NighTrain Station Guns N' Roses

najczesciej sluchana pyta gunsow przeze mnie. no i tylko w aucie. jakos dobrze wplywa na szybka jazde, a w domu to jakos mi nie pasuje, obiady, dzieci, eeee 

to Was rozczaruje... moje Chinese dotknęło dna półki na płyty, ale to raczej z powodu
coraz większej ilości nowości na rynku muzycznym.
Nie ukrywam jednak, że częściej w ostatnim czasie wracam do Slasha i jego 2 solowych krążków, które są bliższe moim gustom.

Słucham bardzo często 

Teraz już rzadziej w odtwarzaczu. Wywalam Scraped i Riad, zostaje sam geniusz.

Wątek "Rok po wydaniu ChD", a tu zrobiło się już 6 lat... Naprawdę już szmat czasu, a w muzyce prawie cała epoka.

21 listopad 2008, też piątek, śnieg na ulicach, a ChD w sklepach... Wiem, że niektórzy dojrzeli i zakupili tą płytę dzień wcześniej, ja czekałem na piątek 21 listopada, kiedy jak wskazuje zachowany jeszcze paragon, o godzinie 16:22 dokonałem zakupu w jednym z Media Marktów. Celowo nie zgłębiałem się tuż przed płytą w żadne przecieki itp. Doskonale do dziś pamiętam okoliczności tamtego popołudnia - zakup, szybka jazda do akademika, słuchawki na uszy, piwko i muzyczna podróż przez ponad 70 minut.

Minęło 6 lat, dziś znów odpalę ChD, ale nie z sentymentu, tylko dlatego, że ta muzyka dla mnie nadal niesamowicie się broni. Ilość melodii, solówek gitarowych, aranżacji nadal wzbudza podziw, a wyśmiewany przez wielu za koncerty Finck tutaj na płycie pokazał swoje możliwości. Chyba każdy tu z forum pamięta jakąś historię z tego dnia, bo cała ta otoczka jest po prostu nie do odtworzenia...

6 lat a np. Better, Sorry czy TWAT nadal mają moc. Do tego początek płyty czyli tytułowe ChD daje z rana takiego kopa energii że starcza na cały dzień (lepsze od kawy).