NighTrain Station Guns N' Roses

 


4 kwietnia br. basista Guns N’ Roses, Duff McKagan, a także producent jego nowej płyty solowej, Shooter Jennings, rozmawiali o albumie podczas spotkania w Grammy Museum w Los Angeles.

Rozmowa dotyczyła między innymi…

… spotkania Duffa z Shooterem w roku 2000:

Duff: „Z tego, co wiem, Shooter właśnie wyjechał z Tennessee. Miał kapelę rockową. W tamtych czasach nie było zbyt wiele nowych zespołów grających rock and rolla, ani takich, które próbowałyby ratować ten gatunek. Mój zespół, Loaded, grał punk rocka, i kapela Shootera, Stargunn, zagrała z nami jeden koncert. Widziałem go, jak grał na imprezie w jakimś domu. (…) To było jak objawienie. Ludzi, którzy mają coś do zaoferowania, rozpoznaje się od razu, a Shooter jest jednym z nich”.     

Shooter: „Byłem chłopakiem z pokolenia MTV. Nie podobało mi się w Nashville, choć grało tu parę kapel rockowych: Screamin Cheetah Wheelies czy Jason and The Scorchers. Nie było źle, ale nie to chciałem robić. Uważałem, że jeśli chce się naprawdę grać, trzeba pojechać do Los Angeles albo Nowego Jorku. Wszystkie moje ulubione zespoły grały w Los Angeles. Guns N’ Roses oczywiście też. Studiowałem ich płyty, zwłaszcza dwa albumy ‘Use Your Illusion’. Uważałem, że są fantastyczne. To pierwsze dwa albumy, jakie kupiłem na płycie CD. Pamiętam, jak po raz pierwszy obejrzałem teledysk do ‘Welcome To The Jungle’. Zobaczyłem, jak Axl Rose wysiada z busa, i powiedziałem sobie: ‘Oto, gdzie chcę być’”.   

… powstawania „Tenderness”:

Duff: „Znamy się od dawna. Natykałem się na Shootera tu i ówdzie, kibicowałem mu i słuchałem jego płyt. ‘Black Ribbons’ z 2010 roku zrobił na mnie szczególne duże wrażenie. W ramach trasy [Not In This Lifetime] kilka razy zjeździłem świat [z Guns N’ Roses]. W tym czasie pisałem. Moja kariera w prasie nauczyła mnie być uważnym obserwatorem. Poza tym odkąd w 1994 przestałem pić, pasjonuję się historią. Lubię poznawać różne spojrzenia na poszczególne wydarzenia historyczne.
Nasza trasa pokryła się z jednym z najciekawszych okresów współczesnej historii. (…) Podobnie jak wszyscy, słuchałem głównych serwisów informacyjnych. Oglądałem wiadomości i wzbierał we mnie niepokój, czytałem Twittera i wzbierał we mnie niepokój… Potem pojechaliśmy do Ameryki Południowej i nagle miałem mniejszy dostęp do telewizji. Postanowiłem też dać sobie spokój z Twitterem. (…) Rozmawiałem z ludźmi z całej Ameryki. Ja i moja żona wybraliśmy się do Monticello, czyli w rodzinne strony Thomasa Jeffersona; odwiedziliśmy Little Big Horn; byliśmy w muzeum pierwszej wojny światowej i w wielu innych miejscach. (…) Zacząłem zapisywać czynione przez siebie obserwacje, a jako że miałem ze sobą gitarę akustyczną, każdy rozdział stawał się piosenką. Prostym, złożonym z trzech akordów kawałkiem. Tworząc, myślałem o takich postaciach jak Mark Lanegan, Johnny Thunders czy Greg Dulli… Musiałem przekuć wielkie pomysły na bardzo proste i pogodne piosenki. Wysłałem te kawałki Shooterowi, który zrozumiał mnie w mig”. 

… Jenningsa:

Duff: „Jest niewiarygodnie utalentowany i zawsze krok przed innymi. Często gram z ludźmi, którzy widzą coś w zupełnie inny sposób niż ja. Shooter jest jednym z nich, ale nigdy nie dał mi tego odczuć. W pracy nad tą płytą byliśmy wspólnikami… [Shooter] ma wielki talent i świetne ucho, pisze wspaniałe piosenki. Mam co do nas tyle planów, że starczyłoby tego na trzydzieści lat”.
 
McKagan i Jennings zaczęli nagrywać „Tenderness” przed rokiem, w studiu Station House w Echo Park w Kalifornii.






Źródło