Po prostu pastelowe
Samochody naszych chłopców są w kolorach pastelowych,
a sukienki naszych dziewczyn są w kolorach,
w kolorach pastelowych; w kolorach pastelowych.
Telefony tuż przy łóżkach wciąż słuchają namiętności,
a neony w moim mieście zmuszają, zmuszają do miłości;
zmuszają do miłości.
(…już na miłość czas…)
Przez siedzenia naszych wozów przewijają się dziewczyny,
rozpinając nam kabury niszczą piękne,
piękne swe fryzury; piękne swe fryzury, na żel.
Choć butelki są zielone, a studenci kolorowi,
to sukienki naszych dziewczyn są po prostu,
po prostu pastelowe; po prostu pastelowe, jak sen.
Telefony tuż przy łóżkach wciąż słuchają namiętności,
a neony w moim mieście zmuszają do miłości.
Samochody naszych chłopców są w kolorach pastelowych,
a sukienki naszych dziewczyn są po prostu,
po prostu pastelowe; po prostu pastelowe, jak sen.
Samochody naszych chłopców są w kolorach pastelowych, a sukienki naszych dziewczyn są po prostu pastelowe.
Samochody naszych chłopców są w kolorach pastelowych, a sukienki naszych dziewczyn są po prostu pastelowe.
No proszę cię. Gdzie tu głębia? Nawet metafory są tak toporne i oczywiste, że ciężko je nazwać przenośniami.
