NighTrain Station Guns N' Roses

 
„Ultimate Classic Rock” wznowił serię „The Story Behind Every Song”.
Trzy dni temu na warsztat poszło „Live and Let Die” Guns N’ Roses. 


Guns N’ Roses nigdy nie bali się publicznie okazywać szacunku swoim muzycznym idolom, takim jak AC/DC, Queen czy Elton John. Na płycie „Use Your Illusion” znalazł się hołd dla innej legendy muzyki – Paula McCartneya. Mowa oczywiście o piosence „Live and Let Die”.

W kwietniu 1992 roku w wywiadzie dla „Guitar for the Practicing Musician” Slash wyjawił, że on i Axl Rose „zawsze kochali” piosenkę Wings. Ta zgodność gustów, jak się wydaje, wyszła na jaw zupełnie przypadkiem, podczas jednej z luźnych rozmów.

„Którejś nocy gadaliśmy o coverach, a kiedy padł ten tytuł, od razu doszliśmy do wniosku, że musimy to nagrać”, wspominał Slash. „Wkrótce potem zamknąłem się w sali prób z Izzym, Mattem i Duffem, żeby sprawdzić, jak ten kawałek zabrzmi w naszym wykonaniu. Cóż, zabrzmiał naprawdę potężnie”. 

Co ciekawe, jeszcze dwa lata wcześniej, w wywiadzie dla MTV, Rose powątpiewał, czy Guns N’ Roses sprostają wyzwaniu, jakim była słynna piosenka.

„Myślałem o niej już dawno, ale nie sądziłem, że damy radę stworzyć coś, co brzmiałoby równie dobrze”, przyznał.

Kiedy jednak zaczęły się próby, wszystko się zmieniło.
 
„Nie wierzyliśmy, że podołamy, ale Slashowi świetnie idzie aranżacja. Co do mnie, to brzmię w tym kawałku surowo, trochę jak połączenie Toma Waitsa z Metalliką. Efekty końcowe są naprawdę dobre, a cała piosenka już brzmi «po naszemu»”.

W sprawie aranżacji zespół poprosił o pomoc znakomitych fachowców.
W sekcji dętej zagrał brat Duffa, Matthew McKagan, a wokalista Blind Melon, Shannon Hoon, użyczył głosu w chórkach. W swojej wydanej wiele lat później książce Slash pochwalił dbałość Axla o szczegóły.

„To, co Axl zrobił [w tym numerze], to naprawdę wyższa szkoła jazdy. Spędził wiele godzin, grzebiąc w tym i dopieszczając detale. Muszę mu to oddać”.

„Live and Let Die” szybko uplasowało się na 33. miejscu w notowaniu Hot 100 Billboardu. Piosenka uzyskała również nominację do Nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance, ostatecznie musiała jednak uznać wyższość „Give It Away” Red Hot Chili Peppers.

Studyjna wersja utworu weszła w skład ścieżki dźwiękowej do filmu „Zabijanie na śniadanie” Johna Cusacka z 1997 roku. 








Źródło

Jeden z najbardziej zbędnych kawałków w setliscie ever

Jeden z najbardziej zbędnych kawałków w setliscie ever

Też tak długo myślałem. Jakoś od czasu NITLTour mi przeszło, a na żywo w Gdańsku mi kopara opadła

W Gdańsku była petarda, zwłaszcza w porównaniu do pizdusiów z zachodniej Europy, którzy bali się "żywej" pirotechniki podczas tej trasy. A tu było prawdziwe pierdolnięcie.