Mniej popularne covery Guns N’ Roses Ultimate Classic Rock, 28 sierpnia 2021 Guns N' Roses dobrze wiedzą, jak tworzyć fantastyczne covery.
Nie może w to wątpić nikt, kto kiedykolwiek słuchał płyt „Use Your Illusion” (zawierających takie klasyki jak „Live and Let Die” i „Knockin’ on Heaven’s Door”) bądź wybrał się na któryś z koncertów Gunsów (uświetnionych przebojami AC/DC, The Who, Misfits, Soungarden czy Velvet Revolver). No i jest też płyta z coverami, „The Spaghetti Incident?”.
Jednak gunsowy arsenał coverów jest znacznie szerszy. Zespół od pierwszych dni swego istnienia kłaniał się w stronę legend muzyki rockowej – The Rolling Stones, Queen czy Aerosmith. I robił to zarówno w studiu nagrań, jak i na koncertach. Niektóre z tych coverów ujrzały po latach światło dzienne, inne nadal pokutują na kanale YouTube pod postacią kiepskiej jakości filmików, przypominających o czasach, gdy Guns N’ Roses szturmem podbijali Sunset Strip.
Od Elvisa Presleya po Black Sabbath… oto dziesięć mniej popularnych coverów w wykonaniu Guns N’ Roses.
„Heartbreak Hotel”Oryg.: Elvis Presley
Burzliwe sesje nagraniowe do „Appetite for Destruction” zahaczyły w 1986 roku o Sound City Studios, gdzie do zespołu dołączył gitarzysta Nazareth, Manny Charlton.
Powstały wtedy tuziny demówek i coverów, które częściowo ukazały się w kuferku AFD z 2018 roku. Na szczególną uwagę zasługuje cover przeboju Elvisa Presleya „Heartbreak Hotel”. Początkowo utwór dochowuje wierności oryginałowi, szybko jednak zmienia się w punkową mieszankę szybkich solówek Slasha i charakterystycznego „skowytu” Axla. Ten ostatni nie waha się zresztą wpleść w tekst wulgaryzmów, które w 1956 roku w ustach Króla Rock and Rolla wpędziłyby pewnie do grobu co bardziej pruderyjnych rodziców.
„Honky Tonk Women” Oryg.: The Rolling Stones
Końcowe koncerty trwającej dwa i pół roku trasy Use Your Illusion, nazywanej także
Skin N’ Bones Tour, przeszły do historii między innymi za sprawą znamienitych gości, którzy grali z Guns N’ Roses, a czasem nawet… przynosili im na scenę pizzę. 30 maja 1993 roku w angielskim Milton Keynes National Bowl Ron Wood, Gilby Clarke i Izzy Stradlin (który na krótko dołączył do Gunsów po wypadku Gilby’ego) wykonali z zespołem „Honky Tonk Women”. Jakby tego było mało, na scenie pojawił się też frontman Hanoi Rocks, Michael Monroe.
„Spróbujemy zaśpiewać piosenkę, której nawet Ron nie zna”, rzucił Rose żartobliwie, a Wood z papierosem w dłoni objął go i zawołał: „Nie zna jej żaden z nas!”.
„It's Alright”Oryg.: Black Sabbath
„It's Alright”, ballada skomponowana i zaśpiewana przez perkusistę Black Sabbath, Billa Warda, była czymś w rodzaju anomalii na siódmej płycie zespołu, „Technical Ecstasy”. Brzmieniem bardziej przypominała Queen czy Eltona Johna niż cokolwiek z dorobku pionierów metalu… i być może właśnie z tego powodu wydawała się wprost skrojona pod Axla, który w grudniu 1992 roku w Buenos Aires zagrał ten utwór jako intro do „November Rain”. Muzyka zdawała się wypływać z wokalisty Guns N’ Roses, gdy pochylał się na fortepianem i wodził palcami po klawiszach. To był nieoczekiwanie rzewny i intymny moment owej burzliwej trasy. Upamiętniono go na płycie „Live Era ’87-’93”, która ukazała się w 1999 roku.
„Jumpin' Jack Flash”Oryg.: The Rolling Stones
Kolejny owoc sesji w Sound City z 1986 roku, cover „Jumpin’ Jack Flash”, jest czymś w rodzaju hołdu dla Stonesów, a zarazem „odświeżeniem” ich brzmienia na bliższą młodemu pokoleniu modłę. Na nagraniu z koncertu w Troubadourze (z tego samego roku) widać entuzjazm, z jakim publiczność przyjęła ten numer w wykonaniu zespołu, który był w swoim rockowym DNA znacznie bardziej autentyczny niż inne współczesne mu kapele z Sunset Strip.
„Piece of Me” Oryg.: Skid Row
W grudniu 1990 roku, zanim Guns N' Roses zabrali Skid Row w trasę Use Your Illusion i zaczęli koncertować na stadionach z Metalliką, członkowie tych trzech zespołów stanęli razem na scenie w Hollywood Palladium, aby wspólnym występem uczcić jubileusz magazynu „RIP”. Stworzona na potrzeby tamtego wieczoru grupa nosiła nazwę The Gak, a w jej skład wchodzili Rose, Slash, Duff McKagan, Sebastian Bach, James Hetfield, Kirk Hammett i Lars Ulrich. Muzycy zagrali sześć piosenek, w tym „Hair of the Dog” z repertuaru Nazareth. Rose zaprezentował się w ognistej wersji „Piece of me” Skid Row.
„Salt of the Earth”Oryg.: The Rolling Stones
W dwa miesiące po tym, jak w październiku 1989 roku Guns N’ Roses otworzyli w L.A. Coliseum cztery koncerty The Rolling Stones (właśnie wtedy Rose wypomniał na scenie kolegom z zespołu ich „tańce” z „Mr. Goddamn Brownstone”), Axl i Izzy dołączyli do Stonesów w Altantic City, aby wspólnie wykonać „Salt of the Earth”. I mimo że przed koncertem było gorąco (mało brakowało, a Rose nie pojawiłby się na scenie), to owo wykonanie porwało publiczność. Na pięć znakomitych minut widmo wszelkich problemów, wiszące wówczas nad Guns N’ Roses, znikło jak kamfora.
„Tie Your Mother Down”Oryg.: Queen
„To jest piosenka, której słuchałem latami i zawsze wydawało mi się, że brzmienie mojego głosu do niej nie pasuje”, powiedział Axl na stadionie Wembley w czerwcu 1992 roku. To nie powstrzymało jednak lidera Guns N’ Roses od wykonania tego właśnie przeboju Queen. Wbrew przekonaniom samego Rose’a jego tnący głos pasował do piosenki jak ulał, świetnie dopasowując się również do gitary Maya i Slasha. Ten pierwszy nie omieszkał skorzystać z okazji, żeby ponownie dowieść fanom, w jak dużym stopniu jego monolityczne riffy przesądziły o sukcesie Queen.
„Train Kept A-Rollin'”Oryg.: Tiny Bradshaw (piosenka spopularyzowana przez Aerosmith)
Fani, którzy w czerwcu 1992 roku zjawili się na koncercie Guns N’ Roses w Paryżu, nie dowierzali własnemu szczęściu, kiedy na scenie na dwie piosenki pojawili się Steven Tyler i Joe Perry z Aerosmith. Muzycy wykonali wspólnie ognistą wersję „Mama Kin”, której cover kilka lat wcześniej trafił na płytę „Lies” GNR, ale prawdziwy entuzjazm wywołał utwór „Train Kept A-Rollin’”, uświetniony duetami Slash-Perry i Rose-Tyler. Joe i Steven udowodnili tamtego dnia, że mistrzowie wciąż potrafią bez trudu dotrzymywać kroku swoim młodszym kolegom.
„We Will Rock You”Oryg.: Queen
Sądziliście, że Gunsi pozwolą Mayowi zejść ze sceny, nie wykonawszy wcześniej „We Will Rock You”? Ich wersja tego wielkiego przeboju to jeden z najbardziej fascynujących rockowych coverów w dziejach muzyki i wypada tylko żałować, że nigdy nie zawitała na stałe do gunsowej setlisty.
„Whole Lotta Rosie”Oryg.: AC/DC
Guns N’ Roses zwykli grywać tę piosenkę AC/DC już w roku 1985. W ciągu kolejnych dwóch lat kilkakrotnie wykonali ją na koncertach, w tym w 1987 roku w osławionym Marquee Club w Londynie.
Kawałek w pewnym sensie okazał się proroczy, bo w 2016 roku Axl Rose wykonywał go z AC/DC w zastępstwie Briana Johnsona. Wkrótce potem Angus Young oddał przysługę, dołączając do Guns N’ Roses na scenie, żeby razem z nimi zagrać „Whole Lotta Rosie”. W 2018 klasyk AC/DC wybrzmiewał na koncertach GNR dość regularnie.
Źródło
Wątek: Mniej popularne covery Guns N’ Roses (Przeczytany 1811 razy)
Podobne tematy (1)
Sierpnia 02, 2018, 05:51:55 pm