NighTrain Station Guns N' Roses

Jakby nie patrzeć Kylo jest wnukiem Skywalkera. Więc ten wątek odhaczony.
Też stawiam, że Rey może być wnuczką Obiego. Zauważcie, że w Przebudzeniu, kiedy Rey ma wizję to na koniec Kenobi wymawia jej imię. Przypadek? Chociaż można to łatwo obalić, bo Yoda też ma swoje kwestie 
Jeśli Rey będzie córką Luke'a to strasznie spłycą ten wątek.

Między innymi: Vader masakrujący w pojedynkę rebeliantów na statku z 4 części i ponownie młoda Leia 

Mam wrażenie, że oglądałem inny film niż większość recenzentów. Ok, do warstwy technicznej i audiowizualnej nie ma co się czepić, ale przy filmie o tym budżecie jakiekolwiek wpadki na tym poziomie oznaczałyby sabotaż albo totalną pomyłkę. Film jest ładny, piękny wręcz ale po jednokrotnym obejrzeniu nie miałem opadu szczęki a już na pewno nie stwierdzę, że walka rebeliantów nad tą dżunglą pod koniec filmu jest najlepszą potyczką w historii serii. Ludzie... jakiś mały rebeliancki samolocik staranował imperialnego niszczyciela. Ej... serio? ja wiem, że to bajka, ale nawet w bajkach jakieś zasady muszą być. Już nie wspomnę, że jak Darth Vader wyszedł w przestrzeń kosmiczną to mu peleryna powiewała  Druga sprawa, że w wersji kinowej brakowało kilku scen, np. tej gdzie przed Jyn pojawia się TIE-Fighter. Niby nic, ale jednak mnie to nic rozdrażniło.

To wszystko jedna pierdółki... Owszem.

Czego mi wiec brakowało w Łotrze, że z kina wyszedłem z kwaśną miną?

Spodziewałem się, że Łotr będzie machał do mnie okiem, że po cichu będzie przemycał ciekawe wątki poboczne, że połączy swoją historię z czymś, o czym jeszcze nie wiedzieliśmy. W końcu, że Jyn okaże się matką Rey. Nie dostałem nic. Dostałem historię, która kończy się idealnie w momencie rozpoczęcia Nowej Nadziei i jest historią zamkniętą, bo w końcu wszyscy bohaterowie dzielnie polegli na placu boju. Czy jednak szkoda mi było tych postaci? Niekoniecznie. Każdy z aktorów występujących w filmie ma zaledwie chwilę, aby nas do siebie przekonać i wzbudzić sympatię. Kiedy po chwili na ekranie giną od blasterów szturmowców... przechodzimy na tym do porządku dziennego. Dlatego właśnie Łotr to nie Szeregowiec Ryan, gdzie widzieliśmy śmierć bohaterów i za nimi płakaliśmy, bo byli oni z krwi i kości, byli autentyczni. Mam wrażenie, że porównywanie Łotra do Ryana to opinia wyrażona jeszcze przed zapoznaniem się finalnym dziełem Disneya, potem bezmyślnie powtarzana przez media w sieci. Największą sympatię wzbudza tutaj postać zwana jako Bodhi Rook, pilot imperium, który chce odkupić swoje winy i przechodzi na stronę Rebelii. Nie rozumiem zachwytów nad robotem K2-SO, który ma kilka fajniejszych scen, żadna jednak nie jest na poziomie inteligentnej wymiany "zdań" pomiędzy C-3PO i R2D2. Nie wspominając już o przesympatycznej żółtej kulce BB-8, która już samym zachowaniem zaskarbiła sobie więcej charakteru od marudzącego i sarkastycznego K2-SO.

Czytałem opinie, w których ludzie psioczą na pierwszą cześć filmu. Dla mnie początkowe sceny, z ukrywającą się małą Jyn to była najlepsza cześć widowiska. Twórcy w tym prologu obiecują nam film okrutny i ciężki. I rzeczywiście, Łotr jest pozycją, która z całego katalogu SW jest z pewnością najbardziej goryczkowa. I to dopiero pokazuje jak wielką moc oryginalnej serii ma poczucie humoru oraz wszystko to, co jest związane z MOCą. W Łotrze o mocy mówi jedynie ślepiec a stosują ją w jednej scenie Vader. Ja wiem, że taki był zamysł twórców, ale dla mnie to tak jakby z Przyjaciół wyciąć Chandlera. Niby dalej jest fajnie ale już tak mało fajnie.

Za kilka miesięcy obejrzę sobie Łotra raz jeszcze... na spokojnie, w domu, w kapciach. Może wtedy moja opinia będzie jednak trochę mniej emocjonalna. Przy drugim seansie Przebudzenia stwierdziłem nawet że... chyba trochę za wysoko oceniłem tamten film. Teraz może być odwrotnie

byłem jeszcze tak wkurzony, że nie było sceny z wyjeżdżającym przed twarzą Jyn TIEFighterem, że nie dostrzegłem jak fajny to był zabieg w kierunku fanów pewnego filmu z 77 roku