NighTrain Station Guns N' Roses

artystyczny nielad

Albo osrty bajzel, albo pedantyczna czystość- zależnie od humoru

Jejku...wreszcie temat dla mnie, bo jestem chyba najdziwniejszym przypadkiem, jaki zna historia
Kiedy skończyłam 18 lat i uznałam, że jestem "dorosła", stwierdziłam, że skończył się czas mówienia mi, że mam posprzątać w moim pokoju i zapanował w nim totalny chaos... Na regale mogła leżeć 2-3 centymetrowa warstwa kurzu, pod łóżkiem mogły walać się niezliczone ilości pustych puszek po browarze, a jeżyki z niedopalonych petów mogły swobodnie wyłazić z popielniczek Ale do czasu...
Od prawie ośmiu lat - czyli od dnia, kiedy urodził się młody - jestem w opinii mojej rodziny / przyjaciół /znajomych największą pedantką, jaką kiedykolwiek spotkali Co tydzień dokładnie sprzątam całe mieszkanie od góry do dołu, nie toleruję najmniejszej plamki na lustrze, pyłku na podłodze, okruchów na stole, odcisków rąk na szkle, rzeczy odłożonych w nieodpowiednie miejsce, ba! nie mogę nawet znieść jedzenia ułożonego w lodówce w niewłaściwy sposób...
Mój "teść" powiedział mi kiedyś (zupełnie nieświadomie ) najlepszy komplement - po wizycie u nas stwierdził, że nasze mieszkanie jest "przytulne jak poczekalnia u dentysty", a mój facet uważa, że najszczęśliwsza byłabym mieszkając w sali operacyjnej i nie mogę się z nim nie zgodzić

Nie lubię [...] ponad wszystko - układania ubrań w szafkach  I tak jak do pierwszych dwóch rzeczy można mnie jakoś zmusić, tak do tej ostatniej nie Kiedyś, tak do 14 roku życia, układałam bo mama kazała Jednak potem stwierdziłam, że to bez sensu bo i tak po 2-3 dniach wszystko jest powciskane w różne zakamarki szafy, szafek, szuflad, pozwijane w kulki, wymiętolone, wygniecione.

Nie potrafię tego zrozumieć... Jeśli ubrania są uprane, uprasowane i poskładane (w odpowiedni sposób, of course ), to jak po kilku dniach mogą aż tak drastycznie zmienić swój "stan skupienia"?!

Zmywania też nie lubię, dlatego wszystkie, nawet bardzo-lekko-używane naczynia lądują w zmywarce A prasowanie ubóstwiam - mało innych czynności tak mnie uspokaja

mam ten sam problem co Katarynka. Wejść do mojej szafy graniczy z cudem, ale ja zawsze wiem co gdzie mam i to jest najważniejsze Poza tym wyznaję starą, prawdziwą zasadę "jeżeli kurz jest wszędzie, to go nie widać." 

W aka



Po juwenaliach

Ja na stancji mam dosyć spory bałagan, tu gdzieś leżą jakieś puste puszki albo rozmaite papiery, kurzu też mam nadmiar, mogę trochę oddać. A to wszystko przez moje lenistwo, nikt mnie nie kontroluje, więc robie co chce, ale przychodzi też taki moment że zaczyna mnie denerwować ten brud i trochę posprzątam . A jeśli chodzi o porozrzucane ubrania, to ja raczej wole mieć wszystko poukładane na półkach czy szafie.