NighTrain Station Guns N' Roses
Inne => Hyde Park => Wątek zaczęty przez: mafioso w Kwietnia 29, 2012, 01:27:27 pm
-
Jak myślicie, czy podróże w czasie są możliwe ? Czy ktoś słyszał o takich przypadkach ?
Temat może trochę i głupi ale jestem świeżo po lekturze pierwszej z trzech części powieści Marcina Ciszewskiego "www.1939.com.pl (http://www.1939.com.pl)", w której oddział komandosów z najnowocześniejszym sprzętem wojskowym przenosi się w czasie do 1 września 1939 roku i zmienia przebieg walk na początku II WŚ. Wiadomo, że to czysta literacka fikcja, ale zasiało to u mnie pewną dozę ciekawości. Czy rzeczywiście to jest takie niemożliwe, aby np duchowo lub umysłowo przenieść się w przeszłość lub przyszłość ?!
-
Żeby cofnąć się w czasie trzeba przekroczyć prędkość światła A my nie tylko nie potrafimy niczemu nadać takiej prędkości, ani też nasze ciało nie wytrzymałoby takich oporów. W ogóle nasze ciało nie wytrzymałoby chyba nawet 1/3 prędkości światła, wiec... nie.
-
Też osobiście mi się wydawało to niemożliwe :P Ale może kiedyś się jednak komuś uda :D
-
Żeby cofnąć się w czasie trzeba przekroczyć prędkość światła A my nie tylko nie potrafimy niczemu nadać takiej prędkości, ani też nasze ciało nie wytrzymałoby takich oporów. W ogóle nasze ciało nie wytrzymałoby chyba nawet 1/3 prędkości światła, wiec... nie.
Dla człowieka jest to niemożliwe. Póki co? ;) Ale zakładając istnienie innych form inteligentnych, które są znacznie bardziej rozwinięte od nas - czemu nie. ;)
-
zastanówcie się, gdyby się dało przenieść w czasie i byłaby to tylko kwestia odkryć i technologii i miałoby to być wykorzystane w sposób jak w tej książce to dlaczego uczymy się o IIWŚ, dlaczego uczymy się o innych tragediach? stworzenie raz wehikułu czasu prowadzi do jego obecności w każdym czasie, marzenie i paradoks
-
Zqyx, ale z czego te bardziej inteligentne formy życia miałyby być zbudowane, żeby się przy tym nie rozpaść? Chyba nie znają innych pierwiastków niż te nasze, bo generalnie cały wszechświat jest zbudowany z określonych związków, więc oni przy swojej inteligencji może i potrafiliby się rozpędzić do tej prędkości, ale nie ma materiału (a już na pewno nie jest nim ludzkie ciało), który byłby w stanie to wytrzymać.
-
A ja myślę, że nie wszystkie pierwiastki i związki są jeszcze odkryte ;) Od czasu mojego zakończenia ostatniej lekcji chemii w moim życiu po 2 klasie liceum zdaje się "wynaleziono" nowie pierwiastki, którymi uzupełniono tablicę Mendelejewa, więc kto wie. To, że o czymś nie wiemy, nie znaczy, że nie istnieje.
Pewnie każdy z Was zna to zdjęcie i pewnie jest tylko sprytnie zrobionym fotomontażem, ale przewija się w każdym artykule o podróżach w czasie.
(http://s1.blomedia.pl/gadzetomania.pl/t/616x0/2010/04/podroznik-w-czasie.jpg)
-
Tyle, że pierwiastki te leżą poza tzw. wyspą stabilności, czyli okres ich żywota wynosi tysięczne części sekundy. Być może uda się kiedyś zsyntezować pierwiastek, który będzie "żył" dość długo. Wg teorii nie jesteśmy wcale tak daleko od tego, ale raczej nie przybliży nas to do podróży w czasie.
Co do samej koncepcji to istnieje przypuszczalna granica podróży wstecz. Nie da się prawdopodobnie przenieść wcześniej niż powstał sam wehikuł, którym podróżujemy. Tyle z teorii. A w praktyce: wyobrażacie sobie ilu ludzi z przyszłości chciałoby obejrzeć np. śmierć czy zmartwychwstanie Jezusa? Sam Titanic podobno zatonął, gdyż nie mógł udźwignąć wielkiej ilości gapiów z przyszłych wieków.
-
Dobra, wiec zostawmy kwestie techniczne, a zajmijmy sie trochę filozofią(?). Czas nie istnieje tylko teraz. Przeszłość, przyszłość i teraźniejszość istnieją równolegle. Gdy to piszę, jest juz przeszłość, bo WY nie widzicie mnie piszącego, tylko sam tekst. Dochodzimy wiec do wniosku, ze jeśli wehikuł czasu miałby powstać kiedykolwiek - za sto, tysiąc, milion lat - nieważne za jak długo - to podróżnik pojawiłby się w przeszłości jako w naszej teraźniejszości lub przeszłości. Strasznie skomplikowanie to brzmi, ale w gruncie rzeczy jest proste - jeśli kiedyś w przyszłości miałby być zbudowany wehikuł, to byśmy o tym wiedzieli, bo ingerencja w naszą przeszłość lub teraźniejszość byłaby dla nas widoczna. Skoro nie pojawił się żaden podróżnik, historia nie została zmieniona, to z tego wniosek, że wehikuł nie zostanie zbudowany nigdy.
-
Zostawmy filozofię (choć ja to co napisałeś, CC, nazwałabym raczej logiką), pobawmy się w fantastykę ;) być może w dalekiej lub niedalekiej przyszłości wehikuł czasu powstał, ale my o tym nie wiemy, bo wszyscy ci, którzy sie przenoszą są specjalnymi agentami, którzy na śmierć i życie przysięgają, że nie zdradzą tajemnic z przyszłości ;) kto zatem wie ilu podróżników w czasie już spotkaliśmy w swoim życiu ;) (i to się nazywa materiał na opowiadanie :rolleyes: chyba odpalę worda :lol: )
-
30% tantiem dla mnie za podsunięcie pomysłu :P
Cały czas mówicie o wehikule czasu, podróży ciała itd. A co z podróżą duchową czy umysłową ? Czy jest możliwe wprowadzenie człowieka w taki stan (np. za pomocą środków farmakologicznych), żeby ciało zostało na swoim miejscu a jakaś część duchowa podróżuje w inny wymiar czasu ?
-
O duchowych podróżach w czasie nie słyszałam (chyba, że podciągnąć pod to czytanie książek :P ), ale słyszałam o podróżach astralnych czyli wychodzeniu z własnego ciała podczas snu.
http://pajomed.w.interia.pl/mimpoda.htm (http://pajomed.w.interia.pl/mimpoda.htm)
-
Moim zdaniem jest to możliwe, ale pod pewnymi warunkami. Po pierwsze: taka osoba nie miałaby żadnej możliwości ingerencji w daną "scenę" - jak duch to duch, w poltergeisty chyba nie wierzymy, nie? Po drugie: możliwe byłoby oglądanie tylko własnych wspomnień, nawet takich, których juz nie pamiętamy - wydobycie czegoś z własnej pamięci, podświadomości, tak że uznalibyśmy to coś, co nam się nie przytrafiło - ok. Wielu rzeczy nie pamiętamy nawet, że się nam zdarzyły. Ale już oglądanie np. lądowania w Normandii, jeśli się tam nie było, nie potrafię sobie wyobrazić. Niby skąd nasz, nawet otumaniony, mózg miałby informacje, jak tam było? Oczywiście, na podstawie relacji, zdjęć itd. umysł może wykreować mniej lub bardziej spójną z rzeczywistością wizję, ale nigdy nie będzie to 100% prawdziwe. Reasumując: w potocznie pojmowaną podróż w czasie za pomocą umysłu też nie wierzę, co najwyżej w podróż wgłąb własnego jestestwa.
P.S. Zauważyliście, ze ciagle mówimy o cofaniu się w przeszłość? I to dlatego, że wiemy, iż, żeby sie cofnąć w czasie "wystarczy" prześcignąć światło. Nadal jednak żaden naukowiec nie wpadł na to, jak ten wehikuł miałby wracać. Musiałby być najwolniejszym obiektem we Wszechświecie, ale skoro górna granica jest pojęciem względnym, którą wyznacza światło, jak określić dolna granicę, skoro zero bezwzględne prędkości jest... bezwzględne? Nie da się być najwolniejszym, bo miliardy innych obiektów są tak samo wolne. A nawet wtedy - Ziemia też się porusza, wiec już z samej racji przebywania na Ziemi nie mamy szans być najwolniejszymi. Trzeba by polecieć w Kosmos i ścigać się w próżni. Więc o podróży w rok 3012 możemy zapomnieć.
-
Biorąc pod uwagę zbliżający się koniec świata to 3012 roku wcale nie będzie :P (just a joke :P )
-
Nie pamiętam kto to był, ale (chyba) jakiś naukowiec zajmujący się tym zagadnieniem stwierdził: "najlepszym dowodem na to, że podróże w czasie nie sa możliwe, jest to, że obecnie nie mamy zalewu turystów z przyszłości".
-
Myślę, że jeśli świat będzie istniał za tysiąc lat, to komuś kiedyś uda się przenieść w czasie. Czytałam ostatnio, że da się być nieśmiertelnym (?!), więc podróże w czasie też wkrótce staną się realne. O ile świata nie zabije ludzka głupota...
Reasumując: w potocznie pojmowaną podróż w czasie za pomocą umysłu też nie wierzę, co najwyżej w podróż wgłąb własnego jestestwa.
mam takie samo zdanie
-
A ja wam powiem, że dla mnie podróż w czasie jest realna, ale tylko w przyszłość. I nie mówię tu o codziennym życiu, które niewątpliwie taką podróżą jest, ale o możliwości "pominięcia" jakiegoś odcinka czasu, ale oczywiście bez możliwości powrotu.
Co do innych istot, inteligentniejszych od nas, czytałem kiedyś ciekawy i w sumie dość zabawny artykuł, którego autor starał się udowodnić, że nasz świat nie istnieje, a jedynie jest symulacją świata, zaprogramowaną przez wyższe istoty... Coś na zasadzie, że my moglibyśmy zaprogramować taką symulację, ale musiałaby ona być uproszczona, ze względu na ograniczoną moc obliczeniową. Tak i my, zdaniem autora, możemy być uproszczoną wersją świata, w którym żyją istoty, które być może także są częścią kolejnej symulacji itd :D
-
Hmm pytanie tylko czy przyszłość istnieje ? Czy też najdalszym punktem odniesienia jest teraźniejszość ?
-
Przyszłość istnieje tu i teraz, jakkolwiek głupio by to nie zabrzmiało. Spójrz w niebo - światło potrzebuje wielu lat na dotarcie do Ziemi. Obserwując gwaizdę, widzisz ja taką, jaka była wiele lat temu (niektóre widzisz jako ich obrazy sprzed setek lat). Patrzysz na dziecko i widzisz je w wózeczku, choć wiesz, ze tak naprawdę chodzi ono juz do liceum. Czas to pojęcie bardzo względne - utożsamiać je z wzrokiem? No chyba tak, bo to główny zmysł, jaki nas określa. Więc gdzieś tam daleko, koło jakieś gwiazdy jest przyszłość, a obok następnej jeszcze dalsza przyszłość. Wychodzi na to, że czas zależy od odległości - im dalej od Ziemi, tym dalej w przeszłość. Więc tak, nie ma tylko teraźniejszości. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość istnieja równolegle.
-
Nikola Tesla twierdził, że pracuje nad wehikułem czasu.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Nikola_Tesla (http://pl.wikipedia.org/wiki/Nikola_Tesla)
-
Moim zdaniem Tesla jest najmniej docenianym "naukowcem". W szkole nikt o nim nie wspominał, a przecież to taka ciekawa postać. Myślę, że dzieciaki mogłyby się nim zainteresować, a tu nic...