NighTrain Station Guns N' Roses

A ja jestem straszna tradycjonalistką i konserwatystką, jeśli chodzi o muzykę rockową. Chyba do końca już przesiąknęłam geniuszem kapel z przełomu lat 60/70 i 80/90, więc podchodzę z dużym dystansem do pseudotwórczych zapędów  tworzenia czegoś wybitnego, co w efekcie wybitne nie jest. Zresztą to co dobre nie jest dla mnie, i nigdy nie będzie, synonimem tego co nowatorskie. Trdaycyjne, porządne granie, jakie Slash serwuje nam w szczególności na pierwszym Snakepicie, to strzał w dziesiątkę. Tak więc jedynie lata w VR można uznać w jego przypadku za zmarnowany okres. Tutaj jestem skłonna się z Wami zgodzić. Zresztą ja również tęsknię do Slasha osławionego niesamowitą charyzmą, którego gra potrafiła zwalić z nóg... Gra nie równa się w tym przypadku technika, ale przede wszystkim emocje  

No właśnie...to co usłyszeliśmy na pierwszym Snakepit,było jeszcze nagrane gdy Slash był członkiem Guns N'Roses,słyszałem tam jeszcze tą jego energię i wyobrażnię i numery miały to coś,Beggars and Hangers,Good To Be Alive(wstęp urwał mi głowę) .

Aż szkoda,że nie mogli tego nagrać razem...
Swoją drogą biorąc pod uwagę ostatnie krytyczne wypowiedzi Slasha na temat VR być może naprawdę zaskoczy nas porządnym graniem,z solówkami,za którymi wielu się stęskniło.
Na Libertad Slash nie byl Slashem;),może zatęsknił do czasów,kiedy nim był Staram się być dobrej myśli

Obyś miał rację. Bo jeżeli ta płyta będzie niewypałem, to ostro się zastanowię nad sobą...