NighTrain Station Guns N' Roses

Profanacją jest granie pod starą nazwą z nowym wokalistą, tak zrobili INXS, Dżem, tak nie zrobiło Joy Division i chwała im za to. Ale jest też druga strona medalu, Dżem czy Myslovitz nie były założone przez swoich wokalistów, muzycy mieli prawo grać dalej pod swoją nazwą, choć niesmak pozostaje.

jesli frontmanem jest wokalista (a przewaznie tak jest), ktory byl zalozycielem zespolu i przez iles lat byl kojarzony z charakterystycznym brzmieniem zespolu, to raczej proba zastapienia go sie nie uda.

Przyklad: GNR, Queen czy Whitesnake

zespół to jak sama nazwa wskazuje nie tylko frontman, bo jeżeli to tylko frontman to wtedy już ciężko mówić o zespole (mimo obecności innych muzyków), ale faktycznie jeżeli frontman jest jednocześnie liderem zespołu to ciężko sobie wyobrazić zespół bez tej osoby, natomiast gdy liderem jest ktoś inny to już prędzej. W tym artykule były wspomniane między innymi przykłady Dżemu i Republiki. W przypadku Dżemu to Rysiek owszem był frontmanem, ale nie był liderem w przypadku Republiki Ciechowski był nie tylko frontmanem, ale również liderem (teksty, muzyka - wszystko jego), czyli na to jak ważny jest udział jednego muzyka ma wiele czynników - nie tylko charyzma, ale również inne rzeczy, które wnosi do zespołu między innymi teksty, muzyka.

Myślę, że to zależy od charyzmy frontmana, od tego, że przez fanów zaczyna być nierozerwalnie kojarzony ze swoim zespołem. Nikt sobie nie wyobraża Guns N' Roses bez Axla, wielu ludzi odwróciło się od Iron Maiden po odejściu Bruce'a Dickinsona. Co do tej rozpoznawalności, to nie musi być to zawsze wokalista. Wspomniane wyżej AC/DC dało radę bez Bona. Co do Dżemu, wiadomo, że Rysiek jest niezastąpiony, ale mnie cieszy, że jest Maciej Balcar. Czemu przez śmierć Riedla fani mieliby być pozbawieni możliwości posłuchania swojego zespołu na żywo? Balcar spełnia swoje zadanie. Moim zdaniem zwykle powinno chodzić o zespół, ale często pojawia się charakterystyczny człowiek, bez którego nawet sami muzycy danej kapeli nie wyobrażają sobie jej istnienia. Tak przecież było z Led Zeppelin. Wszystko moim zdaniem zależy od charyzmy i rozpoznawalności danych muzyków.

Nawet jak wokalista jest symbolem zespołu, najbardziej rozpoznawalną postacią i frontmanem, to też da się go zastąpić.

Vide Dio w Black Sabbath, Brian Johnson w AC/DC, Sammy Hagar w Van Halen i David Coverdale w Deep Purple. Oni wcale nie nagrali gorszych płyt niż ich poprzednicy.

Przykra prawda jest taka, że nie ma ludzi niezastąpionych.

No trochę dziwnie by było, gdyby Axla w jego niemalże solowym zespole zastąpił nagle inny wokalista. To tak samo jakby z Bon Jovi odszedł Jon.

Frontman to nie musi być wokalista. Najlepszy przykład: Motley Crue, gdzie liderem jest Nikki Sixx. Co nie zmienia faktu, że wokaliście "najłatwiej" być frontmanem, bo jest najbardziej kojarzony z zespołem. Bardzo często jest twarzą zespołu. Myślę, że to z tej prostej przyczyny, że coś przekazuje. Słowem. Ludzie mają wyśpiewane jakieś prawdy,mądrości, sentencje czy po prostu słowa, które pasują im do sytuacji, dobrze się kojarzą itd. Melodia może wpadać w ucho, ale może zagrać ją dziesięciu różnych muzyków i dla niewprawnego ucha wciąż będzie brzmieć tak samo. A jak zmieni się głos w jakimś wielkim przeboju to ludzie od razu to zauważą (w tym wypadku usłyszą). Myślę, że to jest powód, dla którego trudno czasem zaakceptować zmianę wokalisty. Ci najlepsi mają swój niepowtarzalny styl śpiewania i są charakterystyczni. A jeśli tak jest to nawet jeśli nie są liderami zespołu to odsuwają tych właściwych liderów na dalszy plan.