NighTrain Station Guns N' Roses

'Zqyx' ale w jakim sensie pominął koncert Gunsów w Chicago? A jeśli faktycznie miało to miejsce, to nie sądzisz, że mógł to być przypadek? Bo przecież Gunsi grali mnóstwo koncertów w tamtym czasie, gdzie nawet sami panowie z zespołu nie byli na pewno pewni tego gdzie i kiedy grali
Posłuchaj -jeśli ktoś chce policzyć kilogramy dragów, czy litry whisky to pewnie, że dokładne dane mogą być dla kogoś takiego istotne, ale dla mnie liczy się fakt- UŻYWALI NA MAKSA ,CZĘSTO ŁAMIĄC WSZELKIE REGUŁY I IGRAJĄĆ ZE SWOIMI ŻYCIAMI! Nawet w kontekście AXL'a i Jegfo niemożności dokończenia "CH.D"nie masz pewności, czy był w stu procentach w stanie pełnej poczytalnej śwaidomości cały czas i to w takiej, która mogłaby mu umozliwić szybsze nagranie Czyli według mnie ,jeśli ktoś tworzy jakies większe i mega kontrowersyjne sensacje, to nie wiemy, czy nie ma w tym odrobiny prawdy-NIE MAMY TAKIEJ PEWNOŚCI i to nawet w sytuacji homoseksualizmu-czyż nie???!!! Bo chyba wszyscy znamy hasło"żeby życie miało smaczek, raz dziewczyna raz chłopaczek"

A ja zakupię, przeczytam i wyciągnę swoje wnioski

Nie wiem,czy miałeś w rękach książkę człowieka,którego w tej chwili nie pamiętam,ale który pisał między innymi o stosunkach homoseksualnych między Axlem,Izzym i Slashem. Nie robi wrażenia?

ja ja mam, ksiazka to za duzo powiedziane, broszura Brian B. Ford "W. AXL ROSE spluwy i róże", martingun specjalnie dla ciebie jej fragmenty:

—   Jak się chcesz nazywać? — spytał go Axl niespodziewanie któregoś dnia przy piwie.
—   Nazwij mnie... Izzy Stradlin — odparł tamten po chwili namysłu.
—   A dlaczego właśnie tak? — męczył go potem kumpel.
—   Bo tak mi się podoba.

...

Pewnego razu podszedł do nich szczupły blon-dyn i przedstawił się jako Duff. Sprawiał wrażenie, jakby się w Axlu zakochał. Naprawdę nazywał się Michael McKagen i podobnie jak oni pochodził z biednej rodziny. Urodził się w Seattle jako najmłodszy z siódemki rodzeństwa. Zaczynał jako kucharz w jakimś lokalu. Chociaż był o trzy lata młodszy od Axla i Izzy'ego, zdążył zmienić po drodze trzydzieści jeden zespołów, zanim trafił na tych, z którymi współpraca zaczęła mu naprawdę odpowiadać. Był tak samo ładny, nadwrażliwy i kolczasty jak oni. Tak więc kolejna „róża", a w dodatku dobry basista.
To właśnie Duff wprowadził Izzy'ego i Axla w świat muzyki profesjonalnej i liczących się muzyków. Jak na razie bowiem, mimo dobrych chęci i pomysłów, brakowało im prawdziwie profe¬sjonalnej podbudowy tych, którzy byliby napraw¬dę wystrzałowymi pistoletami dla zespołu. Dopiero kiedy do tworzącej się kapeli doszli, za namową Michaela, drugi gitarzysta Saul Hudson, zwany Slash, oraz jego kolega, perkusista Steven Adler, narodził się zespół „Guns N'Roses".

...

Nieudanym małżeństwem mógł poszczycić się także Duff McKagen. Jego związek z niejaką Mandy Brix rozchwiał się po niecałych dwóch latach i zakończył w 1990 roku. Duff popadł w alkoholizm, podobnie jak jego ukochany Axl. Ten ostatni zresztą wywołał straszliwą bójkę w przydrożnym motelu, kiedy próbował go za¬czepić jakiś homoseksualista. Nie przeszkodziło to gejom z Los Angeles i całych Stanów w fabry¬kowaniu różnych plotek oraz wyrażaniu głośno i wielokrotnie zdziwienia, po co w ogóle tacy dwaj dobrze pasujący do siebie chłopcy zawracają sobie głowę jakimiś babami. Na to pytanie mogli już jednak odpowiedzieć tylko sami zainteresowani, aczkolwiek tego nie uczynili.

....

Na miejsce Adlera „Guns N'Roses" przyjęli byłego perkusistę „The Cult", Matta Soruma. Ten silny, rozsądny mężczyzna bardzo wzmocnił grupę i wprowadził znów atmosferę intensywnej pracy. Duff McKagen zaprzyjaźnił się z nim do tego stopnia, źe zaczął przebywać prawie wyłącznie w jego towarzystwie, nie licząc oczywiście towarzy¬stwa „goryli". Matt otoczył wszystkie rozbite psy¬chicznie „spluwy i róże" prawdziwie ojcowską opieką. „Poszliśmy z nim do przodu — stwierdził Axl. — Nie tylko muzycznie, ale i prywatnie pasuje do nas doskonale".

Ale martingun, idąc Twoim tokiem rozumowania, to ktoś z nas może wydać biografie Gunsów i napisać, jak już kiedyś wspominałem, że np Slash odszedł z zespołu bo Axl schował mu kapelusz. Albo że Izzy to transwestyta a Matt nosił perukę bo był łysy.

Cytat: Zqyx w Lipca 17, 2009, 08:47:02 pm

Nie wiem,czy miałeś w rękach książkę człowieka,którego w tej chwili nie pamiętam,ale który pisał między innymi o stosunkach homoseksualnych między Axlem,Izzym i Slashem. Nie robi wrażenia?

ja ja mam, ksiazka to za duzo powiedziane, broszura Brian B. Ford "W. AXL ROSE spluwy i róże", martingun specjalnie dla ciebie jej fragmenty:

—   Jak się chcesz nazywać? — spytał go Axl niespodziewanie któregoś dnia przy piwie.
—   Nazwij mnie... Izzy Stradlin — odparł tamten po chwili namysłu.
—   A dlaczego właśnie tak? — męczył go potem kumpel.
—   Bo tak mi się podoba.

...

Pewnego razu podszedł do nich szczupły blon-dyn i przedstawił się jako Duff. Sprawiał wrażenie, jakby się w Axlu zakochał. Naprawdę nazywał się Michael McKagen i podobnie jak oni pochodził z biednej rodziny. Urodził się w Seattle jako najmłodszy z siódemki rodzeństwa. Zaczynał jako kucharz w jakimś lokalu. Chociaż był o trzy lata młodszy od Axla i Izzy'ego, zdążył zmienić po drodze trzydzieści jeden zespołów, zanim trafił na tych, z którymi współpraca zaczęła mu naprawdę odpowiadać. Był tak samo ładny, nadwrażliwy i kolczasty jak oni. Tak więc kolejna „róża", a w dodatku dobry basista.
To właśnie Duff wprowadził Izzy'ego i Axla w świat muzyki profesjonalnej i liczących się muzyków. Jak na razie bowiem, mimo dobrych chęci i pomysłów, brakowało im prawdziwie profe¬sjonalnej podbudowy tych, którzy byliby napraw¬dę wystrzałowymi pistoletami dla zespołu. Dopiero kiedy do tworzącej się kapeli doszli, za namową Michaela, drugi gitarzysta Saul Hudson, zwany Slash, oraz jego kolega, perkusista Steven Adler, narodził się zespół „Guns N'Roses".

...

Nieudanym małżeństwem mógł poszczycić się także Duff McKagen. Jego związek z niejaką Mandy Brix rozchwiał się po niecałych dwóch latach i zakończył w 1990 roku. Duff popadł w alkoholizm, podobnie jak jego ukochany Axl. Ten ostatni zresztą wywołał straszliwą bójkę w przydrożnym motelu, kiedy próbował go za¬czepić jakiś homoseksualista. Nie przeszkodziło to gejom z Los Angeles i całych Stanów w fabry¬kowaniu różnych plotek oraz wyrażaniu głośno i wielokrotnie zdziwienia, po co w ogóle tacy dwaj dobrze pasujący do siebie chłopcy zawracają sobie głowę jakimiś babami. Na to pytanie mogli już jednak odpowiedzieć tylko sami zainteresowani, aczkolwiek tego nie uczynili.

....

Na miejsce Adlera „Guns N'Roses" przyjęli byłego perkusistę „The Cult", Matta Soruma. Ten silny, rozsądny mężczyzna bardzo wzmocnił grupę i wprowadził znów atmosferę intensywnej pracy. Duff McKagen zaprzyjaźnił się z nim do tego stopnia, źe zaczął przebywać prawie wyłącznie w jego towarzystwie, nie licząc oczywiście towarzy¬stwa „goryli". Matt otoczył wszystkie rozbite psy¬chicznie „spluwy i róże" prawdziwie ojcowską opieką. „Poszliśmy z nim do przodu — stwierdził Axl. — Nie tylko muzycznie, ale i prywatnie pasuje do nas doskonale".

Czytam i własnym oczom nie wierze   To naprawde tak ktos napisał 

Ale martingun, idąc Twoim tokiem rozumowania, to ktoś z nas może wydać biografie Gunsów i napisać, jak już kiedyś wspominałem, że np Slash odszedł z zespołu bo Axl schował mu kapelusz. Albo że Izzy to transwestyta a Matt nosił perukę bo był łysy.

'Meximax'- wiec wlasnie moze zrobic to kazdy,a niektorzy czepiaja sie, ze ktos wydaje taka ksiazke, bo niby zawiera w sobie cos co sie nie zgadza z rzeczywistoscia, ktora akurat znacie lepiej Wy-niezgadzajacy sie, anizeli ich autorzy

Ale jakiej kłótni 'owsik' ?! Czy nie widzisz, że staram się walczyc ze stereotypem ,że zawsze najgorsi to są autorzy?! Że zawsze zmyślają ,że zawsze dodają coś od siebie ???  Przecież to zawsze czytelnik wie najlepiej jak było

Piszecie, że w książce są bzdury i nie jest to prawda. OK, ale jaka więc jest prawda? Dlaczego prawda opisana przez Slasha jest inna niż prawda Rose'a? Autor książki przedstawia opartą na pewnych przesłankach wersję rozstania, a skoro nie wiadomo na ile odbiega ona od faktycznych zdarzeń to nie można dyskredytować całej książki. To jest całkiem normalne, że biografie oparte na różnych źródłach się różnią, nie tylko w przypadku muzyków ale i np. pisarzy. O wartości pozycji świadczą źródła, przypisy itd. Prawda to w tym przypadku niejednoznaczne pojęcie, bo pewnie każdy ma swoją. Także jeśli Wasza krytyka dotyczy głównie przyczyn odejścia poszczególnych muzyków to sorry, ale każda wersja jest interesująca, o ile nie śmierdzi kłamstwem na odległość. Nikt z nas nie jest wszechwiedzący, a po tylu latach i tak nie wiadomo kto koloryzuje, a kto kompletnie ściemnia.

Widzę, że są tu fani, którzy czytali ''Patrząc jak krwawisz'' w orginale. Fajnie by było, gdyby ktoś z Was wymienił chociaż kilka konkretnych przykładów bzdur zawartych w tej książce. Ja nie czytałem i chętnie bym się dowiedział, co konkretnie jest nie tak, zanim kupię.

Za to właśnie pokochałem Gunsów. Za to, że byli ćpunami, alkoholikami, brudasami i skurwielami.

Podobno każdy powód jest dobry  

Przeczytałem i gafy dotyczące Aerosmith, KISS czy Hendrixa nie czynią oczywiście książki wartościową, ale też nie przekreślają jej. Chodziło mi o kłamstwa dotyczące samych Gunsów.