NighTrain Station Guns N' Roses

Bardzo fajny temat U mnie było tak, że Gunsi to był pierwszy zespół, który polubiłem daaaaawno temu. Słuchając ich, czytając wywiady, oglądając występy na żywo,gdzie grali covery, czy później słuchając Spagetti Incident odkrywałem ich inspiracje. I zaczęło mnie interesować to to takiego Misfits, Led Zepellin... Aerosmith. Oglądając np. koncert z Paryża patrzyłem na Stevena Tylera i Joego Perry i zastanawiałem się, kim są ci goście. Gunsi zaczęli moją muzyczną edukację i jestem im np. bardzo wdzięczny za Spaghetti Incident, bo ta płyta otworzyła mnie na inne, mniej popularne brzmienia.
W pewnym momencie zacząłem też interesować się płytami solowymi, zbierać, słuchać. Dziś Gunsi nie są w centrum, ale jestem im wdzięczny, za to, co mi muzycznie dali. Za to, co dał każdy z nich
Fazą przejściową nie są, bo nadal mnie interesuje, co u nich, choć przyznaję, że przez jakiś czas nie interesesowało, ale to było jeszcze przed epoką internetu

Dzięki Gunsom zacząłem się m.in. interesować muzyką, szczególnie spodobało mi się to co zrobili wydając ChD. Nie ograniczam się tylko i wyłącznie do tego czym się inspirowali Gunsi, jest wiele dobrych i nieznanych zespołów, które zasługują na zainteresowanie, oczywiście znam twórczość np. Led Zeppelin, ale wystarczy mi znajomość piosenek ze składanek typu: "The Best of". Sam się wkręciłem potem w Motley Crue i działalność Nikkiego Sixx'a, z czasem poznałem zespół Sixx:A.M., gdzie gra DJ Ashba. Jednak na moich ulubionych artystów wybrałem takich gitarzystów jak: Bumblefoot, John 5 (działalność solową, a nie z Mansonem).  Gunsów słucham nadal i kibicuję Axlowi, żeby udało mu się coś wydać w obecnym składzie.

Nie nazwałabym tego fazą przejściową, w życiu. Nie mówię, że bd do końca życia rozszalałą fanką GNR, ale na pewno już do końca bd jakąś ważną częścią mnie. I jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa. Nie wiem, jak bd za kilka lat, nawet jakbym ich znienawidziła (choć to niemożliwe) zawsze będą częścią mnie. Nadal w pewien sposób się kształtuje w różnych kierunkach, ale dzięki nim mniej więcej wiem o co mi w życiu na razie chodzi.
Dzięki nim w sumie poznałam inne zespoły jak Aerosmith, które ubóstwiam.
Co by się nie działo GNR zawsze było, jest i będzie. 

Dla mnei to w zasadzie tylko faza przejściowa, do GN'R mam raczej sentyment, czasem coś posłucham jak mi się przypomni, czasem jakiś projekt solowy wrzucę na playlistę, coraz mniej tej rockowej (w wersji hard) muzyki u mnie z resztą z resztą Gunsi w zasadzie mieli piosenki hitowo - radiowe w dużym stopniu, pewnie dlatego polubiłem ten zespół

     Szczerze mówiąc to z samych Gunsów zdarza mi się włączyć ChD i czasem jakiś nowy koncert. Zaintersespowałem się za to Bucketheadem, Praxis,Brainem, NIN, to wszystko dzięki Gunsom. Oczywiście wcześniej były to inne zespoły: Queen, Aerosmith, LZ, Alice Cooper, Alice in Chains, Blind Melon i wiele , wiele innych. Dzięki Gunsom zacząłem grać na gitarze i w ogóle szerzej interesować się muzyką.
  Czy faza przejściowa? Raczej nie, czekam na nową płytę. Jeśli dożyję...

Zacząłem ich słuchać prawie dziesięć lat temu. Dla mnie to było przejście z popowej wersji rocka, którą zawsze puszczał w domu mój brat w stronę mocniejszych brzmień. Brat na starość wrócił do lat 80tych w stylu glamowym, ale on nigdy nie miał zacięcia do ostrego łojenia. Muzyki GNR nie słucham na okrągło, są tygodnie, miesiące wręcz kiedy nawet nie puszczam jednego utworu na playliście. Po takim okresie wyposzczenia, ta muzyka to czysty miód.
Czy coś odkryłem za pomocą GNR? Nic aż tak, żeby nie móc bez tego żyć. Snakepita przesłuchałem, na Velvetów - miałem kiedyś fazę, solowa twórczość pozostałych chłopaków przeleciała mi przez uszy może z raz...

Obecnie faktycznie częściej puszczam muzykę bardziej popową, jak ja to nazywam: wypełniającą przestrzeń, czyli idealną do obiadu..

rhcp też ma świetne kawałki które nigdy się nie znudzą, zależy co kto lubi