NighTrain Station Guns N' Roses

Ostatnio zastanawiałam się, czy istnieje coś takiego jak nieprzyzwoita cena. Często mam tak, że coś bardzo mi się podoba, ale nie kupuję tego, bo mam wrażenie, że (np. w przypadku ubrania) "za taki kawałek szmatki nie dam 200 zł". Dlaczego? Bo uważam, że mogę kupić coś równie ładnego w dużo niższej cenie. Jednak jakiś czas później często nie znajduję niczego, co podoba mi się w tym samym stopniu co rzecz poprzednia i zaczynam się zastanawiać - czy ta cena naprawdę była "nieprzyzwoita"? Może była adekwatna w stosunku do tego ubrania chociażby ze względu na fakt, że te właśnie ubranie jest pomysłowo wykonane, łączy w ciekawy sposób materiały, jest innowacyjne ze względu na krój bla bla bla. Co wy myślicie na ten temat? I drugie moje pytanie - czy poczucie "nieprzyzwoitej ceny" mają tylko ludzie średnio zamożni czy wszyscy?   

taka a nie inna cena za dane dobro (w tym przypadku ciuchu) jest podyktowana oczywiście nie tym, że np. ma jakiś fajny wzór czy coś innego, tylko tym, że jest mało na rynku podmiotów, które mogłyby oferować podobne dobro - czyli innymi słowy jest mała konkurencja  
Jeśli chodzi o mnie to czasem jest coś co widzę bardzo mi się podoba (nie chodzi tylko o ciuchy) no i nawet niby było mnie stać, ale mówię sobie za taką cenę kupować tą rzecz to lekka przesada, zdarzają się jednak wyjątki, kiedyś na allegro widziałem świetną koszulkę z Hendrixem, cała fioletowa, napis Purple Haze, generalnie super wyglądała i była rzucająca się w oczy, naprawdę chciałem ją mieć tylko, że łącznie z przesyłką kosztowała prawie 100zł, mówię sobie no bez przesady i nie kupiłem jej, ale za jakiś czas na zagranicznym ebayu widziałem tą samą koszulkę łącznie z przesyłką kosztowała około 60 zł no i wtedy jednak się skusiłem   aczkolwiek akurat tego zakupu nie żałuję  

Dla mnie to trochę przerażające, bo 500 zł to kwota, za którą potrafię przeżyć miesiąc w Krakowie, a w tej kwocie znajduje się czynsz, rachunki i bilet miesięczny.

Pomijając fakt, że nie znoszę kupować sobie ciuchów (na szczęście moja mama jest znakomitym łowcą okazji ) to pewnie nie wydałabym na żadną bluzkę 200 zł, chyba, że miałaby dla mnie jakieś znaczenie sentymentalne albo naprawdę bym się na to napaliła, ale to się rzadko zdarza, bo jak czegoś bardzo chcę, a nie mam na to kasy to po jakimś czasie zwyczajnie o tym zapominam albo sprawdzam na allegro czy nie ma tańszego zamiennika. Mój najdroższy ciuchowy zakup to glany za 150 zł, ale to wydatek raz na cztery lata

Najdroższy zakup jaki w życiu zrobiłam lekką ręką to bilet na GN'R za 250 zł (nie licząc założenia internetu, bo na to poszła kasa "osiemnastkowa" lub psa, bo na niego poszła kasa z Komunii ), ale to była kasa, która odłożona leżała przez trzy lata ("na wypadek gdyby przyjechali do Polski" ), więc nie odczułam tak straty, bo nie miałam z tymi pieniędzmi styczności na co dzień, nie leżały w moim portfelu i po prostu były przeznaczone na coś konkretnego.

Myślę, że poczucie nieprzyzwoitej ceny mają wszyscy - średniozamożni trochę z żalem bo ich nie stać i trochę z oburzeniem, że tyle to kosztuje, a zamożniejsi pewnie tylko z oburzeniem, choć jak Mafi napisał, nie widzą przeszkód, żeby lekką ręką wydać taką samą kwotę na coś innego pięć minut później.

Ogólnie kasa, jej brak i ceny to jeden wielki problem