NighTrain Station Guns N' Roses

Jak jesteście takie kozaki to spróbujcie zaliczyć biochemię ogólną

Spróbowałam, zaliczyłam, nigdy więcej - największa porażka w mojej karierze naukowej 

albo fizjologię człowieka. To jest dopiero hardcore.

Akurat fizjologia wcale nie jest taka hardcorowa. Tyle tylko, że w cholerę kucia i tego można współczuć, ale na dobrą sprawę równie dużo kucia jest na anatomii czy farmie, gdzie człowiek uczy się setek leków o kosmicznych nazwach.

Zdecydowanie płakać, CC. Oto dokąd zmierza świat.

Właśnie mnie zastanawia to samo. Na podstawie nie musi się jakoś dogłębnie analizować wiersza, wystarczy wychwycić odniesienie do tematu. I nie trzeba znać żadnych postaci, wydarzeń, całości utworu. A tak to nie czyta się lektur i potem wychodzą takie cudeńka jak Łęcka - prostytutka, spencer - członek rodziny Borynów albo Przedwiośnie - powieść młodopolska.. Ale w sumie sama wybrałam Żeromskiego Po prostu problem poruszony w temacie wydawał mi się prostszy. No i kiedyś już pisałam jakieś wypracowanie o Baryce, więc miałam te informacje bardziej poukładane. Oczywiście całość też miałam przeczytaną i przewałkowaną. Polski jak to polski, wydaje mi się, że nie było źle, ale równie dobrze może być lipa. Okaże się przy wynikach, bo mogłam porobić jakieś idiotyczne błędy językowe czy coś w tym stylu.

A matma, no cóż.. jak dla mnie była prosta, wręcz banalna (profil humanistyczny, żeby nie było). Potrafiłam rozwiązać każde zadanie, tylko jedno dowodowe nie doprowadziłam do końca. Jeśli nie mam błędów obliczeniowych to może nazbiera się 80-90%, bo kilka machnięć już zauważyłam.

A ja uważam, że to sprawiedliwe, Nada, bo nie każdy urodził się matematykiem, niektórzy (w tym ja) mają wręcz żałosne zdolności matematyczne, a od kiedy matura z matmy jest obowiązkowa to po prostu przyzwoitośc wymaga, żeby była banalna i do zdania. Matematyk z polskim sobie zawsze jako tako poradzi, humanista z matmą może mieć przerąbane. Jak ktoś chce się wykazać to od tego jest rozszerzenie.

A ja uważam, że to sprawiedliwe, Nada, bo nie każdy urodził się matematykiem, niektórzy (w tym ja) mają wręcz żałosne zdolności matematyczne, a od kiedy matura z matmy jest obowiązkowa to po prostu przyzwoitośc wymaga, żeby była banalna i do zdania. Matematyk z polskim sobie zawsze jako tako poradzi, humanista z matmą może mieć przerąbane. Jak ktoś chce się wykazać to od tego jest rozszerzenie.

Nie mówię, że mam w 100% rację, ale ta matura była na prawdę tak banalna, że czuje się jakby robili z nas głąbów. Myślę, że gdyby była chociaż trochę trudniejsza nie sprawiłaby dużych problemów a przynajmniej wyniki były by bardziej zróżnicowane.

Matury, jak i inne testy, dostosowuje się do poziomu zdających, żeby wyniki były co roku na podobnym poziomie. Była banalna, bo widocznie wasz rocznik nie poradziłby sobie z trudniejszą i pewnie z następnymi rocznikami będzie jeszcze gorzej 

Jeśli chodzi o wiersz to do końca się z wami nie zgodzę - matury mają do siebie to, że jest klucz odpowiedzi i można analizować wiersz po swojemu na wszelkie sposoby ale jeśli nie trafisz w klucz żadnej korzyści z tego nie będzie.
Wiadomo, że to samo tyczy się lektury więc moim zdaniem i tu i tu szanse są wyrównane.

Nigdy klucza na oczy nie widziałem, ale wydaje mi się, że z natury ten do poezji pozostawia więcej pola do interpretacji. Pamiętam mój rozszerzony polski, co prawda nie było wiersza, ale tekst był nieznany, więc chodziło o interpretację. To było coś o getcie, nie pamiętam wszystkiego, ale zdaje się, że jakaś Żydówka stanęła przed lustrem i ujrzała w nim jakąś piękną postać czy może siebie sprzed wojny. No nieważne. Ja zinterpretowałem to, że nawet w beznadziejnych czasach jest miejsce na miłość i nadzieję i takie tam pierdoły. Moja koleżanka napisała, że kobieta, doświadczając okrucieństwa wojny, postradała zmysły i zaczęła mieć omamy, straciła nadzieję i najpewniej umrze w zapomnieniu. Czyli trudno by było o dwie bardziej różne interpretacje. Ja dostałem 92%, a ona 84%. Mimo, ze każde z nas poszło skrajnie inną drogą, oboje jakoś zmieściliśmy się w kluczu i to całkiem nieźle. Czyli wychodzi na to, że klucz do interpretacji jest chyba pojemniejszy, niż ten do charakterystyki Izabelli Łęckiej.

Poza tym, pamiętam jak nauczycielka od polskiego wpajała nam, że bardzo dużo punktów w poezji leci za odszukanie i zinterpretowanie środków wyrazu. Banał, jakich mało (na pewno łatwiej zapamiętać czym się różni anafora od hiperboli, niż szczegóły ze streszczeń), schematyczne, a punkciki wpadają.

No i wnioski na końcu. Z tego co pamiętam wnioski z lektury są w kluczu określone (tzn. zdaje się, że trzeba podać 3, a w kluczu jest ich więcej), a w poezji, albo nie, albo są one bardzo luźne. Bo nie sądzę, że by w kluczu do "Dziadów 3" było coś o nawiązaniach w "Jądrze Ciemności", a ja bardzo pokrętnie argumentując (ale logicznie ) właśnie do czegoś takiego doszedłem. I skoro z całej matury miałem 88%, to znowu jakimś cudem się w kluczu zmieściłem.

Ja z doświadczenia mogę powiedzieć, że z poezją (jeśli się nie czytało lektur, a i często, jeśli się czytało) jest po prostu łatwiej.