NighTrain Station Guns N' Roses

obecnie dla mnie ci tacy... gorliwi katolicy o których mówisz to jest eeeee... użyję dość ostrych słów ale banda nietolerancyjnych zaślepionych ludzi.
gdzie tu jest właśnie miłość i zrozumienie dla drugiego człowieka? gdzie równe traktowanie wszystkich? nie ma!
pod tym względem szacunku do ludzi, dużo lepsi są chociażby zadeklarowani ateiści czy innowiercy a katolicy? jaki oni dają przykład? żadnego! przynajmniej z tego co da się zaobserwować i też po części z tego co mówisz, bo wydaje mi się, że ja też spotykam coraz więcej takich przypadków

nie wydaje mi się, że uzależnienie jest traktowane jako przyjemność... bo... bo to jest coś... no kurde nawet gdyby alkoholikowi się znudziło picie to nie może sobie ot tak przestać pić tylko musi walczyć czyli jaka tu przyjemność?

co do Duffinki... tez chadzam do kościoła, ale w 90% nawet nie próbuję słuchać kazań bo w większości to są nagonki na młodych ludzi i coraz więcej zakazów... seks przed slubem - zło, mieszkanie przed slubem - zło i zgorszenie dla sąsiadów (o zgrozo!), całowanie - zło (taak! są księża którzy uznają to za grzech!), muzyka rockowa/metalowa - zło, własne poglądy na świat - zło, niedługo dojdzie do tego, że zwykłe podanie komuś ręki albo całus w policzek będą czymś potępianym bo wzbudzają pożądanie a to także grzech! obecnie nasi księżulkowie są jak konserwy, zamknięci gdzieś w średniowieczu, znam księdza (zresztą był moim katechetą w liceum i sobie z nami nie radził) który miał 30lat a zachowwał się jak 60latek co najmniej 2-3 wieki temu dla którego coś czego nie znał, albo nie wiedział co to jest od razu było złe i było grzechem (nie wiem czy przypadkiem przykładem nie był świadomy sen i tego typu sprawy) nie rozumiał danego pojęcia od razu uważał, że to jest złe mimo że tak naprawdę NIGDZIE nie było napisane w Piśmie itp że to grzech!
ale owszem... zdarzają  się księża postępowi... mamy obecnie takiego... młodziutki bo chyba 3lata po swieceniach, człowiek wybitny w kontaktach z młodzieżą... ze studentami. Zna obecne realia, wie jak wygląda świat, wie jacy są młodzi ludzie i przynajmniej nie potępia naszych zachowan i nie zamierza nam narzucac jakis dziwacznych zasad, mamy z nim bardzo dobry kontakt i w sumie traktujemy go bardziej jak kumpla

Duffowa, to jeżeli jeszcze nie zrezygnowałaś całkowicie z chodzenia do kościoła, bo rozumiem, ze tylko chodzisz, a nie uczestniczysz w pełni we Mszy Św., tak jak wszyscy ci, których tak krytykujesz  , to może zacznij uprawiać, tak jak ja - "churching"  . Może trafisz na osobę, która do Ciebie trafi.
Ja jestem wierząca, coraz bardziej świadoma swojej wiary i obowiązków, które z niej wynikają, ale tak jak inni i ja nie jestem święta. Uświadomiono mi, że grzech jest wpisany w ludzką naturę i uwierz mi, im dłużej się w to wszystko zagłębiam, tym łatwiej mi się podnosić z różnych potknięć i upadków, które nie zdarzają się już tak często. Od tego właśnie jest Kościół. Posługuję się samymi sloganami, ale lepszych słów sama nie wymyślę. Ważne, że to czuję, haha!
A teraz wrócę do tzw. churchingu. W mojej parafii był ksiądz, wymagający, ale dusza człowiek, który trafiał do wielu ludzi. Miałm szczęście, bo akurat wtedy wróciłam do Kościoła po długoletniej przerwie. Teraz go już nie ma. Na jego pożegnalnej mszy było tyle ludzi co w całym Spodku na Slashu (no żart, ale wrażenie podobne.) Przychodzą nowi, którzy są jacy są - nie będę obgadywała, ale wszystko zaczęło się zmieniać. Coraz mniej Boga zaczęłam tam widzieć, ale za to kościół jako budynek nam pięknieje - nowy proboszcz, nowe inwestycje za grube setki tysięcy każda, a ludzi coraz mniej. Od czasu do czasu zaczęłam jeździć na poszukiwania do sąsiednich miejscowości. I nagle przypadkiem odkryłam wikarego z sąsiedniej parafii w moim własnym mieście. Skromny zimny kościółek, właściwie tymczasowa kaplica, zero przepychu, za to wypełniony po brzegi ludźmi, w tym wielu właśnie z mojego rewiru. Wychodzi ksiądz, zaczyna mówić, a za nim stoi Bóg 
Nie słyszałam jeszcze nic złego na jego temat, więc póki co, chodzę głównie tam. Nie wiem czy dobrze robię, ale skoro doszło do tego, że chodząc do mojego kościoła zaczęłam się w nim tylko odhaczać, a po wyjsciu prawie niczego nie pamiętałam, to sumienie mi mówi, że dobrze. 
Nie, nie uczę religii  Pierwszy raz odkrywam co mi w duszy gra poza rock and rollem 

Mam pytanie do katolików praktykujących - jakie jest Wasze stanowisko co do legalizacji związków partnerskich?

Myślę podobnie i właśnie dlatego nie rozumiem, dlaczego ludzie stawiają taki opór. Chciałabym się jeszcze dowiedzieć, jaka jest definicja związku partnerskiego - czy jest to para, która mieszka razem, w konkubinacie?

Nie bardzo rozumiem co tu ma do rzeczy bycie katolikiem praktykującym ...nie widzę merytorycznego uzasadnienia, żeby Państwo Polskie zajmowało się popędem seksualnym dwóch osób tej samej płci, nawet jeśli te osoby miały by taki kaprys, tam gdzie nie potrzeba ingerencji Państwa, tam Państwo ingerować nie powinno. Powinno być możliwie jak najmniej państwa w państwie, a co za tym idzie Państwo nie powinno prawnie regulować takich związków, ale jeżeli dwie osoby tej samej chcą ze sobą razem, żyć to Państwo też nie powinno im tego zabraniać, ...czyli ogólnie tak jak to jest teraz.

Podejrzewam, że chodzi o zakazany związek osób tej samej płci i to najbardziej oburza.

Dla mnie osobiście małżeństwo jest związkiem kobiety i mężczyzny, ale nie uważam, żeby akurat  to był argument dla którego Państwo nie miało by legalizować tych związków.