dokładnie.. generalnie jest to historia o staczaniu się zespołu..
część informacji się pokrywa z innymi źródłami (ale z bibliografii wynika, że davis korzystał z mnóstwa artykułów prasowych więc siłą rzeczy już kiedyś to wszystko było powiedziane) natomiast wymienione z nazwiska osoby w podziękowaniach wyglądają wiarygodnie (choćby dlatego, że podały nazwisko, czy dlatego, że są nazwiskami
- robert john, joe perry, vicky hamilton itd)
książka też troszkę zmniejsza wartość autobiografii slasha w pewnych fragmentach jeśli chodzi o część argumentów, które miały go bronić..
ale do końca bym i tak nie wierzył