NighTrain Station Guns N' Roses

 
Basista Guns N’ Roses, Duff McKagan, prowadzi nas przez swój solowy album – „Tenderness”.

Jeżeli czegoś możemy się dzięki niemu nauczyć, to chyba tego, że powinniśmy częściej wychodzić z domu.

W czasach, kiedy ludzie dzielą się z powodu Brexitu czy Trumpa i nie mają w zwyczaju zmieniać zdania, McKagan wykorzystał trasę z Guns N’ Roses, żeby stworzyć poświęcony drażliwym tematom album. Nie zamknął się przy tym w hotelowym pokoju, odcięty od rzeczywistości, przeciwnie!

„Wyszedłem na ulicę, żeby rozmawiać z ludźmi, i przestałem oglądać piep***one serwisy informacyjne. Jakość mojego życia bardzo się dzięki temu podniosła”, twierdzi.

„Tenderness” to płyta polityczna, ale pozbawiona moralizatorskich zapędów.   

„Te kawałki mają pewien cel”, tłumaczy Duff. „Chcę przez nie uświadamiać, ale nie oceniać”.
Mimo powagi podejmowanych na nim tematów album niesie nadzieję i trudno nie zadać sobie pytania, czy rzeczywiście może coś zmienić. Jedno nie ulega wątpliwości: rozmowy z ludźmi z całego świata, od Kuala Lumpur po Minnesotę, tchnęły w Duffa nadzieję.

„Ludzkość jest pełna życia”, mówi McKagan. „Wiem to na pewno”.

Pozwólmy Duffowi poprowadzić się od piosenki do piosenki.


„Tenderness”

„Zacząłem od nut, które zaowocowały bardzo smutnym brzmieniem, które jednak otwiera się i niesie nadzieję.

Jeżeli mówię: ‘Darkest days, the deals we’ve made / On temple grounds, that empty sound, God’s not around’, to dlatego, że przeczytałem sporo tekstów historycznych i wiem, że w każdej wojnie ‘Bóg był po naszej stronie’. Ale kiedy ludzie zabijają się wzajemnie, albo kiedy ktoś wjeżdża ciężarówką na paryski chodnik dla Boga, to nie sądzę, żeby Bóg miał z tym cokolwiek wspólnego.
Mam przemożne wrażenie, że nie ma Boga tam, gdzie ludzie zabijają się wzajemnie.
Nie sądzę też, żeby prawdą było to, co wmawiają nam pewne organizacje – że Bóg chce, abyśmy głosowali tak a nie inaczej. Dlatego właśnie ‘tenderness’, delikatność, powinna być dla nas punktem odniesienia”.   

„It's Not Too Late”

„To komentarz do serwisów informacyjnych, jakie oglądamy. Napisałem ‘Everyone's lying, I need some truth’, oglądając wiadomości. Dotarło do mnie, że muszę wyjść na ulicę, spotkać się z ludźmi, wyłączyć telewizor i po prostu pogadać z drugim człowiekiem.

Myślę, że jeśli wielu z nas postąpi podobnie, sytuacja się zmieni”.

„Wasted Heart”

„To piosenka, którą pierwotnie, w roku 2008, nagrałem z Loaded.
Shooter Jennings, producent mojej płyty, bardzo chciał, żebym zaproponował ten kawałek ponownie.
Dla mnie to swego rodzaju ufna odpowiedź na piosenkę „Falling Down”.
To również najbardziej osobisty utwór na płycie. Jedyny moment, kiedy mówię o sobie samym. Piosenka dotyczy zmagania się z uzależnieniem oraz tego, że jest ktoś, kto pomaga mi w tej walce. Tym kimś jest oczywiście moja żona”.

„Falling Down”

„Jest książka JD Vance’a pod tytułem ‘Hillbilly Elegy’, wydana w roku 2016. Chłopakowi, który dorastał w Ohio, Kentucky i Zachodniej Wirginii, udało się wybić. Przeniósł się, zapisał na Ohio State University i Yale Law School, ale jego korzenie nadal wrastają tam, gdzie wydobycie węgla zanika, a w jego miejsce pojawiają się narkotyki.

‘Falling Down’ jest więc swego rodzaju obserwacją. Przeszedłem przez to. Byłem uzależniony.
Tak, to smutna piosenka, ale zarazem prawdziwa.  Mam nadzieję, że słuchając jej, fan Guns N’ Roses, Loaded czy Velvet Revolver pomyśli: ‘Może jednak da się coś zrobić’”.

„Last September”

„Na ostatnią płytę Loaded napisałem piosenkę pod tytułem ‘Follow Me To Hell’. Była ona odpowiedzią dla człowieka, który w San Diego zgwałcił i zabił piętnastolatkę. 

Mam żonę i dwie córki. Ten rodzaj rzeczy wywołuje u mnie wściekłość. I mdłości. ‘Follow Me To Hell’ była o tym, co bym zrobił, gdybym znalazł się z tym człowiekiem w jednym pokoju.

Co się tyczy ‘Last September’, to czytałem to i owo o #MeToo i na tej podstawie wymyśliłem pewną fikcyjną historię. Ta piosenka – mam na myśli również tekst – powstała w ciągu pięciu minut, a jej brzmienie urzekło Shootera.

To komentarz i reakcja na ruch #MeToo. To smutna historia. Ufam jednak, że da kobietom płomyk nadziei”.

„Chip Away”

„To kolejna piosenka spod szyldu ‘It’s Not Too Late’. Oglądasz wiadomości i myślisz sobie: ‘Taak, zatem znowu zrobią to gówno’.

W latach dziewięćdziesiątych, za Reagana i Thatcher, gospodarka przeżywała załamanie. Próbowano obniżać podatki najbogatszym, ale to się nie sprawdziło. Zresztą widzieliśmy to już wcześniej. Śpiewam: ‘this too shall pass, if we keep our heads on’.
Powtórzę: musimy się zjednoczyć.
Wiem, że pokonamy wszystkie trudności. Tak jak było to po jedenastym września i po wojnie w Wietnamie”.

„Cold Outside”

Niedawno odwiedziłem ‘obóz’ bezdomnych w Seattle o nazwie The Jungle; jeden z najgorszych w Ameryce. Nie jest to miejsce, gdzie można tak po prostu wejść. Towarzyszył mi mężczyzna, który tam żył, ale potem wyszedł z nałogu.

W pewnym momencie człowiek, który mieszka w The Jungle, minął mnie pędem  rzucił: ‘widziałeś gościa, który przeszedł obok ciebie? Nie chciał, żebyś na niego patrzył, bo kiedy był naćpany, szczur odgryzł mu powiekę’.

Rozmawiałem z ludźmi stamtąd. Wpadli w przepaść i nie potrafią z niej wyjść.

Widywałem bezdomnych na całym świecie. Nie potrafię nawiązać z nimi kontaktu wzrokowego. Robię to, co wszyscy w tej sytuacji: mam w zasięgu ręki klucze, żeby w razie czego szybko zwiać. Wydłużam krok. Wsiadam do samochodu i po prostu odjeżdżam.

Mam nadzieję, że dzięki tej piosence zdołam coś zrobić, kogoś uwrażliwić, zdjąć z tych ludzi piętno. Nie wiem, czy mam gotową odpowiedź, nie twierdzę, że jestem, k***a, politykiem, mam tylko nadzieję, że dzięki tej piosence zrobię coś dobrego”.

„Feel”

„‘Feel’ to reakcja na śmierć Scotta Weilanda, Chrisa Cornella, Chestera Bennningtona i Prince’a. Zespół wykonał przy tej piosence kawał wyśmienitej roboty. Mam nadzieję jakoś pomóc fundacji żony Chestera, 320 Change Direction, której celem jest przeciwdziałanie samobójstwom i uzależnieniu.

To mój hołd dla tych ludzi, a także dla wielu innych, którzy odeszli w podobnych okolicznościach. Trzech z nich było moimi przyjaciółmi, poza tym byłem wielkim fanem Prince’a i płakałem, kiedy go zabrakło”.

„Breaking Rocks”

„Ten numer jest o ciężkiej pracy. O tym, jak trzeba harować, żeby utrzymać się z tego, co się robi.
Jestem muzykiem – a ten rodzaj pracy pochłania dwadzieścia cztery godziny na dobę – odkąd skończyłem piętnaście lat. Kiedy zacząłem żyć z grania, uświadomiłem sobie, że moja pasja jest jednocześnie moją pracą – i że to piep***ne szczęście.

Myślę, że to najbardziej amerykańska z wszystkich piosenek na płycie”.

„Parkland”

„To marsz żałobny, mocny komentarz na trudny temat. Mam nadzieję złożyć hołd dzieciakom z Parkland, Charleston, Columbine, Sandy Hook i Virginia Tech… żeby wymienić tylko kilka przypadków z bardzo długiej listy”.

„Don’t Look Behind You”

„Wiedziałem, że ‘Tenderness’ będzie otwierać album, a kiedy napisałem ‘Don’t Look Behind You’, Shooter powiedział: ‘To musi być ostatnia piosenka na płycie. Mamy już początek i koniec’.

Ten numer ma w sobie największe pokłady nadziei. Jeśli się wsłuchasz, zauważysz, że pojawiają się w nim tytuły innych kawałków z płyty. Jest podsumowaniem całego albumu, ostatnim przystankiem.

Razem zdołamy pokonać wszelkie trudności, tylko nie oglądaj się za siebie, nie wracaj do przeszłości. Patrz przed siebie, a zobaczysz, że wszystko będzie dobrze”.






Źródło

Ja rozumiem potrzebę wyjaśnienia o czym jest każdy kawałek, ale nie czytam takich rzeczy, aby nie pozbawić się przyjemności interpretacji.