wiadomo, że to stało się priorytetem, Mike nigdzie by się nie ruszył, zajął się nią. Ostatnio ogłosili dobre wieści - Britt pokonała chorobę, wszystko jest na dobrej drodze. Kilka dni później Billie zasugerował, że w 2015r. "coś" się wydarzy - pojawiły się spekulacje o nowej płycie lub trasie. Ale zapewne i to będzie musiało poczekać, gdyż... The Big Cats, czyli projekt poboczny Jasona White'a właśnie odwołał najbliższe koncerty, ponieważ niedawno Jason odkrył, że ból gardła, który mu towarzyszył od jakiegoś czasu, tak naprawdę jest... rakiem krtani. Podobno wszystko ma być ok, bo został wykryty dość szybko i Jason przeszedł już jedną operację i jest w dobrych rękach, ale coś mi się wydaje, że jakiekolwiek plany miał Green Day, to znów się one opóźnią. Mam nadzieję, że Jasonowi uda się to, co zrobiła Britt i pokona chorobę. Zdrowie i życie jest najważniejsze.
A no i przy okazji, gdyby ktoś nie wiedział, to GD jest też nominowane do Hall of Fame :p

Po tym jak Billie umieścił zdjęcie "Green Day 2015", w różnych mediach pojawiły się plotki o płycie, choć nikt nie wie, gdzie jest źródło tej ploty Pasowałoby, bo w trakcie choroby Britt, Mike czasami coś wrzucał sugerując, że coś pisze, więc wszystko możliwe... choć równie dobrze mogło to być po prostu przypominanie fanom, że nadal pamięta o tym, że jest też muzykiem ;p Pytanie teraz jak choroba Jasona wpłynie na plany zespołu. Pojawiło się za to sprostowanie ze strony żony White'a, że to nie rak krtani, a rak migdałka/migdała, więc teoretycznie "łagodniej", ale nie pozostaje nam nic innego jak trzymać kciuki.

Dla mnie piosenka wszechczasów uwielbiam takie kawałki: Good Riddance (Time Of Your Life), nie wiem czemu, ale uwielbiam takie proste piosenki na gitarce