NighTrain Station Guns N' Roses

Gimnazjum, lekcja geografii z największym tępicielem szkoły, co nie przeszkodziło koledze rozmawiać za dużo z drugim. Kobita podchodzi do niego i w*** pyta: Sebastian czy chcesz mnie zaspokoić!?... yyy... zastąpić

Studia, egzamin z biologii i ekologii:
Dr M. : jeżeli kogoś przyłapiemy na ściąganiu odeślemy go na ustną poprawkę do prof. G. My to nazywamy zaliczeniem oralnym 

Wsiadamy z koleżanką do windy, a tam doktorek co prowadzi z nami ćwiczenia projektowe.
Koleżanka: Przepraszam, czy mogłabym wykorzystać sytuację?
Dr : W windzie? Zawsze 

O! I nasz zakręcony (ale za to dobrze tłumaczący) matematyk z liceum, który gdy zaczynaliśmy geometrię przez 45 min filozofował: najpierw odpowiadał na pytanie kim jesteśmy, potem zachwycał się jakie to nieodgadnione, że leży pod kołdrą wysyła sms, a ten (sms) przechodzi przez kołdrę, okno i dolatuje do adresata.

Fajny temat, w sumie studnia bez dna, bo co rusz się jakaś nowa anegdotka przypomina

Nie mój nauczyciel, ale kuzynka opowiadała mi tą historię, która przydarzyła się znajomej na jej Uniwersytecie. Znajoma poszła na tzw. "zaliczenie". Nie szło jej za dobrze, w końcu profesor prosi ją o indeks i wpisuje 3. Koleżanka mówi pod nosem "co za alfons". Na co profesor jeszcze raz zabiera jej indeks i poprawia ocenę na 4. Zdziwiona dziewczyna pyta, co on robi. Na co profesor: jak to co? każdy alfons musi dbać o swoje dz**ki.

Kłamczuszka ta znajoma, anegdota starsza ode mnie...

U mnie mistrzem był matematyk, z resztą dość znany, bo parę książek napisał, w gazetach i telewizjach też bywał:

Klasa myśli nad zadaniem, pan W. rozkłada się na biurku w pozie syreny i:
"Wy myślcie, a ja będę waszą muzą".

Jak trzeba było coś wyjaśnić abstrakcyjnie, bez liczb, to używał "cóś 1", "cóś 2" itd. Koleżanka przy tablicy, zastanawia się, matematyk podirytowany pyta "no i co tam dalej będzie?" - "..." - (wali skrzydłem od tablicy) - "podzielić przez cóś do ciężkiej cholery, przez cóś!!!".

Lubił mówić nam, jak powinno się poprawnie nazywać niektóre rzeczy (linijka - przymiar liniowy prosty, dwie proste równoległe - klasa abstrakcji relacji równoważności prostych).

Koleżanka podchodzi do tablicy w "modnie" podartych spodniach. Matematyk wyjmuje portfel i czegoś tam szuka. Koleżanka mocno zdziwiona - "chcę ci na porządne spodnie dać, bo widzę, że musisz w podartych chodzić".

Poprawy pisało się u niego w gabinecie, a że to dość wzięty dyrektor (kuratorium, telewizja itd.), to zazwyczaj wychodził po podaniu zadań. Zwykle jakoś tak pod koniec sprawdzianu wbiegała sekretarka z krzykiem "dyrektor idzie!".

Było jeszcze wiele, wiele więcej, jeden z najlepszych nauczycieli, jakich spotkałem na swojej drodze.

A, i o tym zaliczeniu oralnym, to najpierw nam wspomniał nauczyciel od polskiego w gimnazjum, potem fizyk w liceum, a na studiach też już to ze dwa razy słyszałem. Widocznie popularny żarcik wśród psorów.

uśmiałam się czytając Wasze posty

mnie najpierw przychodzi na myśl chemia:
- Ja się czuję, jakbym obcowała z psychopatą. A wiem, co mówię, bo rozmawiałam z psychicznymi osobami. A ty jesteś jak psychopata..

PO, przy wystawianiu ocen:
-Pokaż się. Dobrze, pięć. A teraz ty. Źle, cztery.

Historia - kochana profesorka rzuca żartami, z których potem sama się śmieje "hehehe... hehe... he....... no właśnie"

Polski - ukochana Krysia, wkrótce się uda na emeryturkę:
-Wyglądam sobie przez okno, a tam, koło drzewa, jednorożec! Patrzę, myślę, no jednorożec jak nic! Ale patrzę dalej i wiecie co? To były sarny, które wyglądały jak jednorożec...

Angielski, nauczyciel o koleżance i reszcie grupy:
-Tu jest jedna Ola i dziesięciu debili.

Coś z muzyki, z podstawówki: śpiewaliśmy piosenkę "Lajkoniku, laj laj, poprzez cały kraj...", kolega natomiast śpiewał swoją wersją zmieniając laj na sr..j. Nauczycielka nie omieszkała zacytować w uwadze: "Zmienia słowa piosenki z lajkoniku laj laj na sr..j koniku, sr..j"..

Fizyk oddaje nam testy, dostałam buta i z rozpaczy wypaliłam po cichu, ale jednak zbyt głośno "No zajebiście, ku..wa, zajebiście" - on na to "Ja bym powiedział, że chu..owo"

Szkoła to fajny czas Swoją drogą, ja mam nauczycielkę w domu 24h/7, też są odloty nieraz.. Skrzywienie zawodowe pozostaje.

Powiem Wam, że z drugiej strony, czyli ze strony nauczyciela, historyjki szkolne wyglądają równie, albo nawet jeszcze bardziej śmiesznie A najlepsze jest to, że uczniowie często nie zdają sobie sprawy z tego, że nauczyciel coś słyszy, nieraz musiałam się powstrzymywać, żeby nie parsknąć śmiechem i wyjść z sytuacji z twarzą Chociażby ostatnio, siedzę w klasie na przerwie, uczniowie nie wiedzieli, że tam jestem, słyszę zza drzwi: "Cooooooooooooooooooooooo??!! Znowu z nią mamy? Ja ******ę...Hmmm. Musimy ją WYKOŃCZYĆ!" 

Ja prowadzę specjalny zeszycik z cytatami uczniów i nauczycieli, bo niektóre teksty po prostu muszą być zapisane
Oto kilka z nich:

- Ale przecież trzeba miłować każdego! (Uczeń)
- Ale nie tych, którzy nie piszą na religii! (Nauczycielka religii)

- Klaudia nie przeszkadza Ci brak zeszytu w pisaniu notatki? (Nauczycielka od religii)
- Tak... troszeczkę.

- Ile osób poprawia z dzisiaj istniejących? (Profesorka od chemii)

Tutaj cytaty naszej mistrzyni świetnych tekstów - profesorki od informatyki

- Jeśli coś tam to wtedy, jeśli nie to inaczej. (I dziwić się, że na każdej lekcji nikt jej nie rozumie )

- Xxxx Ty jesteś z ERROREM urodzona!

- Jeden, jeden, jeden, jeden... (Profesorka podczas dyktowania systemu binarnego)
- Pani profesor ile tych jedynek?!
- No przecież mówię, że jedna!!!

Na razie to by było na tyle

A któryś uczeń próbował się kiedyś z Tobą umówić albo coś? Mój kolega podczas praktyk w gimnazjum dostał taką propozycję

A swoją drogą to jakiego przedmiotu uczysz i w jakiej szkole?

Mam praktyki w gimnazjum, w sumie każdego roku wybieram gimnazjum bo uważam, że to największe wyzwanie, zarówno pod względem wychowawczym, jak i czysto naukowym , a uczę angielskiego. Żaden uczeń nie próbował się ze mną umówić W ogóle w gimnazjum są tak ogromne różnice jeśli chodzi o uczniów, że czasem człowiek naprawdę potrafi się zdziwić. W obrębie jednej klasy można znaleźć osoby bardzo dojrzałe i świadome tego, że uczą się dla siebie i pracują na swoją przyszłość i takie, które potrafią wyskoczyć z hasłem "Proszę Pani, on mnie bije!"... Jak już kiedyś chyba pisałam, dużo bardziej wolę chłopaków niż dziewczyny, lepiej się z nimi można dogadać, dziewczyny często lustrują nauczyciela od góry do dołu i z każdej strony, rzucają pogardliwe spojrzenia, a nawet...są zazdrosne, że nauczycielka wzbudza zainteresowanie chłopaków z ich klasy   Z całej mojej 3-letniej praktyki nauczycielskiej mogę powiedzieć dwie rzeczy: po pierwsze - nie opłaca się przyjaźnić z uczniami (czego zresztą uczą nawet na studiach) i po drugie - nauczyciel to aktor. Mnie uczniowie nie polubili, na początku myśleli "młoda, jeszcze w dodatku praktykantka, luźna lekcja" no i się zaskoczyli, co się im nie spodobało. Zresztą nie dziwię się - na lekcjach byłam przykładem nauczyciela, którego sama bym nie polubiła. Niestety, od czegoś takiego trzeba zacząć i potem popuszczać, stopniowo pokazywać swoje "ludzkie" oblicze (w większości klas w końcu można to zrobić, prędzej czy później, chociaż są wyjątki). Aktorstwa nauczyciel musi się nauczyć - jeśli uczniowie wiedzieliby, jaka jestem naprawdę, jak bardzo się denerwuję, że jestem nieśmiała i szkoła mnie z początku zawsze przytłacza, że czuję się uczniem jeszcze bardziej niż oni - zostałabym załatwiona przez nich na pierwszej lekcji - taki błąd zrobiłam na 2. roku praktyk i nigdy więcej go już nie powtórzę

Najwyraźniej Twoja polonistka jest fanką "Szpitala na peryferiach" 

Katarynka, jestem ciekawa czy Ty lubisz pracę nauczyciela? To strasznie niewdzięczny zawód 

Katarynka, jestem ciekawa czy Ty lubisz pracę nauczyciela? To strasznie niewdzięczny zawód 

Lubię uczyć, ale uważam, że ten zawód jest mało rozwijający, a ja mam potrzebę ciągłej samorealizacji, stawiania sobie coraz to większych celów, czegoś kreatywnego, tak więc po studiach w pierwszej kolejności postaram się znaleźć coś takiego, a dopiero później pomyślę o szkole