NighTrain Station Guns N' Roses

Szpan, szpan, szpan i jeszcze raz k***a szpan

Wszystkim co się da - komórką, kto jakiej panienki nie przeleciał, jaką to furą się ostatnio nie ścigałem (no i oczywiście k***a wygrałem, bo jak może być inaczej), to że na imprezie przechlałem 5 typów  itd itp. Świruje taki cwaniaka a jak jednego z takich właśnie w szkole położyłem jednym ciosem to bał mi się c**j oddać. Widziała to jedna nauczycielka, podeszła do mnie i zaczęła prawić morały, a on stał obok i się odgrażał, nic ponadto . To tylko pokazuje ile tacy ludzie są warci. Nie tyczy się to oczywiście wszystkich młodych.

Uniosłem się, ale już mi lepiej

To ja nie mogę narzekać na młodych ludzi w moim otoczeniu, a przynajmniej w pracy - jestem jedną z najstarszych osób w naszej firmie, a mimo to świetnie dogaduję się z - jak ich często nazywam - dzieciakami Może wynika to z tego, że mam ogromny dystans do swojego wieku i uwielbiam ich żarty na mój temat z tym związane, np. pytania o to, co pamiętam z glacjału albo jakiego w dzieciństwie miałam w domu dzinozaura Świetnie się dogadujemy, razem bawimy na imprezach i nigdy nie usłyszałam od nich "jaka ty jesteś stara!" - może dlatego, że wcale się tak nie czuję i chyba nie zachowuję zbyt adekwatnie do wieku metrykalnego I pomimo tego, że jestem od Ciebie, Bloody Rose, starsza o 10 lat, szpilki miałam na nogach może dwa razy w życiu, garsonkę może z pięć, dziecko mam tylko jedno, a słowo "stateczność" jest mi kompletnie obce Starość nie jest więc taka straszna

A co do szeroko pojętego tematu młodych ludzi, to powiem szczerze, że mam do nich mieszane uczucia. Z jednej strony przeraża mnie wszechobecne chamstwo, szpanerstwo, bezmyślność i agresja, a z drugiej - jest mi ich strasznie żal... Przede wszystkim dlatego, że, zastępując kontakty face to face rozmowami przez komórki, komunikatory, maile, graniem w sieci, itp., stają się zubożeni emocjonalnie - może właśnie z tego wynika zanik empatii wśród młodych ludzi  A to, że znaczny procent z nich czuje się pępkiem świata, wynika, niestety, z tego, jak zostali wychowani

Nie chcę generalizować, ale najgorsze to chyba gimnazjum... Czego ja się nie nasłucham od ludzi uczących w tej szkole, mojego brata (kończy w tym roku gim.)... Mam wrażenie, że poprzedni system (8 klas podst. + 4 LO) był o niebo lepszy. Dzieciaki skończywszy jedną szkołę po 6 latach idąc do kolejnej myślą, że pozjadały wszystkie rozumy no i nie wiadomo jak dorośli już są, a przecież to raptem 13-latkowie... ja wiem, że teraz "młodzież szybciej dojrzewa", ale ja tego ani po moim bracie, ani po jego rówieśnikach nie widzę... w głowie jeszcze siano. Zero poczucia konsekwencji swoich czynów.

Osoby nastoletnie i młodsze. Bo jak już jest dzieścia,to chyba już bliżej do dzieści ,a dzieści się ciągnie trochę
Oczywiście młodość trwa wiecznie,ale bez przesady

Nie chcę generalizować, ale najgorsze to chyba gimnazjum... Czego ja się nie nasłucham od ludzi uczących w tej szkole, mojego brata (kończy w tym roku gim.)... Mam wrażenie, że poprzedni system (8 klas podst. + 4 LO) był o niebo lepszy. Dzieciaki skończywszy jedną szkołę po 6 latach idąc do kolejnej myślą, że pozjadały wszystkie rozumy no i nie wiadomo jak dorośli już są, a przecież to raptem 13-latkowie... ja wiem, że teraz "młodzież szybciej dojrzewa", ale ja tego ani po moim bracie, ani po jego rówieśnikach nie widzę... w głowie jeszcze siano. Zero poczucia konsekwencji swoich czynów.

Gucha - masz całkowitą rację! Często rozmawiam na ten temat z moimi znajomymi i absolutnie wszyscy, niezależnie od wieku, stwierdzają jedno - najgorsi są gimnazjaliści Nie wiem, o co w tym chodzi, ale chyba właśnie o to przejście z podstawówki do gimnazjum, czyli - w ich mniemaniu - "awans społeczny" (sic!)
Gimnazjaliści mają już siłę i możliwości, żeby zrobić komuś krzywdę, a równocześnie nie posiadają podstawowej umiejętności - przewidywania następstw i ponoszenia konsekwencji swoich zachowań...
A wszystko to niesamowicie wzmacnia właśnie fałszywe poczucie "wydoroślenia" - wszak skończyli już pogardzaną przez nich "szkołę dla gówniarzy" - a to tworzy wybuchową mieszankę
Dlatego od dawna uważam, że poprzedni system szkolnictwa był zdecydowanie lepszy i z przerażeniem patrzę w przyszłość, która czeka mojego juniora...

Mam aż lub zaledwie 19 lat i wcale nie czuję się dorosły, i bronię się przed tym rękoma i nogami. Ale jest wiele cech, które mnie u rówieśników lub młodszych denerwuje. Denerwuje mnie brak charakteru i zanik osobowości. Brak jakiegokolwiek zaangażowania, swoich własnych pasji. Nadinterpretacja pojęć odwagi i pewności siebie skutkuje grubiaństwem i cwaniactwem. Moim zdaniem, nie bez powodu jest taka hiperbolizacja języka. Bo dziś nikt nie jest sobie bratem, żeby być dobrym trzeba mieć wszystko przesadne w c**j a wszystko co zrobisz to masakra w c**j...  Wszystko co mieści się w kanonie pojęć dobrej zabawy, towarzystwa i luzu niestety z tymi ludźmi nie wypali, pomimo, że mają takie przekonanie, tam jest ciągłe napięcie.. bycia od kogoś lepszym, nie wiem jak to nazwać. Nie mówiąc o szacunku do człowieka o niższym statusie. Podczas ostatniego stulecia chyba większość  ludzi z charakterem wybili, jednych na wojnie, drugich za to, że byli w AK, innych, że byli przeciw komunie? Ci, którzy zostali nie mają wystarczającej siły przebicia, a i era komputera robi swoje... O lojalności czy własnym zdaniu nie wspomnę, tak jak chorągiewka zawieje. Moim zdaniem lepiej mieć samych wrogów niż nie mieć żadnego. Na szczęście trafiłem na w porządku ludzi, z którymi, pomimo różnic poglądów, mogę porozmawiać na każdy temat i czasami ostro się zabawić. Nie sposób zapomnieć o przyjaciołach .
Na koniec dodam, że nie każdy taki jest. Opisałem ogólnie przypadki, z którymi się spotkałem niemało razy i kilka przemyśleń z tym związanych.

Głośne puszczanie muzyki w autobusach. Reszta mnie nie obchodzi, bo nie odczuwam tego na własnej skórze.