NighTrain Station Guns N' Roses

O w mordę, @Knife żyjesz!

Wiara, a polityka.

Dziś jeden z bardzo starych znajomych odezwał się do mnie na Facebooku - swoją wypowiedź zakończył słowami : Bóg z Tobą.
Bardzo rzadko mi się zdarza coś takiego, podobne słowa słyszę głównie w kościele, dlatego, chcąc nie chcąc - nasunęła mi się myśl, że z pewnością jest to osoba popierająca ugrupowanie polityczne, z którym nie jest mi po drodze. Pobieżnie przejrzałem więc profil Facebookowy tej osoby i ... ku swojemu zdziwieniu nie zauważyłem treści politycznych, a jedynie religijne.
Jednak myśl o tym, że na podstawie krótkiego zdania Bóg z Tobą zakwalifikowałem osobę do zwolenników obecnego obozu rządzącego trochę mnie zaniepokoiła...
Nie twierdzę, że popiera, czy nie popiera, to w tym momencie jest mniej istotne, zresztą nie wiem i chyba nie chcę wiedzieć
Zaskoczyło mnie coś innego  - kiedyś uznałbym osobę mówiącą Bóg z Tobą po prostu za osobę głęboko wierzącą. Dziś...
A przecież sam jestem przykładem tego, że można wierzyć i jednocześnie nie popierać obecnie rządzących.

Jak to jest w Waszym przypadku?

Jestem wierząca, nie popieram PiSu. Moja mama nie popiera PiSu, ale zawsze mówi mi "Z Bogiem", kiedy gdzieś wychodzę. Myślę, że po prostu chce mnie oddać w Jego opiekę, żebym wróciła cała i bez przygód znam za to ludzi, którzy są zwolennikami PiSu a w kościele nie byli od lat a jeśli już to od wielkiego dzwonu.
Chyba nie do końca powinniśmy w ten sposób szufladkować ludzi

To, że jedna partia kojarzy się z Kościołem i każdy wierzący to pisior, to taki sam stereotyp jak Polak złodziej na zachodzie albo chłopak w długich włosach to satanista.

@gloomy: Muszę skrócić włosy 

Jasne, że stereotyp. Tyle, że ulegają mu ludzie. Często mam wrażenie, że chcąc uderzyć w PiS uderza sie w wartości chrześcijańskie, a to, przynajmniej według mnie, niekoniecznie osłabia PiS, wręcz przeciwnie. Dlatego chyba warto walczyć z tym stereotypem - jak zresztą z każdym
Przy okazji nasunęła mi się jeszcze kwestia próby zawłaszczenia niektórych wartości przez określone ugrupowania, ale to chyba temat na szerszą dyskusję i może nawet niekoniecznie tutaj

Swoją drogą niewiele ugrupowań politycznych tak jednoznacznie bywa utożsamianych z Kościołem. Również to trochę mnie zaskakuje, bo myślę, że "oferta" mogłaby być szersza

(mają prawo, tylko pierwsze muszą ochrzcic) - mógłbyś rozwinąć?  Interesuje mnie zwłaszcza kwestia przymusu ochrzczenia pierwszego dziecka.

Jeśli chodzi o księży "politycznych" - z Twoich obserwacji wynika, że istnieją jedynie księża będący za PiS-em i apolityczni?

"jeśli rodzice są połączeni związkiem cywilnym, duszpasterz powinien starać się doprowadzić ich do zawarcia małżeństwa sakramentalnego przed chrztem dziecka;
gdy żyjący w związku cywilnym wyraźnie odmawiają zawarcia małżeństwa sakramentalnego lub nie mogą tego uczynić z powodu przeszkód kanonicznych, duszpasterz ma obowiązek żądać na piśmie od rodziców dziecka i chrzestnych oświadczenia, że zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej;
jeśli jeden z rodziców dziecka jest wierzący a drugi nie, dziecko należy ochrzcić na wyraźną prośbę jednego z nich"
źródło: http://www.archpoznan.org.pl/serwis/artykuly/2002/1/chrzest.htm

"Problem udzielenia chrztu dziecku, pojawia się więc wówczas, kiedy rodzice dziecka
nie są praktykującymi katolikami, a konkretnie nie mają ślubu kościelnego, świadomie zeń
rezygnując. W takim przypadku duszpasterz, jak to wcześnie zauważyliśmy, ma prawo
odłożyć chrzest dziecka, do czasu uregulowania przez rodziców swojego małżeństwa w
Kościele, aby mogli autentycznie prosić Kościół o wiarę dla dziecka. Do obowiązku
duszpasterskiego Proboszcza, i to w sumieniu, należy zatroszczyć się nie tylko o chrzest
dziecka, lecz również o jego rodziców, żyjących w związku małżeńskim niesakramentalnym.
W takiej sytuacji Ksiądz Proboszcz nie odmawia chrztu dziecku, tylko odkłada chrzest, jak
zaleca Kodeks Prawa Kościelnego. Udzielenie chrztu dziecku rodziców żyjących bez
przeszkód w konkubinacie byłoby legalizacją ich zaniedbania, lub co gorsze lekceważenia
wiary. "
źródło: http://www.archidiecezja.wroc.pl/pliki/wd-chrzest.pdf

Jak widać, mowa jest o dążeniu do ślubu kościelnego rodziców. Może to była jakaś praktyka "wewnętrzna", że pierwsze nieślubne dziecko należy ochrzcić z pouczeniem o porzuceniu życia w grzechu (związek niesakramentalny), a z kolejnym można odmówić (lub jak podaje źródło wyżej - odłożyć) jeśli się nie zastosowało do pouczenia.

Jeśli chodzi o księży "politycznych" - z Twoich obserwacji wynika, że istnieją jedynie księża będący za PiS-em i apolityczni?

Znam nawet POwców

Ja też się nie spotkałam z musem chrztu pierwszego dziecka. Dla mnie to w ogóle trochę mimo wszystko niesprawiedliwe, że odmawia się jakiemukolwiek dziecku chrztu dlatego, że jego rodzice są po ślubie cywilnym/nie mają ślubu/nie żyją ze sobą.
Wiem, że to oklepany argument, ale dziecko przecież nie jest winne temu w jakiej rodzinie się pojawiło. Nikt nie powinien mu zabraniać zostania członkiem Kościoła.
Znam problem z bliskiego otoczenia i wiem, że to też może skutecznie zniechęcić do księży a w efekcie do Kościoła. Powoduje rozpacz rodziców. Ale i determinację. W końcu udaje się trafić na księdza, który zgadza się na chrzest.
Zobowiązanie do wychowania dziecka w wierze przy chrzcie to dobre rozwiązanie, tak sądzę. Robienie problemu, bo dziecko jest dzieckiem nieślubnym to moim zdaniem niepotrzebny szum, niepotrzebne zniechęcanie ludzi. Mam nadzieję, że Franciszek to załatwi Jezus wszak kazał pozwolić dzieciom przychodzić do Niego.
Jasne, że to wiąże się z wygodą życia współczesnych ludzi, ale mam wrażenie, że pewnych rzeczy się już nie zatrzyma. A im bardziej Kościół będzie stawał okoniem, tym gorzej będzie. I mówię to jako wierząca, praktykująca, ale obserwująca.

Dopiero teraz dotarło do mnie, że wyrażenie " Z Bogiem" może być popularne zwłaszcza w rodzinach górniczych.

Coś w tym chyba jest