NighTrain Station Guns N' Roses

w GNR był dla kasy... w sumie to ok

No jak to ok? Zdradził punkrocka przecież. Grał w Gn'R,a teraz w VR dla kasy. Chyba nie ma nic mniej punkrockowego

1)tylko pozerski pseudo punk zamieszcza ballady na swojej płycie.
2)Okazuje się że wystarczy mieć nazwisko żeby móc wydać kazde nawet najgorsze gówno.

1)Wiesz,sympatia do jednego gatunku muzycznego nie zabrania grania czegoś innego.Poza tym,coby nie mówić muzyka punkowa jest pewnie w ponad 90% na poziomie disco polo.
2)To akurat nie jest zadna nowosc.

prawdziwy punk to np dead kennedys... ale i też cekinarskie sex pistols, a dlaczego? bo owszem może byli i marionetkami Mclarena ale sama muzyka którą grali sprawiała wrażenie że to jest prawdziwie buntownicze.

robienie muzyki dla kasy jest ok, lepiej sie od razu do tego przyznać. Teraz wychodzi na to że GNR byli tacy strasznie prawdziwi (liczne dokumenty o nich czy też fragmentarycznie o nich) podkreslające ich niepokorną postawę, a to jest śmiechu warte. Pamiętam jeszcze okres zanim wydali to całe Illusion. Wtedy pokazywano ich obok Bon Jovi jako przedstawicieli gatunku, teraz wola ich pokazywać obok Metallicy (która tez dała dupy) bo to bardziej cool wygląda. A młodzi fani łykają te głodne kawałki nie zastanawiająć sie nad tym że np LA Guns grało tak samo w owym czasie i nikt o tym nie pieje bo dziś łatwo jest zaliczyć te zespoły do hair metalowych a o GNR mówi się że to albo heavy metal albo hard rock. A Duff po prostu znalazł sie w dorbym miejscu i o dobrej porze.  

Gunsi byli niepokorni... hmm ok ale sama muzyka jakos nie bardzo mnie o tym przekonuje. To jest jednak za mało agresywne, nie ma tego pazura co nagrania Anthrax , Overkill czy Exodus. Owe bandy przy takim samym wskazniku rock and rolla potrafiły rozpętać piekło na ziemi, GNR dosyć miernie przy tym wypada zakładająć oczywiście że chodzi o typowy czad (bo przeciez wirtuozami nie byli żeby grać finezyjnie). Wiem też że gdyby Duffy (powiedzmy najbardziej punkowy i "niezależny" członek GNR) próbował zrobić z GNR drugie Sex Pistols nawet byś o nim nie słyszał (odpadłby juz w 1983). Poza tym jedyny kreatywny człowiek w zespole (Izzy) odszedł bo zespół robił sie coraz bardziej pozerski (zespół czytaj : Axl). Nagle widzisz 15 latków w koszulkach Appetite for destruction i zastanawiasz się jakie jest ich podejście do muzyki. Wkrótce się okazuje że znają 3 kawałki GNR dwa Led Zeppelin i jeden Nirvany no i obowiązkowo Nothing Else Matters. Wystarczy że jakiś podstarzały pismak z Rolling Stone'a powie że Welcome to the Jungle to mega buntownicze granie i dzieciaki bez jakiegokolwiek krytycyzmu to przyjmą. Oczywiście nie znają LA Guns nie znają Bang Tango bo niby skąd? VH1 ich nie pokazuje.  

przecież gun's and roses to brutalny buntowniczy rock i ma pewne cechy punku chodź brzmi inaczej to jednak pewna ideologia została w gunsach przynajmniej za czasów wydania płyt use your illusion posłuchajcie right next door to hell

Twórczość Duffa.. Moim zdaniem można posłuchać, jest ciekawa, ale nie wybitna. Jest to dobrze zagrany rock, który prezentuje wiele innych zespołów, w których niestety nie ma ex-gunera czy innego gościa z bardzo znanego zespołu, dlatego sprzedali mniej płyt niż Loaded. Prawdziwy punk rock... hmm, no tak, to nie jest prawdziwy punk, chociaż muzyka jest bardzo buntownicza. Oczywiście dla prawdziwych punkrockowców liczy się to, co gra zespół i jak ma się do tego ich zachowanie. A Duff, śpiewa w Seattle Head o przeżyciach, które spotkały go w 1984, z czego wychodzi wniosek:"Los Angeles u're fuckin whore, Hollywood ure open sore", ciekawe ile w tym prawdy, sam pewnie skłonny by był stworzyć jakąś bardzo znaną formację z gwiazdami. Chyba, że jest to przestroga dla młodych muzyków wybierających się w tamte strony lub uwiecznienie tego, co było, choć atmosfera buntu jest wyraźna. I teraz co rozumiemy pod tymi wszystkimi pojęciami, ma być to muzyka z serca, czy taka którą dobrze odbierze publiczność, a sam muzyk dobrze się przy tym bawi. W każdym bądź razie Duff pokazuje przez to, że nie zapomina o korzeniach, wraca do Seattle i pomimo tego, że zrobił karierę lubi spotkać się ze swoimi mniej znanymi znajomymi, i zagrać rocka. A to wszystko nie zmienia faktu, że bardzo lubię Duffa, a on sam jako utalentowany i pełen  życia młodzieniaszek trafił do mieszanki wybuchowej ludzi z różnymi stylami muzycznymi, którzy stworzyli coś oryginalnego, coś co w latach 90 wstrząsnęło światem rocka i daje radę po dziś dzień