NighTrain Station Guns N' Roses

"Naskakiwany" - zabawa, której nie zapomnę do końca zycia  bawilismy sie w to na przerwach w podstawówce. Jedna osoba "naskakiwała" jako pierwsza, pozostałe stawały w rządku, ustawiając każda po jednej stopie obok stopy drugiej osoby. "Naskakująca" osoba, odskakiwała od ściany próbując nadepnąć na stopę inne osoby. Uciekac można było tylko odskakując w różne strony. Już dobrze nie pamiętam czy osoba na której stopę naskoczono odpadała z gry czy stawała się jak w berku "naskakującym", wiem tylko ze sporo krzyku było przy tej zabawie  i baaardzo długo była popularna

Jeżeli chodzi o to wstrzymywanie oddechu to mój kolega kiedyś zamiast stracić przytomność dostał ataku padaczki. Początkowo wszyscy myśleli że udaje i zamiast ktoś mu pomóc wszyscy zaczęli się śmiać. Chłopak po chwili w końcu sam się ogarnął

Ogólnie rzucanie się kamieniami było modne

zabawy z dzieciństwa.... "czarno-białe" na podłodze na korytarzu w szkole płytki były położone tak że czerne po bokach a białe na środku, jedna osoba stała w środku i była bekiem a utrudnieniem było to że mógł łapać tylko tych którzy weszli na białe płytki, drugą zabawą było to że siadaliśmy w drzwiach na salę gimnastyczną i się nawzajem łapaliśmy za ręce zadaniem jednej osoby było wyciągnięcie osoby siedzącej i zajęcie jej miejsca, nasza szkoła miała duże piwnice ulubionym zajęciem było uciekanie/ukrywanie się przed woźnym który nas ścigał i próbował wygonić
krótko też funkcjonował regularny Fight Club

hehe, u mnie w gimnazjum stałym miejscem walk było stare boisko oddalone kawałek od szkoły, żadnych bloków w koło, więc można się było lać w I klasie stoczyłem chyba 3 bitwy, 2 wygrałem, przynajmniej tak twierdzili koledzy, w trzeciej chłopak już nieźle dostawał, to dobiegło do mnie dwóch jego ziomków i skopali dupę  po tym incydencie, gdy przyszedłem z podbitym okiem do chaty i musiałem wszystko wyśpiewac, moja mama zadzwoniła do dyrektora i od tamtej pory w okolicy starego boiska zaczęły się regularne patrole straży miejskiej, a bitwy przeniosły się na korytarze szkolne, ja jednak zmądrzałem i nie brałem w nich udziału, wolałem zeby mnie obrazali slownie niz mialbym pozniej problemy w szkole i na dobre mi to wyszło

co do piaskownic - na podwórku latem, gdy większośc szła na kolację, zostawało nas czasami 3-4 i w piaskownicy budowaliśmy małe miasta, kazdy swoje, zwykłe babki z piasku na szybko ulepione, po 10 małych i 5 dużych, w jakiejś tam odleglosci od siebie, potem stawalismy za swoimi miastami kazdy, brało się jakis większy kamien i trzeba było zniszczyc miasto rywali

My jeszcze łaziliśmy po drzewach. Duże boisko od mniejszego dzieliła górka i rosły na niej takie naprawdę olbrzymie i stare drzewa. A że szkoła stoi na terenie dawnego cmentarza (sprzed I lub II wojny) uwielbialiśmy sie straszyć nawzajem historyjkami z dreszczykiem. Ale to raczej typowe dziecinne zabawy, (to znaczy były, bo teraz z własnych obserwacji wnoszę, że dzieciaki w wiekszości wola komputery niż wspinaczkę po gałęziach).

Za to po szkole z przyjaciołką i siostrą bawiłysmy się w tzw. "brudne koszulki", ulica na której mieszkam jest ślepa i rzadko jeżdżą po niej samochody, więc można się było bawić do woli i dawno temu była tam olbrzymia dziura, która po deszczu oczywiście nabierała wody. Wykorzystywałyśmy to do zabawy właśnie w "brudne koszulki". Zabawa polegała na tym, że każda z nas zrywała sobie liść, który był jakąś osobą, ubraną w koszulkę z czymś tam - obowiązkowo trzeba było podać wzór koszulki, po czym tarzałysmy te liście w tej wodzie i błocie tak długo aż się podarły. Wtedy brało się nastepnego, mowiło się z czym jest koszulka i tak w kółko xD niby nic, ale jaka radocha, że można pobawić się błotem.

Tworzyłysmy też hodowle ślimaków. Przyjaciółka miała domek dla Barbie i mnóstwo mebli. Każda z nas brała kilka ślimaków, okreslała kto jest kim w rodzinie i na określonej przez siebie powierzchni ustawiałysmy meble, tak żeby wyszedł domek. Ślimaki rozłaziły się po tym wszystkim, a my miałyśmy niezłą frajdę, głównie dlatego, że każdy miał imie. Pamiętam że najwięcej śmiechu było, kiedy ślimak będący dziadkiem i głową rodziny złożył jajka 

Ej no to jeszcze nie zoofilia bez przesady. Ale zdarzały się głupie pomysły jak np. podkradanie nauczycielom różnych rzeczy z biurka raz dziennik zakosiliśmy bo 1 były z kartkówki i schowaliśmy go pod szafą. Pół miesiąca nie było dziennika a póżniej sprzątaczka go znalazła ;/