NighTrain Station Guns N' Roses

The Chinese Democracy Years: 2004


*Dziękuję @sunsetstrip za pomoc w tłumaczeniu najtrudniejszych fragmentów.


Ostatnie dni w The Village

Po Nowym Roku praca w obozie Guns N’ Roses wrzała.

„W The Village Recording Studios w Los Angeles rok 2004 zaczął się pracowicie. (…) Guns N’ Roses pracują nad nowymi piosenkami z producentem/ inżynierem Caramem Costanzo oraz inżynierem Pro Tools Erikiem Caudieux” (The Village Recorder, 1 lutego 2004).

Tym niemniej, jeden z członków zespołu był nieobecny…

„Pod koniec roku [2003] Buckethead był już tak zmęczony tym, że Guns N’ Roses nie potrafili dokończyć albumu czy chociażby trasy, że – jak powiedział jego menedżer – zaprzestał pracy z zespołem” (MTV, 17 marca 2004).

Ludzie z Geffena bynajmniej nie byli zadowoleni.

„W styczniu 2004 roku wytwórnia Geffena powróciła do planów wydania płyty ‘Greatest Hits’. Pan Hoffman poprosił Lori Froeling, żeby wysłała zespołowi stosowne powiadomienie, a przy okazji poinformowała, że 23 marca 2004 płyta ukaże się w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a 15 marca 2004 – w innych krajach. 22 stycznia 2004 Froeling wysłała powiadomienie, dodając, iż tytuły piosenek oraz ich kolejność nie uległy zmianie” (z dokumentacji sądowej w związku ze sprawą „Greatest Hits”, rok 2004).

Wydaje się, że wytwórnia otrzymała od Axla odpowiedź. Rose odniósł się do planów Geffena i przedstawił swoje stanowisko w związku ze składanką.
Jego interwencja nie pozostała bez odzewu… 

„Termin wydania płyty został potwierdzony w liście do Rose’a, datowanym na 2 lutego 2004” (z dokumentacji sądowej w związku ze sprawą „Greatest Hits”, rok 2004).

„‘W związku z tym, że przewidziany na nagrywanie płyty budżet został przekroczony o miliony dolarów’, napisali przedstawiciele Geffena w liście z 2 lutego 2004, ‘cała odpowiedzialność za ukończenie albumu spoczywa na panu Rose, nie na wytwórni’” (New York Times, 6 marca 2005).   

11 lutego 2004 sprzedawcy potwierdzili, że składanka „Greatest Hits” ukaże się 23 marca 2004. 

„‘Każdego roku pojawiał się nowy powód, dla którego Axl nie zdołał ukończyć prac nad płytą’, twierdzą poinformowani. Wszystko wskazuje na to, że wytwórnia Geffena zdecydowała się wydać ‘Greatest Hits’ jedynie z braku ‘Chinese Democracy’.
‘Gdyby [Axl] dotrzymał obietnic i ukończył płytę siedem lat temu, nic z tego, co dzieje się teraz, nie miałoby miejsca’” (Reuters, 16 marca 2004).


Sprawa Bucketa

„Najlepsze było to, że [Buckethead] wypowiadał się poprzez pacynkę o imieniu Herbie. W grę wchodzą miliony dolarów, a oni gadają z pieprzoną pacynką!” (Brain, I'd Hit That, 02/15).

„Podczas swojego pobytu [w Guns N’ Roses] Buckethead wprowadzał do zespołu niepewność i dezorientację, co praktycznie uniemożliwiało nam dalsze prace nad płytą, próby i planowanie koncertów” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).

„[9 lutego 2004 roku, w noc wręczenia Nagród Grammy,] Buckethead powiedział liderowi Guns N’ Roses, Axlowi Rose’owi, że nie chce dłużej grać w zespole. Tak twierdzi menedżer [Bucketa]” (MTV, 17 marca 2004).

„Po raz ostatni rozmawiałem z Bucketem przez telefon. Zadzwonił do mnie, aby powiedzieć, że kupił bootleg DVD na eBayu. Był dumny z tego, że gra w Guns N’ Roses, i z tego, jak świetnie wszyscy wypadli” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).

„Prowadzący: Czy przy Axlu też bawił się pacynką?
Brain (poważniejąc): Taak… przy wszystkich.
Prowadzący: I Axl był zadowolony?
Brain: Taak”
(Brain, I'd Hit That, 02/15).

12 i 13 lutego Buckethead zagrał dwa koncerty z Billym Laswellem i zespołem Material. Pierwszy odbył się w Belgii, a drugi we Francji. Przy okazji belgijskiego występu Laswell miał zapowiedzieć, że Buckethead nie dołączy do Guns N’ Roses na Rock in Rio-Lisboa.   

„W lutym usłyszeliśmy od Braina, że Bucket zadzwonił do niego z informacją, iż znowu jest w Gunsach” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).

„[Buckethead] zniknął na jakiś miesiąc… i można było się z nim kontaktować jedynie przeze mnie. Nawet mnie to bawiło, myślałem sobie: ‘Super, beze mnie niczego nie wskórają!’” (Brain, I'd Hit That, 02/15).

„Pod koniec roku [2003] Buckethead był już tak zmęczony tym, że Guns N’ Roses nie potrafili dokończyć albumu czy chociażby trasy, że – jak powiedział jego menedżer – zaprzestał pracy z zespołem” (MTV, 17 marca 2004).

„Z tego [co Bucket powiedział Brainowi] wynika, że odszedł, po czym dobrowolnie wrócił. Poza tym był naprawdę podekscytowany perspektywą występu na Rock in Rio-Lisboa i trasy po Europie” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).

„Tryb życia [Bucketheada] sprawił, że nawet jego najbliżsi przyjaciele nie byli w stanie się z nim porozumieć” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).

„Próbowali się do niego dodzwonić, ale odpowiadała automatyczna sekretarka. Na dodatek potężna trasa zbliżała się wielkimi krokami… Sądzę, że wysłali swoich ludzi, kogoś w rodzaju policjantów w cywilu, żeby mieli go na oku. Pewnego dnia zadzwonił do mnie i powiedział: ‘Brain, przed moim domem stoi samochód, jest tu od jakichś trzech dni…’. 
To było na krótko przed planowaną wielką trasą Guns N’ Roses. Nie mieliśmy pojęcia, co tak naprawdę się dzieje, a on wpadł w paranoję, był przerażony… Powiedział: ‘Dobra, wyjdę w masce’. Miał w domu topór, więc zabrał go, włożył maskę, wyszedł i stanął przy samochodzie… Przyglądali mu się jeszcze przez chwilę, po czym ruszyli.   
Myślę, że był śledzony. Na to wyglądało, choć on sam nigdy nie poznał prawdy” (Brain, I'd Hit That, 02/15).

1 marca 2004 z forum Bucketheada zniknęła sekcja GNR. Zapytany o powód, administrator wyjaśnił, że „dział jest nieoperatywny i niefunkcjonalny”. Wydaje się, że to samo można było powiedzieć o ówczesnej współpracy Bucketheada z Guns N’ Roses.

„Jakiś miesiąc później sytuacja z [Bucketem] ponownie się zmieniła”, (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004). 

„Moim zdaniem wiedział, że ludzie podziwiali jego talent, dlatego pozwalał sobie znikać nawet na miesiąc.
‘Trasa zaczyna się niebawem. Zjawi się?’
‘Nie mam pojęcia, czy ma zamiar w ogóle się pokazać…’
Zawsze tak było”
(Brain, I'd Hit That, 02/15).

„To nie były jakieś punkowo-rockowe fochy, raczej postawa w stylu: ‘Jestem przerażony. Nie chcę, żeby ci prawnicy mnie wykończyli. Przecież mam talent’” (Brain, I'd Hit That, 02/15).

„Według tych , którzy [z nim] rozmawiali, zabiegał o kontrakt z Sanctuary Records, żeby potem odejść z Guns N’ Roses i wykorzystać współpracę z nami do wypromowania własnej twórczości… Miło z jego strony!” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004). 

„Podobno otrzymywał listy od prawników [Guns N’ Roses], których doprowadził do ostateczności” (Brain, I'd Hit That, 02/15).

„Nie mam problemów z Bucketem. Trudno powiedzieć, ile w tym, czego dowiedzieliśmy się od Mercka, było prawdy, a ile fikcji. Wiele osób ucierpiało na tym, jak te sprawy się potoczyły” (Axl, HTGTH, 12 grudnia 2008).   

Axl zdawał się sugerować, że Merck był jedyną osobą, z którą Bucket rozmawiał na temat swojej przyszłości w Guns N’ Roses. Sam Rose nie kontaktował się z gitarzystą od jakiegoś już czasu.

„Jego przedwczesne odejście (…) postawiło zespół w bardzo trudnej sytuacji” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).   

Nasuwa się pytanie: czy problemy Axla z Geffenem miały z tym wszystkim cokolwiek wspólnego?   

„[W niedzielę 14 marca w nocy] w Cat Clubie odbył się koncert Yngwie’ego [Malmsteena]. Potem wystąpił cover band, któremu towarzyszył Dizzy Reed. (…) [Dizzy] potwierdził, że [Buckethead], choć na razie nieoficjalnie, nie jest już częścią zespołu” (Blabbermouth, 16 marca 2004).

14 marca 2004 roku ogłoszono, że od 31 marca do 16 kwietnia Buckethead będzie otwierał amerykańskie koncerty zespołu Particle. Kilka dni później przedstawiciele gitarzysty oficjalnie potwierdzili jego odejście z Guns N’ Roses. 


Na Main Street

W tym samym czasie pojawiły się pogłoski, jakoby Axl zamierzał pozwać do sądu wytwórnię Geffena.

„W. Axl Rose, a także byli członkowie [Guns N’ Roses], Slash i Duff McKagan, wytoczyli Geffen Records sprawę, żeby powstrzymać nieautoryzowane wydanie płyty ‘Greatest Hits’. (…) Zespołowi odebrano prawo głosu w sprawie doboru piosenek, okładki, daty wydania oraz masteringu zawartych na składance utworów. 
(…) W. Axl Rose obawia się, że fani uwierzą, iż zespół autoryzował wydanie składanki; poza tym boi się, że publikacja płyty opóźni ukazanie się długo oczekiwanego nowego albumu studyjnego Guns N’ Roses, ‘Chinese Democracy’” (Sanctuary Group, komunikat prasowy, 15 marca 2004).

„Sędzia okręgowy Dale Fischer odrzucił wniosek o wydanie tymczasowego nakazu wstrzymania publikacji, a tym samym zezwolił wytwórni Geffena na wydanie [płyty ‘Greatest Hits’] w planowanym terminie, czyli w przyszły wtorek. Kolejna rozprawa odbędzie się w przyszłym miesiącu” (Yahoo, 16 marca 2004).

„Wniosek pozywających opiera się wyłącznie na założeniu, że na ‘Greatest Hits’ znalazły się zremasterowane piosenki. Tymczasem żaden z utworów, które trafiły na płytę, nie został ani zremasterowany, ani powtórnie zmiksowany, ani w jakikolwiek sposób zmieniony.
(…) W związku z wydaniem ‘Greatest Hits’ Guns N’ Roses wytwórnia Geffena wpłaciła zaliczkę w wysokości miliona dolarów. (…) Rose otrzymał z tego tytułu 257 545 dolarów, a Slash i Duff dostali 568 565 dolarów do podziału. (…) Żaden z nich nie zaoferował zwrotu zaliczki” (z dokumentacji sądowej w związku ze sprawą „Greatest Hits”, rok 2004). 

„‘Ich pozew jest bezpodstawny’, powiedział Peter LoFrumento z Universal Music. ‘Na szczęście sędzia odrzucił wniosek o wydanie tymczasowego nakazu wstrzymania publikacji i płyta zgodnie z planem ukaże się 23 marca [br.]” (Yahoo, 16 marca 2004).   

„Wypuszczona w marcu 2004 płyta [‘Greatest Hits’] okazała się zdumiewająco wielkim sukcesem. Rozeszła się w nakładzie ponad 1,8 miliona egzemplarzy, mimo że zespół nie wydał nowego albumu, ani w żaden sposób nie zabiegał o jej promocję” (New York Times, 6 marca 2005).


30 marca 2004 roku Axl odwołał występ Guns N’ Roses na Rock in Rio-Lisboa. Swoją decyzję uzasadnił odejściem z zespołu Bucketheada.

„Zamiast rozdrapywać stare rany, zamierzamy iść naprzód. Nie chciałbym wdawać się w szczegóły, ale te niefortunne okoliczności niespodziewanie okazały się dla nas dodatkowym bodźcem do pracy nad płytą. (…) Bardzo doceniamy wkład Bucketa i jesteśmy otwarci na dyskusję, jako że pewne problemy nadal czekają na rozwiązanie” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).   

Reakcja Axla przypominała tę z roku 1999, kiedy to Robin odszedł z zespołu, żeby wyruszyć w trasę z Nine Inch Nails.

Mówiło się, że Buckethead pozostał na liście płac Guns N’ Roses do końca roku.

Co do albumu, to Axl sugerował, że zostanie ukończony i wydany jesienią.

„Mamy nadzieję ogłosić datę wydania w ciągu najbliższych kilku miesięcy” (Axl, komunikat prasowy, 30 marca 2004).   


Kłopotów ciąg dalszy

4 maja 2004 Slash i Duff pozwali Axla do sądu. Domagali się odszkodowania w wysokości miliona dolarów za szkody finansowe wynikłe z tego, że Rose bez porozumienia z nimi odrzucał lukratywne propozycje wykorzystania utworów Guns N’ Roses [przez wytwórnie filmowe]. 

„Duff i Slash oskarżają Axla o to, że bez porozumienia z nimi odrzucił propozycje wykorzystania utworów [Guns N’ Roses] w aż sześciu filmach, na przykład ‘Just Married’, ‘Byliśmy żołnierzami’, ‘Smoochy’ czy ‘Old School: Niezaliczona’. Na ścieżce dźwiękowej do filmu ‘Helikopter w ogniu’ nie usłyszymy też wielkiego przeboju Guns N’ Roses, ‘Welcome To The Jungle’, ponieważ – jak twierdzą prawnicy – Axl nie zezwolił producentom na wykorzystanie piosenki” (Celebrity Justice, 4 maja 2004).

Do złożenia pozwu najprawdopodobniej skłoniła Slasha i Duffa sprawa wydania ‘Greatest Hits’.

„Zgłoszone przez pozywających wnioski wskazują, że znaki towarowe Guns N’ Roses są zarezerwowane dla spółki GNR Partnership, która nie jest stroną w tym sporze. Były to raczej indywidualne pozwy Slasha i McKagana w ramach ich zdolności prawnych. Pozywający nie mają zatem podstaw, żeby zgłaszać się do sądu o naruszenie praw, a co za tym idzie, nie może być mowy o jakimkolwiek sukcesie w tej materii” (z dokumentacji sądowej w związku ze sprawą „Greatest Hits”, rok 2004).

Jednak problemy miały się na tym nie skończyć…

„Rose wystąpił do sądu o zakaz wydania albumu ‘The Roots Of Guns N’ Roses’. (…) Ma on zostać opublikowany przez niezależną wytwórnię Cleopatra Records z Los Angeles. (…) [W listopadzie 2003] wytwórnia nabyła prawa do pięciu oryginalnych kawałków od gitarzysty Chrisa Webera, który zagrał na płycie” (Blabbermouth, 8 lipca 2004).

Z dokumentacji sądowej Cleopatry wynika, że sprawy podobne do tej z „Greatest Hits” były na wokandzie już od kwietnia, co sugeruje, że Slash i Duff pozwali Axla, kiedy sprawa „The Roots Of Guns N’ Roses” była jeszcze w toku. Obecnie prawnicy usiłują zapanować nad wielkością strat, uznając, a nawet wspierając wydanie „Greatest Hits”.

„Ludzie z Guns N’ Roses twierdzą, że decyzja o terminie wydania płyty jest strategicznym posunięciem. [Wytwórnia] usiłuje wykorzystać [wzmożone] zainteresowanie zespołem w związku z publikacją ‘Greatest Hits’, co z kolei może się przełożyć na mniejszą sprzedaż tegoż albumu. Tym niemniej, przedstawione przez menedżera GNR argumenty okazały się całkowicie bezpodstawne” (z dokumentacji sądowej w związku ze sprawą „The Roots Of Guns N’ Roses”, rok 2004). 

„We wtorek 6 lipca sędzia Gary A. Fees odrzucił pozew [ze strony Axla, Slash i Duffa] przeciwko [wytwórni Cleopatra]” (Blabbermouth, 8 lipca 2004).


Woodland

Tymczasem zespół wyprowadził się z Village Recording Studios i wrócił do pracy nad płytą gdzieś indziej. 

„Axl Rose zajął się produkcją albumu, twierdzi Stinson. (…) Płyta jest prawie gotowa, na przeszkodzie do jej ukończenia stoją jedynie kwestie prawne” (MTV, 10 czerwca 2004).

„Od początku 2004 roku (kiedy to ludzie z Geffen Records powiedzieli jasno i wyraźnie, że nie pokryją żadnych dodatkowych kosztów w związku z produkcją ‘Chinese Democracy’) Sanctuary była dla Axla czymś w rodzaju prywatnego banku. Odraczała spłaty prowizji i oferowała wsparcie finansowe. Zdaniem dobrze poinformowanych w grę wchodziły siedmiocyfrowe sumy” (Idolator, 20 listopada 2008).

„Mówi się, że pan Rose pracuje obecnie nad płytą w studiu w San Fernando Valley” (New York Times, 6 marca 2005).

Ostatecznie okazało się, że chodzi o studio Woodland Ranch Curta Cuomo.

„[W kwietniu 2004 roku] Jazan Wild nagrywał w studiu Curta Cuomo. Równocześnie pracowali tam Axl Rose z Guns N’ Roses oraz Desmond Child. (…) Zanim prace nad albumem dobiegły końca, Jazan Wild musiał przenieść się do innego studia, zostawiając Woodland Ranche Axlowi” (Kiss News, 17 listopada 2004).

„Mimo niedawnego odejścia Bucketheada nie zwalniamy tempa. Z tego, co wiem, nikt go nie zastąpi. (…) Partie Bucketheada znajdą się na płycie. Naprawdę nie mam pojęcia, dlaczego odszedł. (…) Kiedy się spotykamy, nigdy nie wiem, co chodzi mu po głowie” (Tommy, MTV, 10 czerwca 2004).
„Brain [właśnie] dogrywa partie perkusyjne” (Merck, 5 sierpnia 2004).


W późnych miesiącach letnich rozpoczęły się poszukiwania nowego gitarzysty – z myślą nie tyle o trasie, ile o nagrywaniu partii gitarowych pod nieobecność Bucketheada. 

„Inżynier Eric Caudieux często współpracował z Satrianim, a ten polecił mu Blumblefoota” (Del James, GunsNRoses.com, 31 października 2006).

„Tak właściwie to [Joe] Satriani polecił mnie Guns N’ Roses” (Bumblefoot, 1 października 2004).

„Dwa miesiące temu dostałem propozycję grania w Guns N’ Roses… Czeka mnie rozmowa z Axlem. [Tymczasem] rozmawiałem już z ich inżynierem, menedżerem i klawiszowcem, Chrisem” (z oficjalnej strony Bumblefoota, 30 września 2004).

„Przygotowali umowę i chcieli, żebym od połowy września nagrywał z nimi” (Bumblefoot, 1 października 2004).

Wydaje się, że Ron zajął podobne stanowisko jak wcześniej Dave Navarro i Brian May; nagrywane przez niego partie miały zastąpić partie Bucketheada.

[Ostatecznie] wszystko rozbiło się o to, że menedżerowie Guns N’ Roses zabronili Ronowi mówić o toczących się rozmowach publicznie. 

„Odmówiłem im… Spotkałem się z menedżerami [zespołu] i ich postępowanie nie przypadło mi do gustu. Nie chciałem się w to pchać, zwłaszcza że w tamtym czasie moje życie układało się całkiem dobrze. To nie było mi potrzebne… Sporo wówczas robiłem i czerpałem z tego wiele satysfakcji, a wiedziałem, że jeśli dołączę do Guns N’ Roses, na pewne rzeczy nie będę miał już czasu… Nie podobało mi się ich zachowanie, to, w jaki sposób podchodzili do sprawy. Dlatego powiedziałem: ‘Nie. Nie chcę tego’. Czułem, że to może być toksyczny układ” (Bumblefoot, Ultimate Guitar, 2 lipca 2014).


Miksowanie czas zacząć?

„Ostatecznie album ‘Chinese Democracy’ zostanie wydany w listopadzie 2004 roku” (GNR: Behind the Music, VH1, 4 lipca 2004).

Podczas gdy menedżerowie zespołu zadawali kłam krążącym plotkom, kilka piosenek było już na etapie miksowania.

„Początkowo pracowaliśmy nad całą masą piosenek. (…) Kiedy człowiek pracuje nad blisko 35 kawałkami, trudno mu jest dokonać wyboru. Co najmniej w 30 kawałkach są fragmenty, które nam się podobają. Dlatego zawężenie wyboru trochę trwa” (Tommy, HTGTH, 10 października 2004).

„Słyszałem po kilka wersji najlepszych kawałków i wszystkie brzmią zaje***ście. (…) Nie zazdroszczę temu, kto będzie je miksował” (Dizzy, Rock Journal, 11 lipca 2004).

„Stinson twierdzi, że niedawno wysłuchał zmiksowanych kawałków i ‘dodał swoje trzy grosze’. Piosenki [są według niego] raczej długie i epickie, ale zarazem ‘zdumiewające i zaje***ste’” (Braveworlds, 11 września 2004).

„‘Powiedziałbym, że to były nie tyle trzy grosze, ile… dwa i pół’, mówi [Tommy]. ‘Materiał, którego wysłuchałem, jest fenomenalny. Nie wysłuchałem go w całości, bo zabrakło mi czasu, poza tym zależało mi na przesłuchaniu tego, czego nie słyszałem wcześniej. Część materiału została nagrana dawno temu i, szczerze mówiąc, pominąłem ją. Przesłuchałem za to wszystkie nowości, w tym jakichś sześć piosenek, których dotąd nie znałem w ostatecznej wersji. Były naprawdę zaje***ste. Parę numerów ma dość epickie rozmiary, ale w Guns N’ Roses to przecież normalne, nie? Nie sądzę, żeby płyta była szczególnie długa, jednak te piosenki, których wysłuchałem, są naprawdę epickie. Powiedziałbym, że są… cholernie monumentalne [śmiech]. Myślę, że prawie każdy członek zespołu wniósł w nie swój wkład” (Tommy, Chart Attack, 15 września 2004).

Tommy zasugerował ponadto, że część materiału pochodzi jeszcze z czasów „Use Your Illusion”. Dotyczyło to na przykład piosenki „This I Love”, która została nagrana podczas trasy promującej UYI.

„Płyta ukaże się szybciej, niż myślicie, i znajdzie się na niej sześć czy siedem naprawdę zajeb***stych kawałków Z początkiem nowego roku wyruszymy w światową trasę” (Tommy, Boston Globe, 14 września 2004).

„‘Chinese Democracy’ ukaże się naprawdę niebawem. Wysłuchałem paru numerów i są fantastyczne. Musimy nanieść jeszcze kilka niewielkich poprawek i album będzie gotowy. Miał ukazać się w listopadzie, teraz jednak mówi się o lutym. Płyta będzie rewelacyjna” (Dizzy, Richmond.com, 18 września 2004).

„‘Przypuszczam, że mastering rozpocznie się w październiku, listopadzie… czy coś koło tego’, oględnie mówi Stinson” (Chart Attack, 15 września 2004).

Płyta miała więc ukazać się w lutym – rok po tym, jak wytwórnia obcięła wydatki…





Źródło