NighTrain Station Guns N' Roses

Jestem w połowie Katedry w Barcelonie I. Falcones'a. Na początku myślałam, że nie jest to książka w moim typie, ale im dłużej czytam, tym bardziej mnie wciąga. Wartościowa historycznie, bo w fabułę wplecione są ciekawe reguły i zasady funkcjonowania w społeczeństwie shierarchizowanym. Jednocześnie nie mogę się doczekać końca, żeby dowiedzieć się jak potoczą się losy bohatera, jak i wolałabym jej nie kończyć, bo zdążyłam się przywiązać. Czasem mnie wkurza, że tak emocjonalnie podchodzę do książek, ale inaczej nie umiem.

Mnie ta książka nie porwała jakoś przesadnie, ale też nie żałuję spędzonego nad nią czasu.



Skończyłam "Love Story", zajęło mi to kilka godzin i bardzo mi się podobało. Myślałam, że skoro "Love Story" (filmu nie widziałam, ale znam ogólny zarys historii) to będzie to słodkie i ckliwe do bólu. Gdzie tam. Napisane "luzackim" językiem, a bohaterów da się polubić. I mimo iż wiedziałam jak story się kończy i tak byłam niebywale smutna.
Teraz zabieram się za trzeci tom "Igrzysk śmierci" i raz na zawsze kończę z tą wkurzającą główną bohaterką.

Taaaa, też slyszalam, że to najgorsza z części (choć tył okladki mowi, co innego), ale skończyć serię trzeba Gdyby nie ona to pewnie uwielbialabym te książki, ale niestety.... nawet Potter od V części  nie zrobił się taki irytujący jak wiecznie cierpiąca Katniss.

Ależ ja się nie przypierdaczam do Harry'ego. Po prostu nic na to nie poradzę, że wkurzają mnie rozwrzeszczane nastolatki Samą serię kocham jak nie wiem.
Co do "Igrzysk..." druga też mi się w miarę podobała. Natomiast poziom cierpiętniczych myśli Katniss w trzeciej części osiąga chyba apogeum, a jestem dopiero na 120 stronie...

Mam pytanie do wielbicieli i czytelników Zafona. Czy "Gra anioła" to druga część "Cienia wiatru" czy dopiero "Więzień nieba" nią jest, a "Gra anioła" luźno wchodzi do cyklu? Jeśli tak to co lepiej przeczytać pierwsze? "Grę..." czy "Więźnia..."? A może "Gra anioła" nie ma nic wspólnego z "Cieniem..." i "Więźniem..."?

Dzękuję Ci pięknie. Muszę zatem poczekać aż czytelnik odda "Grę...", bo "Więzień..." właśnie do nas wrócił



Trzecią część Igrzysk skończyłam jakiś czas temu. Poziom dramatyzmu tak jak myślałam był niesamowicie wysoki, a na koniec uraczono mnie [spoiler] niemal tak sielskim zakończeniem jak sama końcówka Pottera. Żyć nie umierać.


Przez kilka ostatnich dni próbowałam też przebrnąć przez "Sprzedawców broni" Hugh Lauriego. No właśnie. Próbowałam. Czytał ktoś z Was? Bo ja muszę przyznać, że czuję się winna. Uwielbiam go jako House'a, uwielbiam słuchać jego muzyki, ale kiedy przyszło do czytania książki to tak topornie mi szło, tak mi się dłużyło. W dodatku historia mnie nie wciągnęła. I ogólnie.. naprawdę czuję się winna, bo myślałam, że skoro muzyk i aktor z niego niezły to i książkę pochłonę jednym tchem. Niestety to chyba nie to. Ale słyszałam o niej wiele pochlebnych recenzji, więc może po prostu nie trafiła jakimś cudem tylko do mnie. W całej książce podobało mi się tylko jedno zdanie: "Podczas jego nieobecności próbowałem się uwolnić, związać prześcieradła i zjechać na nich przez okno na ziemię, ale zdążyłem jedynie podrapać się w udo." To mnie autentycznie rozbawiło

Owszem, humor był i to nawet całkiem niezły. Momentami odzywki naprawdę zabawne. Ale coś mnie nużyło, nawet sama nie mogę sprecyzować co było nie tak (pewnie nie o humor chodzi, bo jestem fanką angielskiego humoru) Ale co do Housowania to muszę się zgodzić. Chwilami aż trudno było uwierzyć, że książka powstała na grubo przed Housem, a nie na odwrót

Ależ knigę dorwałam w swe łapska: Juraj Cervenak "Czarnoksiężnik - Władca Wilków". Wierzenia naszych przodków przeplatane fantastyką

Niet problema
Zaczęłam czytać w autobusie, parę minut po zakupieniu - jestem na 43 stronie i "me gusta"
Tym bardziej że uwielbiam stare podania, kulturę Słowiańską, oraz fantastykę przygodową. Autor jest ze Słowacji, dobrze orientuje się w historii i kulturze Słowian ( i nie tylko), nie myli pojęć, wierzeń, krainy geograficzne są takie jak na starych mapach, więc... Cód-miód, orzeszki i maliny. A okładka, mru-mru-mru. Dodam jeszcze iż Juraj uwielbia Sapkowskiego