Historia piosenek GNR – cz. 16: „Yesterdays” Ultimate Classic Rock – 19 września 2021 r. Wydając monumentalne płyty „Use Your Illusion”, Guns N’ Roses przełamali rozmaite muzyczne bariery. Z kolei nagrywając rześki, trącący bluesem kawałek „Yesterdays”, pożegnali się ze swoją burzliwą przeszłością, aby powitać jeszcze bardziej burzliwą przyszłość.
Trzecia piosenka (a zarazem trzeci singiel) z drugiej Iluzji okazała się cezurą pomiędzy zjadliwym rockiem debiutanckiego krążka „Appetite For Destruction” a bardziej złożonym brzmieniem „Use Your Illusion”. Czyste akordy Slasha mogły jeszcze nasuwać na myśl intro do „Paradise City”, ale już fortepian Axla i klawisze Dizzy’ego zwiastowały wyższe muzyczne aspiracje zespołu.
„Yesterdays” ma czterech autorów, lecz spośród nich tylko Axl był członkiem Guns N’ Roses. Pozostali to West Arkeen, Del James oraz Billy McCloud (Arkeen był wieloletnim przyjacielem Gunsów, tudzież współautorem „It’s So Easy”, „Bad Obsession”, „The Garden’; ten ostatni numer współtworzył również James, który orbituje wokół GNR do dzisiaj).
Tekst to refleksje człowieka, który spogląda w przeszłość, ale też niecierpliwie wyczekuje przyszłości:
Yesterday's got nothin' for me / Old pictures that I'll always see / Time just fades the pages in my book of memories.
Guns N’ Roses po raz pierwszy zaprezentowali „Yesterdays” widowni 14 stycznia 1988 roku w klubie Coconut Teaszer w Hollywood. Było to raptem kilka miesięcy po wydaniu „Appetite For Destruction”. Do muzyków występujących jako Drunk Fux dołączyli wówczas na scenie West i Del. Na koncert złożyło się dziewięć utworów. Zespół zagrał covery „Communication Breakdown” Led Zeppelin i „Honky Tonk Women” The Rolling Stones, a także piosenkę „Sentimental Movie”, która nie doczekała się oficjalnego wydania.
„Zmierzymy się teraz z czymś, czego nigdy dotąd nie graliśmy razem”, obwieścił Rose zgromadzonym w Coconut Teaszer fanom. W chwilę później dodał, że zespół nagra „Yesterdays” w nadchodzącym tygodniu.
Jak większość obietnic Axla co do dat premiery, tak i ta okazała się bez pokrycia. Aczkolwiek biorąc pod uwagę jakość wykonania piosenki przez Drunk Fux, niekoniecznie trzeba tego żałować. O ile Rose dopracował już i tekst, i wokale, o tyle partie Slasha były o wiele wolniejsze i bardziej schematyczne, zdecydowanie bliższe brzmieniu Mashall Tucker Band niż ambitnym płytom „Use Your Illusion”.
Zanim 17 września 1991 roku piosenka ujrzała światło dzienne, Guns N’ Roses włożyli w nią sporo wysiłku. Do pracy nad teledyskiem zatrudnili Andy’ego Morahana, który był także reżyserem klipów do trylogii „Don’t Cry” – „November Rain” – „Estranged”.
W teledysku pojawiły się zdjęcia Stevena Adlera i Izzy’ego Stradlina, których zastąpili, odpowiednio, Matt Sorum i Gilby Clarke.
Patrząc, jak Rose śpiewa
Some things could be better if we’d all just let them be tuż po migawce zdjęcia Adlera, który niewiele wcześniej wyleciał z Guns N’ Roses, trudno oprzeć się wrażeniu, że była to mała zemsta.
„Yesterdays” nabrało nowej wymowy w 1997 roku, po tym, jak West Arkeen zmarł wskutek przedawkowania. Slash napisał w swojej książce: „Kiedy sprawy zaczęły przebierać coraz bardziej szalony obrót, West stał się ostatnim przyjacielem, którego mieliśmy. Był jedynym człowiekiem, który zawsze się zjawiał, kiedy któryś z nas czegoś potrzebował. Przez długi czas mogliśmy ufać tylko jemu”.
W październiku 1992 roku piosenka ukazała się jako singiel. Gunsi tkwili już wtedy po uszy w tarapatach i walczyli o swoje zdrowie psychiczne (a niekiedy nawet o życie). Trasa Use Your Illusion trwała. Dawni ulicznicy stali się największym rockowym zespołem na świecie, a beztroskie czasy koncertowania w klubach jako Drunk Fux musiały im się wydawać prehistorią.
Nie mieli innego wyjścia: trzeba było pchać wózek ku niepewnej i coraz bardziej mętnej przyszłości. Jak syntetycznie ujął to Rose:
I ain’t got time to reminisce old novelties.
Źródło