NighTrain Station Guns N' Roses
Inne => Hyde Park => Wątek zaczęty przez: Gnatek w Lipca 19, 2011, 04:33:03 pm
-
Do założenia takiego wątku zainspirował mnie ten artykuł
http://gadzetomania.pl/2011/07/12/najbardziej-przerazajace-zdjecia-i-filmy-top-10/more/top (http://gadzetomania.pl/2011/07/12/najbardziej-przerazajace-zdjecia-i-filmy-top-10/more/top)
Wierzycie? Ja mam co do tego mieszane uczucia. Miałem dwie sytuacje, kiedy zdawało mi się, że mam do czynienia z duchami. Chociaż równie dobrze mogłem być jeszcze nie do końca przebudzony i mogło mi się po prostu wydawać.
1. 5 lat temu, jakieś 2 miesiące po śmierci kolegi, śniło mi się że stoję pod wiaduktem (jeszcze dzisiaj potrafiłbym wskazać który to wiadukt) i na spotkanie biegnie mi właśnie ten kolega z uśmiechem i wyciągniętą ręką. Niby sen, ale ja to wszystko widziałem tak wyraźnie, że do teraz mam mieszane uczucia co do tego wydarzenia.
2. Na początku grudnia '09 zmarła moja babcia. Kilka dni przed Bożym Narodzeniem tego samego roku, w dniu ślubu mojej siostry, kiedy się budziłem zobaczyłem, że ktoś stoi obok mojego łóżka. Im szerzej otwierałem oczy, tym wyraźniej widziałem babcię, W końcu zobaczyłem ją baaardzo wyraźnie, mógłbym opisać jej wygląd ze szczegółami, jak się uśmiechała i jak miała ułożone dłonie. Ale po kilku sekundach, kiedy rozbudziłem się na dobre, nie widziałem już nikogo. Żeby było ciekawiej, następnego dnia babcia przyśniła się mojej mamie.
Nigdy natomiast nie miałem do czynienia z nawiedzonymi domami, nie widziałem UFO ani nie słyszałem żadnych głosów. Później jeszcze wrzucę tutaj historię znajomej, która w momencie jak mi ją opowiadała, dostałem autentycznie gęsiej skórki.
-
Z jednej strony nie wierzę w duchy. Boję się jednak bawić w seanse spirytystyczne albo mówienie "Bloody Mary" ileś razy przed lustrem. :_:
Do tego właśnie takie zdjęcia (które niby mogą być przerobione - nigdy do końca nie wiadomo)..
A co do sytuacji, które opisałeś, to często sny są bardzo realistyczne. Chociaż może coś w tym było paranormalnego?
-
Parę razy przymierzałam się do założenia takiego tematu, ponieważ w duchy wierzę, ale obawiałam się, że ktoś może potraktować to niepoważnie. Miałam jedną sytuację całkiem realną (nie był to sen) i sen podobny do snu Gnatka, tylko, że był w nim mój zmarły Dziadek.
Mogę Wam je opisać, tylko nie kwestionujcie ich prawdziwości bo ja święcie w nie wierzę :D zwłaszcza w sen, bo był mi bardzo potrzebny.
Ale od początku - sytuacja realna: sprawa zaczyna się od tego, że w wielkim zaufaniu moja współlokatorka z Częstochowy, (kiedy jeszcze tam studiowałam) zwierzyła się mnie i jeszcze jednej współlokatorce, że posiada dar, najprawdopodobniej odziedziczony po babce - mianowicie, że widzi/czuje obecność duchów. Wiem, że to brzmi nieprawdopodobnie, ale ja w to wierzę. No i któregoś wieczoru, byłam wtedy na drugim roku, przy piwku temacik zszedł na duchy. Kasia wtedy przyznała, że parę razy czuła, że ktoś łaził po naszym pokoju. Elka (ta druga współlokatorka) przyznała jej wtedy rację. Przypomniałam sobie wtedy, że parę razy pytała mnie rano czy chodziłam po pokoju w nocy, bo wyraźnie to słyszała, (to było zanim Kasia się do nas wprowadziła więc o spisku nie mogło być wtedy mowy). Ja nic nie widziałam, nic nie słyszałam i muszę przyznać, że byłam z tego zadowolona, bo jestem najbardziej strachliwym stworzeniem na świecie, jeśli chodzi o duchy :P Ale wracając do tej rozmowy, dziewczyny stwierdziły wtedy, że możliwe iż jest to mąż właścicielki, u której wynajmujemy, (umarł w pokoju przylegającym do naszego) lub sąsiad, bo w domu tuż obok mieszkał sam pies, do którego przychodziła jakaś kobieta codziennie, żeby go karmić odkąd właściciel zmarł. Tak czy inaczej wspomniany duch chyba postanowił dać nam nauczkę. Całą noc nie mogłam zasnąć, czułam się okropnie nieswojo. W dodatku serce mi waliło i doszukiwało się jakichś oznak czyjejś obecności, zwłaszcza, że Kaśka w pewnym momencie naszej rozmowy powiedziała, że chyba nas dzisiaj odwiedzi. Wiadomo, że zmysły w nocy potrafią szaleć, ale to co usłyszałam około godziny 4 z całą pewnością nie było przesłyszeniem. Mianowicie ktoś/coś zaczęło bardzo mocno i brutalnie szarpać klamką, jakby chciało dostać się do naszego pokoju. Dom był stary, drzwi do naszego pokoju również, więc jak się nimi ruszało to trzęsła się cała futryna, (drzwi miały dwa skrzydła, jedno zamknięte, ale słychać było jak się tłuką). Po chwili wszystko ustało. Jakiś czas była cisza. Aż w końcu szarpanie się powtórzyło. Nie sądzę, żeby była to właścicielka. Po co mialaby to robić o 4 rano? W końcu jakimś cudem zasnęłam i rano miałam nadzieję że tylko mi się wydawało i wtedy Kaśka spytała czy też to slyszałysmy. Ogólnie od tamtej pory bardzo mi było nieswojo zasypiać w tamtym domu, choć nic podobnego do końca roku akademickiego (incydent miał miejsce w listopadzie) się nie wydarzyło. Natomiast kiedy na trzecim roku zmieniłam lokum od razu wszystko było inaczej, lepiej mi się spało, nie bałam się zostawać sama, nikt nie szarpał już moją klamką ;)
Co do snu to było to także w tym domu w Częstochowie, także na II roku studiów, w czerwcu tuż przed pierwszym egzaminem letniej sesji. Pamiętam, że obudziłam się w nocy, albo śniło mi się, że się obudziłam, w każdym bądź razie zobaczyłam bardzo wyraźnie pokój ten mój częstochowski pogrążony w półmroku, (światło latarni z ulicy padało prosto w nasze okno, więc wszystko było widać), a tuż obok mojego łóżka stał.. mój Dziadek, (zmarł rok przed tym snem). Pamiętam Go dokładnie, wyglądał tak jak Go sobie zapamiętałam. Mówił coś do mnie, ale szczególnie wryło mi się w pamięć jedno zdanie: "Jeśli upadniesz, to ja cie podniosę", (do dziś hoduje to zdanie w sercu jak skarb). Pamiętam, że po tych słowach odwróciłam się na bok w stronę ściany i zasnęłam. Rano jeszcze zanim zdążyłam dziewczynom opowiedzieć mój sen, Kaśka spytała czy znałam człowieka, który był w nocy w naszym pokoju. Nie muszę chyba mówić jak bardzo mnie tym pytaniem zaskoczyła. A egzamin zdałam wtedy na 5 ;)
-
Wierzę, że nasz materialny świat jest ściśle powiązany z tym duchowym.
-
Pytanko dla osób, które nie wierzą w duchy itd - pobawilibyście się tabliczką ouija?
-
nie zobaczę, nie uwierzę :P
-
Claudia jej, normalnie sie przerazilam, juz nie strasz wiecej, ;]
a do tematu podchodze umiarkowanie, nie wierze i wierze, ale wglebiac sie nie mam ochoty, za bardzo sie boje :rolleyes:
-
Nata - o co kaman :???:
Czy ja czegoś (znów) nie wiem :ph34r: ?
Żeby nie robić offtopu:
Wiele razy miałam sytuacje podobne do tych, które przechodzili Canis_Luna i Gnatek.
Oraz akcje pod tytułem: "Co się wydarzy w najbliższym czasie" (wiem jak to dziwnie brzmi). Jest to cholernie nieprzyjemne dla mnie.
Nie, nie ćpam. Napoje procentowe spożywam baaardzo rzadko, tzw. Raz na ruski rok. Z czerepem jest w miarę OK.
-
Historia, którą opowiadała mi koleżanka i którą obiecałem tutaj wrzucić.
Kiedyś nocowała u swojego chłopaka w Ciechanowie (dom był na przeciwko cmentarza). Oprócz nich w domu nocowało kilka osób, w tym jakieś małe dziecko. Rano ktoś zapytał się dzieciaka, jak mu się spało, na co on odpowiedział - nie spałem, bo całą noc się bawiliśmy. Na pytanie z kim się bawiłeś - z dzidzią, która była ubrana na biało. A teraz niezaprzeczalne fakty - w tym domu, w tej rodzinie, zmarło niemowlę. Pochowali je ubrane na biało właśnie na cmentarzu na przeciwko domu. Więc ja się teraz pytam - WTF?!
A poniżej przeklejona historia, którą czytałem na forum na którym kiedyś się udzielałem.
Zajechaliśmy na miejsce ok. 11, następnie jakieś piwko, grill itp. Kolega zaczął mówić, że tutaj dzieją się dziwne rzeczy, napomknął coś o duchach. Ja jako realista i osoba mało wierząca (we wszystko) zbagatelizowałem sprawę, ogólnie "spłynęło to po mnie". Ok. godz. 16 zobaczyliśmy jak niedaleko nas, przechadzają się jakieś dziewczyny. Polecieliśmy z kumplem po nie ... aby nie wałęsały się same. Przyszły z nami, poczęstowaliśmy "Królewszczakiem" i zrobiło się miło. Sielanka trwała do 2. Po 2 poszliśmy spać, na działce zostało nas 3. Jeden kumpel powiedział, że śpi w samochodzie bo nie lubi tego domu, więc z chłopakiem do którego należała działka poszedłem spać do "chawiry". Powiedział,że nie chce spać sam w pokoju bo się boi... a że mi zwisało czy będę spać z nim w pokoju czy obok, postanowiłem nie robić problemu i spaliśmy w tym samym pomieszczeniu. Po pewnym czasie chłopak zaczął niemiłosiernie chrapać, uznałem, że przeniosę się do drugiego pokoju bo nie wyrobie. Po 15min. ten obudził się i pyta się gdzie jestem... mówię, że "w pokoju obok bo nie sposób spać z niedźwiedziem". Po 2 godzinach snu, ok. 5 słyszę kobiecy głos w lewym uchu... który podaje mi ciąg liczb. Przebudziłem się trochę, uznałem, że jako, iż jestem zaspany to pewnie słyszę zdeformowany głos koleżanki czy coś, jednak powoli ciary zaczęły mnie przechodzić bo żadna laska nie została na noclegu... Po 5s. znowu to samo...przebudziłem się ze strachu już konkretnie... ledwo co otworzyłem oczy a ... przede mną... 1/2 metry obok łóżka stała jakaś niebiesko/zielono/biało/przezroczysta postać i patrzyła się w okno (była w pomieszczeniu). Chciałem zacząć krzyczeć ale nie mogłem, czułem, że ze strachu, nie mogę otworzyć japy. Zacząłem wydobywać z siebie jakieś kocie okrzyki aż kolega w pokoju obok się obudził. Wszystko trwało jakieś 10/15 sekund. Wyleciałem z pokoju jak strzała.
Kumpel, który spał w samochodzie nie miał ze sobą kluczyków do stacyjki aby uruchomić silnik i się ogrzać. Spał pod kocem. Ok. 5 widział kogoś chodzącego przy studni. Myślał, że to ktoś z nas ale że było mu ku**w** zimno olał sytuacje i zasnął. Podobno dziwnie szczekał miejscowy pies, który zawsze tam przychodzi kiedy ktoś jest na działce. Kolega wybrał spanie w samochodzie bo to jedyna osoba, która była tam 3 raz ale zawsze coś się działo w tym domku i uznał, że śpi w samochodzie.
Fakty(?) mi znane...
- babcia oraz mama kolegi nie przyjeżdżają już tam nocować bo im także przytrafiły się podobne sytuacje. Widziały "to coś", nawet mój opis się zgadzał ... (w sumie mało wyszukany..)
- wiele znajomych, którzy byli tam pierwszy raz na noclegu, więcej razy tam nie przyjechali bo: w nocy było słychać kogoś przy studni jak cały czas wybiera wodę, kogoś chodzącego po ganku a najlepsze (podobno) jest to, że nie chodzącego w tą i z powrotem, tylko w jednym kierunku bez powrotu... i tak cały czas, przekręcający się klucz w zamku.
- obok, 100m. jest kościół a 300m dalej jest cmentarz..
- ziemia należy do babci. Wcześniej starsza Pani, mieszkała gdzie indziej, jednak pewnego dnia przyszła do niej kobieta ze wsi i zapytała się czy nie chciałaby zamienić się ziemiami. Zamiana była korzystna: ziemia lepsza a jako, że babcia jest podobno osobą bardzo wierząca a obok jest kościół i mieszka ksiądz, zgodziła się bez namysłu. Podobno przez najbliższy czas poprzednia właścicielka często przychodziła i pytała się czy wszystko w porządku itp.
To chyba tyle ... do dzisiaj w to nie wierze, jednak ... jako że zasnąłem po 2 to wątpię abym pierwszy raz po 20 latach obudził się bez powodu po 2/3 godzinach snu ... a ten kobiecy głos był bardzo wiarygodny, do dzisiaj go pamiętam. Wyjechaliśmy o 8 rano
-
no to i Ja dodam coś od siebie. W sumie nie wiem czy to było lunatykowanie, czy sen na jawie czy cokolwiek innego ale wiem, że nie chce już tego przeżyc... Jakiś czas temu miałam dziwny sen w sumie była jakaś kobieta nie jakiś upiór czy coś. stała nad moim łóżkiem i mnie gdzieś wołała chciała abym za nią poszła na szczęście wtedy obudził mnie mój budzik ;) następnej nocy zdarzyło się to samo... Tylko tym razem widocznie za nią poszłam. Widziałam wszystko realnie, jak otwierała drzwi od mojego pokoju, drzwi wejściowe... Ja szłam za nią lecz w pewnym momencie jakbym się obudziła siedziałam pod moim pokojem przede mną stał wystraszony brat, krzyczał na mnie, ze okropnie wyglądałam... wszystko można by jakoś wytłumaczyc realnie, że lunatykowałam czy coś w tym stylu, ale jeden fakt jest zastanawiający... drzwi wejściowe zamykamy na klucz na noc, a one były otwarte a klucz wisiał na swoim miejscu koło drzwi, nie wiem może i ja je otworzyłam chociaż wątpię w to bardzo.... Naprawdę nie życzę nikomu żeby przeżył coś takiego, niby sama sytuacja nie jest straszna, ale co by było gdyby mój brat nie wychodził akurat ze swojego pokoju? Wiem jedno nieźle zjechało mi wtedy psyche...
-
nie nie Claudi, nie zrozum mnie zle. historia po prostu jak sie ja czyta, zreszta w sumie to wszystkie wasze historie sa takie autentyczne i prawdziwe przez to przerazajace. Ja mam bardzo bujna wyobraznie i nie mge wglebiac sie w takie tematy bo swiruje pozniej, a ja dzis w nocy sama w domu, wiec wole spac spokojnie ;)
-
Nata, ale chyba pomyliłaś Claudię z Canis_Luną
Wracając do tematu.. Szczerze, to nie wiem co o tym myśleć. Mi osobiście nigdy nie przytrafiła się żadna taka akcja z duchami itp.. Nigdy nie śnił mi się ktoś zmarły. Mojej mamie czasem śni się babcia (śp) i to zawsze podobno zwiastuje jej coś złego.
Podobno jak byłam mała to mówiłam, że widziałam swojego zmarłego wujka, który do mnie machał. Ja tego nie pamiętam, ale to było wiele lat temu..
-
ojej, dziewczyny ale :facepalm:
sorki, odpisywalam wam chyba w dwoch tematach i stad ten blad. przepraszam Claudia, ze przez chwile mialas taka mine :???: ;)
Dzieki Ragdoll, spostrzegawcza tys ;)
-
Pytanko dla osób, które nie wierzą w duchy itd - pobawilibyście się tabliczką ouija?
czemu tylko dla tych, co nie wierzą?
Ja jeszcze nie stwierdziłam, czy wierzę, mam pełno przypadków o których można by powiedzieć, że były paranormalne, ale mam tak wybujałą wyobraźnie, że możliwe, że mój umysł po prostu płatał mi figle :P
np. Ja i moja siostra pojechałyśmy do naszej znajomej. Znajoma siedziała w dużym pokoju i szukała płyty o którą ją poprosiłyśmy, a ja z siostrą zaczęłyśmy szykować coś do żarcia. Mamy wstawić makaron, Nati(siostra) szuka makaronu, a ja jej mówię w której półce on leży, wg nie myśląc o tym, że nie mam prawa wiedzieć, gdzie on leży bo po raz pierwszy robię w tej kuchni cokolwiek. Wyjęła makaron, zaczyna szukać garnka, znowu jej mówię, gdzie są garnki a zaraz potem gdzie pokrywki. Taka sama sytuacja była ze wszystkim czego szukałyśmy w tej kuchni. Po prostu wiedziałam, gdzie to jest.
-
Ja wierzę, ale Mexiemu odpowiem, że w życiu nie pobawiłabym się tą tabliczką. Za bardzo mnie to przeraża.
Nata -> ja się nie gniewam, że pomyliłaś mnie z Claudią ;) wiem, że moja opowieść brzmi realistycznie bo klnę się na Boga, że naprawdę mi się przytrafiła, ale tak jak Ty mam bujną wyobraźnię, każdy dźwięk w nocy stawia mnie na nogi, więc wiem o czym mówisz ;)
Ragdoll -> ta sama Kasia, z która mieszkałam mówiła mi, że jeśli zmarli się śnią to zawsze mają coś do przekazania. Jeśli się nie śnią to znaczy, że nasze życie idzie takim torem jakim powinno iść.
Ja też skopiuje jeszcze historię z innego forum, bo tam też mamy podobny temat, (post z 2008 roku)
Mam kolejną historię - moich współlokatorek i kolegi z Czewy.
Otóż byli w zeszły wtorek na cmentarzu (taki bardzo stary cmentarz w częstochowie, byłam tam w zeszłym roku, pochowana tam jest m.in Halina Poświatowska), najstarsze daty śmierci sięgają XVII wieku, może nawet dalej. Poszli tam i Ela oraz Marcin postanowili zrobic zdjęcie kaplicy swoimi telefonami. Stanęli obok siebie, ujęcie miało być takie samo. Zrobili zdjęcie w tym samym momencie. Później zauważyli że na zdjęciu Eli w oknie kaplicy stoi jakiś mężczyzna, a na zdjęciu Marcina nie, mimo iż zrobione w tym samym czasie i z tej samej perspektywy. Później Ela dowiedziała się od taty, że właśnie w tamtym tygodniu jej daleki wujek zmarł. Natomiast kiedy Kasia chciała zrobić zdjęcie grobu małej dziewczynki to po prostu pękła jej klisza w aparacie. Tak się wystraszyli, że kupili małej znicz.
zdjęcie pozostało niestety tylko jedno, reszcie przeterminował się link, ale wrzucę je tu. To jest właśnie zdjęcie zrobione przez Elę. Dziwne zjawiska w oknie zaznaczyłyśmy czerwonymi okręgami.
Zdjęcie nie było w żaden sposób preparowane, oglądałam je niedługo po zrobieniu i zapewniam o jego autentyczności - choć może to zwykła plama lub gra świateł.
http://imageshack.us/f/513/dsc00034fotaelids7.jpg/ (http://imageshack.us/f/513/dsc00034fotaelids7.jpg/)
inne historie związane z cmentarzem Św. Rocha w Częstochowie ;)
a z tym grobem (Melanii - tablica jest u dolu zdjecia) wiaze sie zeszloroczna historia moja i Elki
[url]http://img370.imageshack.us/my.php?image=dsc00019qu9.jpg[/url] ([url]http://img370.imageshack.us/my.php?image=dsc00019qu9.jpg[/url])poszlysmy z Ela na ten cmentarz, stalysmy przy jednym z grobow (o ktorym opowiem przy nastepnym zdjeciu), wtedy spojrzalam w prawo, srodkiem alejki szla stara kobieta, poszla do tego grobu widocznego na zdjeciu i sama sie do nas odezwala, ze tu przychodzi do tej Melanii, ze jej szkoda tej dziewczynki bo miala tylko 15 lat w chwili smierci, ale rodzice musieli ja bardzo kochac bo zostawili jej piekny wiersz na nagrobku; splytalysmy jao legende zwiazana z grobem przy ktorym stalysmy, ona wtedy powiedziala ze znala syna kobiety ktora tam lezy!! Zrobilo nam sie nieswojo. Data smierci kobiety wskazywala na bodajze lata 70. XIX w!!!! A starsza pani nie wygladala na kogos kto ma grubo ponad 130 lat! Natychmiast sie stamtad ulotnilysmy. A kiedy odwrocilysmy sie jeszcze zeby ostatni raz spojrzec na te kobiete - nigdzie jej nie bylo - ani przy grobie Melanii ani na zadnej z alejek (a z miejsca w ktorym stalysmy bylo widac wszystkie cztery strony cmentarza
i teraz owa legenda ;)
[url]http://imageshack.us/photo/my-images/296/dsc00013wo0.jpg/[/url] ([url]http://imageshack.us/photo/my-images/296/dsc00013wo0.jpg/[/url])to jest pomnik na grobie kobiety ktora zyla w XIX w. Jej syn poszedl do zakonu a ona bardzo chciala dozyc jego swiecen. Nie udalo sie, zmarla tuz przed nimi, ale Bog wiedzac jak bardzo kobiecie zalezalo, wskrzesil ja tylko na czas ceremonii swiecen by mogla syna zobaczyc jako kaplana, ale miala za godzine wrocic do swego grobu. Niestety, godzina minela w chwili kiedy kobieta znajdowala sie juz przy grobie. Skamieniala i od tej pory jej grob zdobi "posag". Na zywo to naprawde robi wrazenie, niekoniecznie czy sie w to wierzy czy nie a z tylu za plyta grobowa sa slady jej stop
-
Nie wiem co to ta tabliczka ouija czy coś, ale po pijaku pobawiłbym się ;)
Nie wierzę w zjawiska paranormalne, choć uwielbiam o nich czytać :)
-
To Ci przynajmniej trochę rozrywki dostarczymy, Pyra 8) a tabliczka ouja (w wielkim skrócie) to tabliczka z wyrzeźbionymi literami za pomocą której można porozumiewać się z duchami przy ich wywoływaniu
-
Właśnie czytałem o niej przed chwilą i nadal jestem chętny żeby spróbować, tylko skąd wziąć taki bajer?
-
Pyra jakbyś miał mało dziwnych sytuacji... tabliczka Ci jeszcze potrzebna ;)
-
niby nie wierzę w duchy, ale mimo wszystko nie bawiłabym się w wywoływanie ich..
troszkę mnie to jednak przeraża ;)
-
Może gdybym pobawił się tą tabliczką to ograniczyłbym picie za sprawą jakiegoś ducha ;D
-
^ chciałabym tego dożyć :P
Co do "zabawy" w wywoływanie duchów, czy też innych żyjątek/nieżyjątek itp. oraz tabliczek - nigdy nie praktykowałam. Nie polecam. Znałam osoby, które w ten sposób urozmaicały sobie czas :/ Do tego dochodzi ludzka psyche, która jest bardzo plastyczna i słaba - nawet u ludzi, których uważa się za "ogarniętych".
-
lol czytam sobie co tu napisaliście a tu nagle... http://imageshack.us/photo/my-images/833/ntsk.jpg/ (http://imageshack.us/photo/my-images/833/ntsk.jpg/) strach się bac... :D
-
Może gdybym pobawił się tą tabliczką to ograniczyłbym picie za sprawą jakiegoś ducha ;D
Prędzej wszystkie duchy chodziłyby pijane :D
-
To co? Robimy zjazd, bawimy się tabliczką i upijamy wszystkie duszyczki, które zawitają? :vampire:
-
Niby wierzę. Nie miałam jeszcze takich dziwnych sytuacji jak Wy. Szczerze mówiąc to się cieszę, bo ogólnie jestem trochę strachliwa i zawsze jak usłyszę w nocy jakiś szmer, serce zaczyna mi walić, że lepiej nie mówić... Nigdy nie bawiłam się w żadne wywoływanie duchów, ale podobno koleżanka mojej babci potrafiła je przywoływać.
-
mój proboszcz jest egzorcystą, bardzo dużo osób przychodzi w celu wygonienia z siebie ducha. raz siedziałem z kolegą u wikarego (jestem dosyc częstym gosciem u wikariuszy ;) ) i spokojnie rozmawialismy, gdy nagle z półki, spomiędzy książek spadła Biblia. wystraszylismy się nieco, po jakichś 15 minutach przyszedł proboszcz i się spytał czy było coś dziwnego, bo odprawiał egzorcyzm (2 piętra niżej, bo w piwnicy, a wikary mieszka na 1 piętrze domu) i duch był silniejszy niż zwykle - wtedy uwierzyłem w to wszystko.
druga sytuacja, opowiedział mi to sam proboszcz podczas kolędy, gdy mój tata się spytał czy po (nie w trakcie) egzorcyzmów dziwne rzeczy się nie dzieją w domu - odpowiedź była twierdząca - skrzypienie schodów (byłem setki razy na plebani, setki razy wchodziłem po tych schodach i ani razu nie zaskrzypiały), trzaskanie drzwiami w piwnicy czy nawet przekręcanie kluczy w drzwiach.
trzecia - podczas mszy świętej na której byłem jedna z kobiet krzyknęła w trakcie podniesienia Hostii -takiego krzyku przeraźliwego jeszcze nie słyszałem, krótki, a przeszywający całe ciało- proboszcz odprawiał i coś pomamrotał pod nosem, kobieta zemdlała. często też gdy dzieci płaczą na mszy proboszcz kieruje w ich stronę rękę, modli się pod nosem i płacz ustaje - dobry patent :P
czwarte, opowiadał mi to wikary - proboszcz został poproszony o wygonienie ducha z opętanej 9letniej dziewczynki. Wypytał rodziców o objawy itd, stwierdził że będzie mu potrzebna pomoc - zawołał więc naszego wikariusza i dwóch księzy z sąsiednich parafii. Dziewczynka gdy przyszła, zachowywała się normalnie, odpowiadała na pytania czy oglądała taką i taką bajkę, czy interesuje się tym i tym, w pewnym momencie proboszcz nagle zrobił w powietrzu znak krzyża - zaczęła krzyczec i się wyrywac. Dopadł do niej jeden z księży i nie mógł jej utrzymac, skonczylo sie na tym ze w trójkę ją trzymali, a proboszcz odprawiał egzorcyzm. powiedział do księży, żeby nie patrzyli się w jej oczy i nie zwracali uwagi na to co mówi. dziewczynka krzyczała do każdego księdza po kolei o jego słabosciach, próbując go złamac, w pewnym momencie wikary z mojej parafii spojrzał jej przez odruchowo w oczy - zobaczył jedynie oczodoły, oczu nie było.
-
Gloomy a nie opowiadali Ci kiedyś jak rozróżnić opętania od choroby psychicznej na przykład, albo jakiejś zwykłej dziecięcej fanaberii (Nie mówię tu o gadaniu różnymi językami, czy wytykaniu komuś słabości bo wiadomo, że tego normalne dziecko nie byłoby w stanie wiedzieć) zanim zaczną egzorcyzm? Czy po prostu patrza na delikwenta i wiedzą że jest akurat faktycznie opetany?
-
ogólnie mój proboszcz baaaardzo nie lubi o tym opowiadać, a jak już to bardzo ogólnikowo i byleby szybciej skończyc. kiedyś, jakieś 2 lata temu zdecydował się poprowadzić jakby wykład o tym, ale akurat się rozchorowałem i nie byłem, a podobno bardzo dużo ciekawych rzeczy powiedział.
wiem jedynie, że zawsze wcześniej egzorcysta rozmawia z "pacjentem", pyta się go o różne wydawałoby się mało istotne rzeczy (ulubione ksiązki, filmy, zainteresowania). I wiem, że odprawia tzw wstępny egzorcyzm, który może odprawic nad każdym przy spowiedzi nawet jeśli się go o to poprosi, jeśli to nie pomaga to wtedy przechodzi do działania.
poza tym jeśli kogoś odstrasza widok krzyża, hostii, albo ucieka od wody święconej (nieświadomie oczywiście...) to wtedy można już w 90% stwierdzic opętanie
-
Albo skrajny ateizm (just a joke :P ). Słyszałam, że raz w roku na Jasnej Górze odbywa się zbiorowy egzorcyzm, w którym mogą uczestniczyć ludzie postronni.
-
To modlitwy o uzdrowienie (głównie duchowe). Bywa ostro. Kumpel był w Częstochowie w katedrze, w tym roku z tego co widziałem są odwołane. Ale we wszystkich większych miastach są, z reguły raz w miesiącu.
-
Knife dzięki za ten artykuł na LuxForum, pozwól ze umieszczę go tu
http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/religia/wypedzam-szatana-w-imie-chrystusa,1,3351813,kiosk-wiadomosc.html (http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/religia/wypedzam-szatana-w-imie-chrystusa,1,3351813,kiosk-wiadomosc.html) - wywiad z egzorcystą
-
Propos egzorcyzmów to moja mama pracuje z kilkoma osobami które mocno angażują się w życie kościoła i często przynosi do domu różnie historie z tym związane.
Zdecydowanie najgłupsza, jaką słyszałem:
Pewna kobieta ze swoim wnuczkiem poszła gdzieś na targowisko. W czasie robienia zakupów posprzeczała się z jakimś Azjatą, który nawrzucał jej w swoim ojczystym języku. Kobieta zaczęła siać panikę, że rzucił na jej wnuka urok czy klątwę. Wsiadła w samochód i pognała gdzieś do puszczy odwiedzić egzorcystę. Ten odprawił nad dzieckiem 'egzorcyzmy', a na koniec stwierdził, że dobrze że przyjechały tak szybko, bo było to początkowe stadium opętania i demon jeszcze nie zaczął działać. Oczywiście za całą operację wziął kasę....
Innym razem ta sama kobieta twierdziła, że widziała w kościele jak diabeł skakał po ołtarzu.
I jeszcze wiele wiele innych. Czasem zastanawiam czy to jej nie przydałby się egzorcysta :)
-
Ja się niektórych wypowiedzi boję. xd :???:
Aż takich przygód nie miałam, ale raz, nie wiem czy to coś było, czy jakieś zwidy, ale spałam w nocy, w pewnym momencie się obudziłam i zobaczyłam mężczyzne w kapeluszu, w drzwiach. Nie wiem czy to było prawdziwe, ale od tego momentu zawsze muszę mieć zamknięte drzwi do pokoju. ;D
Ale moja babcia(od strony mamy) była raz na grobie mojej babci(od strony taty). Mówiła, że nagle na pomnik przyleciał kruk (czy tam wrona) i zdziwiło ją to, że potrafił tak blisko podejść, cały czas patrząc jej oczy, w ogóle się nie bał. Nie wiem na ile można mojej babci wierzyć, bo jest znana ze swoich historii ...
-
To w nocy to paraliż przysenny. Nieprzyjemna sprawa, ale to jest normalne. Mózg się budzi, ale ciało ma jeszcze "blokadę" i widzi się wtedy różne rzeczy.
-
kiedyś byłem na mszy o uzdrowienie czy coś takiego to mieliśmy tam opętaną, kilkunastoletnią dziewczynę, rzucała się i w pięciu chłopa próbowaliśmy ja przytrzymać, siedziałem całym sobą na jej dłoni i mimo to potrafiła mnie podnieść jedną ręką!
to dzisiaj nie wiem co to za gówno było, ale na pewno nie jest to naturalne
-
kiedyś byłem na mszy o uzdrowienie czy coś takiego to mieliśmy tam opętaną, kilkunastoletnią dziewczynę, rzucała się i w pięciu chłopa próbowaliśmy ja przytrzymać, siedziałem całym sobą na jej dłoni i mimo to potrafiła mnie podnieść jedną ręką!
to dzisiaj nie wiem co to za g***o było, ale na pewno nie jest to naturalne
O ja .... :o Chociaż zawsze się tym interesowałam, to nie odważyłabym się chyba uczestniczyć w takiej mszy.
-
ale tylko raz się zdarzyło, że przyszła taka osoba. Z reguły bywa normalnie i bardzo polecam, fajne doświadczenie :) mam na myśli mnszę, ofkors
-
To w nocy to paraliż przysenny. Nieprzyjemna sprawa, ale to jest normalne. Mózg się budzi, ale ciało ma jeszcze "blokadę" i widzi się wtedy różne rzeczy.
Poza tym w nocy strach ma wielkie oczy, światła rożnie padają, (zależy nawet od tego jak się ułoży firankę czy zasłonę) i wyobraźnia działa bardzo na naszą niekorzyść ;) chociaż nie wszystkie historie można w ten sposób wytłumaczyć, nawet gdyby się chciało
-
j raz byłam przy egzorcyzmie koleżanki... 5 facetów jak próbowało utrzymać mimo ze jest to dziewczyna drobnej postury, ja stałam obok ksiedzai gromnice trzymałam. Świeca zgasła (mimo ze to bylo pomieszczenie szczelnie zamknięte) a ona rzuciła mną w sciane.. ja sie pytam jak? jeśli na co dzień miała problem żeby zakupy donieść.
druga sprawa... nie wywołujcie duchów. ja sie z koleżanka w to bawiłam za dzieciaka. potem na prawdę straszne rzeczy sie działy.
-
potem na prawdę straszne rzeczy sie działy
Jakie?
Ja jestem zawsze pierwsza do słuchania takich opowieści, a później i tak najbardziej się boję :P
-
Canis przeczytałam wczoraj ten watek potem wpisałam sobie w Google "duchy" (no o pojechałam.. ) a potem w nocy bałam się zasnąć, z reszta nawet teraz tak mam... :) Z koleżanka dziwne sny miałyśmy, coś w szybę od pokoju w nocy stukało delikatnie i szuranie po podłodze było słychać (wszyscy spali, a drzwi i okna były zamknięte) w ogóle myślałyśmy że to są jakieś jaja ale w tej "dyskusji z duchem" -wiem, wiem jak to brzmi- wyszło ze mój chrzestny umrze w październiku i żebyśmy dały tej duszy spokój...4 lata później chrzestny zmarł.. 16 października... :( i tez od jego śmierci mam wrażenie ze gdzieś się kręci... krótko po ego śmierci w nocy siedziałam sama w domu i oglądałam bzdety spojrzałam na drzwi i przez kilka sekund widziałam jego ukradkiem zaglądająca twarz.. to nie była zwiada.. tajemniczy dzwonek do drzwi nad ranem budził mnie i mamę, a w nocy czasem do dziś słyszę ciche deptanie po gumoleum i dźwięk jak by ktoś się o stół opierał... a kot spi razem ze mna :0 wiem napisałam pewnie bez sładu ale jak nawet o tym myślę to mnie ciary przechodzą.. :)
-
Najdziwniejsza rzecz jaka mnie spotkała, miała miejsce na początku lat dwutysięcznych. Pewnego ranka budzę się odkrywam kołdrę, a pod kołdrą w zasadzie między moimi nogami jest koszulka z krótkim rękawem, którą dzień wcześniej nosiłem, mimo, że mam naturę bałaganiarza to pamiętałem gdzie ją dzień wcześniej rzuciłem i niemożliwe by było, żeby ona się tam znalazła gdzie znalazła bez mojego wyjścia z łóżka. Pytałem się rodziców, siostry czy nie wrzucili mi tam tej koszulki (bo naprawdę to było zbyt dziwne) oczywiście nie reagowali poważnie na te moje pytania. Zacząłem się zastanawiać czy nie lunatykowałem, ale później dowiedziałem, że mając 20 lat takie rzeczy raczej się nie zdarzają. Nie umiem tego wytłumaczyć, gdyby wtedy był monitoring w moim pokoju to bym obejrzał to wszystko z jednej strony z zaciekawieniem z drugiej ze strachem.
-
Opowiem Wam historię, która miała miejsce w moich okolicach, jakiś czas temu.
Była zima, kobiety jechały do domu, z drugiej zmiany, czyli było już po 22. W pewnym momencie zobaczyły, jak jakaś Pani je zatrzymuje, i prosi, żeby ją podwiozły. Miały miejscu, i ją wzieły, jadą, i pewnym momencie, ta Pani, mówi, że to tutaj i żeby sie zatrzymały, a co dziwne, było w to "szczerym polu" i niczego wokoło nie było. Odwróciły sie jeszcze w jej stronę, patrzą, a jej nie ma. Wyszły z samochodu, patrzą, a w rowie jest samochód. Patrzą do środka, a tam, za kierownicą jest ta kobieta, którą wzięły. Nieżywa. Z tyłu siedziało, dziecko, które jeszcze żyło.
Nie wiem, ile ich tam było, ale z tego co słyszałem, przynajmniej jedna (a może więcej) nie poradziły sobie z tym, po prostu nie wytrzymały, i musiały iść do szpitala psychiatrycznego.
-
Dziecko udało się uratować? :vampire: :vampire:
-
Tak. Chyba niemiało jakichś dużych obrażeń.
Jakbyście zareagowali, gdyby was takie coś spotkało? ;)
-
Zesrał bym się w gacie i do końca życia z domu nie wychodził. Nie miałem nigdy żadnego kontaktu z siłami nadprzyrodzonymi. Stąd jestem.sceptykiem.
-
Tylko tak myslisz, ze nie muales :vampire: :vampire: :vampire:
-
Przepraszam ze nie wierze
-
Nie jest łatwo uwierzyć w takie rzeczy. Ja także jestem sceptykiem w wolę min pozostać niż móc się samemu przekonać :ph34r:
-
Nie miałem nigdy żadnego kontaktu z siłami nadprzyrodzonymi. Stąd jestem.sceptykiem.
Rozumiem Twój sceptycyzm. Sama "doświadczeniami" wolę się "chwalić" przed osobami, które mi uwierzą albo przynajmniej nie wyśmieją, bo dla mnie to było przeżycie dość mocne i wyśmiania mi do tego nie potrzeba. Sceptyków, którzy nie popukają się w czoło też można znaleźć, ale mimo wszystko do opisywania takich historii ludziom podchodzę z rezerwą. Ja wierzę i to mi wystarczy ;)
Po historiach tu opisanych "doświadczyłam" czegoś dziwnego jeszcze tylko raz. Powinnam to przypisać paraliżowi przysennemu, ale nigdy mi się nie zdarzał to raz, a dwa, rzecz dotyczy mojego Dziadka, więc nie chcę tego logicznie tłumaczyć ;)
-
Jakbyście zareagowali, gdyby was takie coś spotkało? ;)
Przynajmniej raz słyszałem, że jakieś osoby faktycznie widziały ducha i nie chodziło to nawet o paraliż senny tylko więcej osób miało z tym do czynienia (po prostu był w jakimś zakładzie pracy i dopiero gdy wezwano egzorcystę zniknął), ale z czymś takim co piszesz jeszcze nigdy się nie spotkałem więc ciężko mi się do tego ustosunkować to jest już nieco inny poziom ;)
A słyszał już ktoś o twarzach z Belmez?
-
Ja słyszałam.