NighTrain Station Guns N' Roses

Dzisiaj nudny świąteczny dzień, więc przyszło mi do głowy takie oto pytanie (jak w temacie)  .
Mam swój pogląd na ten temat, ale nie chcę niczego sugerować, bo jestem ciekawa Waszych opinii. Czy między kobietą a mężczyzną może zaistnieć przyjaźń - prawdziwa i szczera więź, której nie zburzy tzw. 'coś więcej' ??? Czy zdarzyła się Wam sytuacja, w której ktoś z przyjaciela stał się Waszą sympatią? Czy zawsze taka relacja musi być spisana na straty? A może macie prawdziwych przyjaciół przeciwnej płci, bez których nie wyobrażacie sobie życia ? 

osobiscie uwazam ze jak najbardziej, przyjazn taka istnieje. mam super przyaciela, ktor nie jest i nie byl nigdy moim chlopakiem. nie wyobrazam sobie dnia bez smsow czy rozmow na gadu z nim przynajmije.
ale wie mtez z doswiadczenia, ze przyjazn taka bardzo czesto zamienia sie w związek, a po związku nie ma juz tej wczesniejszej przyjazni.
ale bywa i tak ze jest...

Nie ma przyjazni damsko-meskiej. Predzej czy pozniej jedna strona bedzie chciala czegos wiecej - zwykle facet. Faceci jesli sie przyjaznia z kobieta ktora im sie podoba fizycznie to nie ma mowy zeby pozostali tylko przy przyjazni. Co innego jesli kobieta akurat "nie jest w ich typie", wtedy nic ich (nas) nie kusi, ale powiedzmy sobie szczerze... ktory facet bedzie sie interesowal kobieta "nie w swoim typie" na tyle zeby mowic o przyjazni?
Najczesciej bywa tak, ze kobieta jest pewna ze ma przyjaciela, a on biedny nie moze sie doczekac az w koncu cos sie stanie ze to przestanie byc tylko przyjazn

Absolutnie się z tym nie zgadzam

A ja i tak nikomu nie uwierze ze taka przyjazn istnieje Duzo takich "przyjazni" widzialem i wiem jak sie zawsze koncza

Znam takiego faceta - to właśnie mój przyjaciel Kompletnie nie jestem w jego typie - podobnie, jak on w moim -  a mimo to uwielbiamy się

To ja nie wiem w jaki sposob sie soba zainteresowaliscie Chyba przez internet sie poznaliscie

Mam tylko jednego Przyjaciela mężczyznę . Jest nim mój mąż    Mogę mu powiedzieć naprawdę o wszystkim -
o moich radościach i smutkach. Nie ma między nami zazdrości i niedomówień  Ci , którzy nas nie znają , a są świadkami naszych relacji, na początku niedowierzają ... dziwią się ... A później pyta się mnie taka jedna - A ty tak przy mężu mówisz  ,  że ten  koleś jest fajny , albo ... ?
Tak mówię , bo w przyjaźni nie ma tajemnic i można mówić sobie wszystko 

to ja w takim razie nie zamierzam miec przyjaciela.    (ale to co, to moj przyjaciel co go mam, to nie jest moim przyjacielem? )

Nie ma przyjazni damsko-meskiej. Predzej czy pozniej jedna strona bedzie chciala czegos wiecej - zwykle facet. Faceci jesli sie przyjaznia z kobieta ktora im sie podoba fizycznie to nie ma mowy zeby pozostali tylko przy przyjazni. Co innego jesli kobieta akurat "nie jest w ich typie", wtedy nic ich (nas) nie kusi, ale powiedzmy sobie szczerze... ktory facet bedzie sie interesowal kobieta "nie w swoim typie" na tyle zeby mowic o przyjazni?
Najczesciej bywa tak, ze kobieta jest pewna ze ma przyjaciela, a on biedny nie moze sie doczekac az w koncu cos sie stanie ze to przestanie byc tylko przyjazn

nic dodac nic ujac - tylko powiem ze w moim przypadku to cos wiecej (a chcielismy tego oboje) wlasnie kompletnie rozjebalo relacje z pewna dobra kolezanka i wszelkie proby powrotu do normalnosci konczyly sie tylko wiekszym bolem. to bylo wiecej niz kolezenstwo...ale bylo bardzo niebezpieczne
no i skonczylo sie tym ze lepiej sie ze soba nie kontaktowac

Mam takiego przyjaciela. Znamy się z podstawówki - 8 lat w tej samej klasie. Wtedy jakoś specjalnie nie kolegowaliśmy się, wiadomo - to te czasy, w których dziewczynki bawią się z dziewczynkami, a chłopcy z chłopcami (chociaż u mnie bywało różnie) Po skończeniu szkoły kontakt się urwał chociaż on mieszka w bloku obok. Czasem tylko widywaliśmy się w autobusie, gdzieś przelotem na ulicy a wówczas tylko: "cześć"/"cześć". I tak niespełna trzy lata temu właśnie na przystanku czekając na autobus i mając chwilkę czasu zaczęliśmy rozmawiać, umówiliśmy się na dłuższą pogawędkę gdzieś na piwko. I tak się zaczęło. Ale on chciał czegoś więcej, ja powiedziałam "nie" i nic się nie zmieniło. Nadal się widywaliśmy codziennie, dużo rozmawialiśmy. On w międzyczasie szukał. Szukał miłości. Przewinęło się parę dziewczyn aż w końcu została jedna. Na 90% ta jedyna. Ja. Od stycznia jesteśmy razem i niczego nie żałujemy. Uważamy, że gdyby to podziało się wcześniej nie bylibyśmy teraz razem. A tak łączy nas i miłość i przyjaźń.

Uważam, że gdy przyjaźń przechodzi w "coś więcej" to są już tylko dwa wyjścia - albo się rozsypie całkowicie i ludzie się rozejdą w dwie strony albo powstanie fantastyczne połączenie przyjaźni i miłości. Nam się udało