NighTrain Station Guns N' Roses

Recenzja z "Salonu kulturalnego" kolportera
         Mówienie, że to Guns N' Roses nagrał "Chinese Democracy", jest lekką przesadą, ale skoro Axl Rose przejął prawa do używania nazwy zespołu - nie ma wyjścia. Bo poza Axlem (i klawiszowcem Dizzy Reedem, który nie był przecież pierwszoplanową postacią) nikt ze starych Gunsów nie pracował przy "Chinese Democracy", a w nagraniu wzięło w sudział w sumie 12 muzyków. Równie dobrze płytę mogłaby firmować grupa Axl Rose & Co., tylko, że efekt marketingowy byłby dużo mniejszy.
       Owszem, album przynajmniej chwilami nawiązuje rockową stylistyką i pompatycznością, do dokonań Guns N' Roses z przełomu lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Kiedy Axl śpiewa wysokie partie, przypominają się najlepsze czasy zespołu. Kiedy na początku "Street of dreams" rozbrzmiewa fortepian, skojarzenia z "November Rain" są nieuniknione, a i gitarowa solówka nawiązuje do tej w wykonaniu Slasha. Kiedy słyszymy "Shackler's Revenge", "Better" i tytułowy utwór "Chinese Democracy", na myśl przychodzą kompozycje z AFD.
        Ale zarazem brakuje tym utworom siły ognia, jaką miały np. "Welcome To The Jungle" i "Civil War". Gdyby ktoś przed laty powiedział Gunsom, że grają piosenki pop, oni sami uznaliby to za obelgę. A na "Chinese Democracy" proszę bardzo - możemy usłyszeć kawałki mocno ocierające sie o pop, jak "Sorry", "Madagascar", a także wspomniany już "Street of Dreams".
        Pamiętajmy, że materiał na "Chinese Democracy" powstawał przez 15 lat i tworzyli go zmieniający sie muzycy. To musiało wpłynąć na jakość. Nowi Gunsi stali się epigonami starych Gunsów. A dawni fani, z których pewnie n/iejeden wychowuje dzisiaj wnuki, mogą tylko westchnąć: nie o taki zespół nam chodziło.
     Grzegorz Maciągowski

A dawni fani, z których pewnie n/iejeden wychowuje dzisiaj wnuki, mogą tylko westchnąć: nie o taki zespół nam chodziło.

A mi tam o taki chodziło po odejściu Slasha i Duffa. Więc ja wzdychać nie mam zamiaru.

Nie. 

Tak czytając te recenzje ,zastanawiam się ze w podobnej sytuacji ''składowej''jest MEGADETH,też został tylko ''rudy''(skąd my znamy tą potoczną ksywkę ) z orginalnego składu i jak czytam recenzje ich płyt to nie ma tam wogóle takiego pierdolenia ze Dave Mustaine powinien zmienic nazwe ,ze bez solówek Fridmana to juz nie to ,a wogóle to zespół założył Eleffson...0 takich komentarzy tylko ,ze MEGADETH wydał kolejną zajebistą płytę,na miarę np.Rust in Piece czy coś tam....A na Axla się uwzieli...choć myslę ze kazdy powinien mieć swoją recenzję ,bo co taki dziennikarz jest mądrzejszy od nas ze mu się podoba lub nie...kogo to obchodzi...poczytac mozna ,ale podniecac sie ze ten napisał ze chińszczyzna jest ''be'' a drugi ,ze ''aja''w dupie to mam-mi się podoba i nikt mi tego nie zabierze. AMEN

kolejna bardzo madra i rzetelna notka o ChD - dwutygodnik "Party":

To jest gwiazda. Powrot pana Rozy

Kiedy nawet najwierniejsi fani grupy Guns N' Roses (założonej przez Axla Rose'a w 1985 roku) stracili nadzieje ze jeszcze
kiedykolwiek uslysza ich nowe kawalki w grudniu na polkach sklepowych ukazala sie plyta ChD. Krytycy pomarudzili
troche ze brakuje na niej przebojow na miare DC czy NR, fani wykupili natomiast pierwszy naklad krazka (milion sztuk!)
a my cieszymy sie ze Axl rzucil w kat butelke, zwalczyl chorobe krtani i znow daje czadu. Prawie jak za dobrych lat!

W glam-metal Chinese Democracy dostała 7.5/10 nowa płyta solowa Scotta Weilanda 8/10,więc muszę ją kupić, musi być świetna!!! Oj żle zrobili chłopcy z Velvet Revolver że pozbyli się swojego lidera,teraz to już napewno nic dobrego nie nagrają.....

10 powodow dla których nalezy kupic ChD:

http://holepuncher.wordpress.com/2008/11/24/ten-reasons-why-you-should-buy-chinese-democracy/

(jeden z lepszych artykułów o ChD )