NighTrain Station Guns N' Roses

U mnie znajomości prawie zawsze rodzą się w realu i potem są przenoszone na gg etc. Wyjątkiem jest moja znajomość z Panną, którą poznałem na gronie.

A co do pisania przez komunikatory czy maile - Internet trochę wyłącza skrupuły, wyłącza część uczuć. Takie mam wrażenie z własnych obserwacji. Sądzę też, iż kontakty wirtualne nigdy nie zastąpią w pełni spotkania z drugim człowiekiem. Jeżeli już chodzi o jakąś komunikację elektroniczną, to najlepszym wyjściem jest Skype (bądź zwykły telefon) - w głosie człowiek przesyła bardzo dużo informacji o nastroju. Samo pisanie nie potrafi tego zastąpić.  I tak, najlepszym wyjściem jest spotkanie. Przez gg czy maila można przesłać dużo, ale tak naprawdę czasem wielogodzinna rozmowa jest mniej warta od prostego przytulenia. Są uczucia, których nie da się przełożyć na 0 i 1.

hmm internet a "real". Ja staram się być taka sama przez GG jak i w rzeczywistości, ale nie mnie oceniać czy mi się to udaje.
Mam parę znajmości, które zaczęły się od neta np. w ten sposób poznałam Sawiaka czy innych warszawiaków z forum. Staram się też utrzymywać tzw. znajomości przez neta, ale zawsze mam taki lekki nie dosyt, że nie mogę zobaczyć osoby, z która rozmawiam. A poza tym to uważam, że internet jest niestety okropnym pożeraczem czasu, chociaż korzystam też z niego do podtrzymania tych realnych kontaktów. Ogólnie uważam, że net nie jest zły a nawet dobry, ale nie można tylko na nim budowa relacji międzyludzkich i jak już się kogoś zna przez neta i nam na tej osobie zależy to powinniśmy zrobi wszystko, żeby przenieść tę znajomość na mniej wirtualny grunt.

Dla mnie Internet jest absolutnie cudownym wynalazkiem Dzięki netowi i forum NTS poznałam pewną fantastyczną osobę. Dzięki netowi i Naszej-Klasie przeżyłam ostatnio kilka niezapomnianych chwil. Dzięki netowi i GG mam w pracy codziennie maksymalny ubaw
Generalnie - mam trzy zasady: "nigdy nie udaję kogoś, kim nie jestem - nawet w necie", "nie ufam nikomu poznanemu w necie, jeśli nie widziałam go chociaż kilka razy w realu" i "net służy wyłącznie uzupełnianiu kontaktów w realu".
IMO net jest jednocześnie dobrodziejstwem i przekleństwem naszych czasów. Dobrodziejstwem dla tych, którzy doceniają wagę kontaktów face to face i korzystają z komunikatora wyłącznie jako z tańszego zamiennika rozmowy telefonicznej. Przekleństwem dla tych, którzy zastępują nim realne kontakty, nie zdając sobie sprawy ze znaczenia komunikacji niewerbalnej.
Nigdy nie zdarzyło mi się poznać kogoś w necie, przez dluższy czas tylko w ten sposób się z nim komunikować i potem doprowadzić do spotkania w realu.
Nigdy żadnej znajomości z realnego świata nie przeniosłam wyłącznie do netu.
Najczęstszy scenariusz jest taki - spotykam kogoś na jakimś forum (np. NTS ), zamieniam z nim dosłownie kilka zdań w necie, potem spotykamy się w realu i jeśli przypadniemy sobie do gustu, kontynuujemy naszą znajomość równocześnie na obydwu płaszczyznach.
Jeśli polubię kogoś spotkanego w realu - najczęściej są to ludzie z pracy - net jest wyłącznie czysto praktycznym uzupełnieniem naszych codziennych kontaktów

Net - w sumie chyba nie mógłbym już bez niego żyć A właściwie nie tyle bez niego ile bez całej listy osób,które tu spotkałem.
Nie ze wszystkimi ma się kontakt telefoniczny,czy smsowy,zresztą smsy wydają mi się bardziej bezosobowe,szczególnie jeśli
chodzi o emotki znane w sieci. Poza tym jestem leniwy i wolę pisać w sieci niż smsa.
Ważniejsze dla mnie znajomości sieciowe staram się zmienić w znajomości nie tylko sieciowe,choć np. będąc tu poznaję
ludzi z całej Polski;taka specyfika intenetu;i wiem,że nie ze wszystkimi osobami będzie mi dane się spotkać.
W necie nigdy niczego nie udaję. Zawsze mam w perspektywie to,że pewnego dnia może dojść do spotkania.

Udawanie nie ma żadnego sensu,jestem szczery,czasem może nawet za bardzo... W "realu" często nie mam tak wiele do
powiedzenia,jak tutaj,ale to jeszcze zależy od ludzi,których spotykam.
Póki co nikt poznany w "realu" nie prezentował się jakoś zdecydowanie odmiennie od tego,co pisał w sieci.
No może trochę jedna osoba,ale to tylko na +,bo sądząc po postach nie spodziewałem się,że
ma tak duże poczucie humoru Wydaje mi się,że w necie niektórzy ludzie bywają trochę śmielsi,ale to też
dobrze,dzięki temu można się lepiej poznać.

Myślę,że dzięki długim i częstym rozmowom można w jakiś tam sposób poznać człowieka w sieci,ale
dużo o nim mówi także jego zachowanie,gesty,głos,które mogą być cennym uzupełnieniem. Mimika,
sposób mówienia,o to wszystko net jest uboższy. Net stwarza także szansę poznania ludzi,których
w inny sposób nigdy byśmy nie poznali.
W necie zawiera się nie tylko powierzchowne znajomości,ale także i nawiązuje poważniejsze relacje -
wiele się czyta choćby o tym,że ktoś poznał kogoś w sieci,a potem stworzyli związek. Takie sytuacje
są możliwe,mimo odległości,ale podstawowym warunkiem jest szczerość,wobec siebie i innych.Oczywiście
nie wszystko przetrwa,tak jak nie zawsze przetrwają inne relacje międzyludzkie,ale nie można
z góry skazywać jakiejś znajomości na porażkę tylko dlatego,że ludzi dzieli ileś tam kilometrów.
Ważne,co łączy

Czy była sytuacja,że kontakt "realowy" przeniosłem do sieci? Owszem było kilka takich sytuacji,choćby ze
względu na to,że po skończeniu szkoły kontakt z pewnymi osobami nie mógł już być twarzą w twarz ze względu na
odległość. Prawdopodobnie części z tych ludzi,kiedyś dla mnie ważnych,dziś z racji utrudnionego kontaktu troszkę mniej
mi znanych,nigdy nie spotkam,ale mimo to staram się utrzymywać jakiś kontakt.

Są w sieci ludzie,którzy mogą zaintrygować,zainteresować i wtedy naturalna staje się potrzeba kontaktu
twarzą w twarz,bo czasem warto się przekonać,czy osoba,którą poznaliśmy w necie jest taka sama w życiu.
Nie traktuję ludzi w sieci,jako zbioru nicków,choć czasem mogę sprawiać takie wrażenie,zwłaszcza na forum.
Owszem kojarzę osobę z nickiem,głównie z nim,czasem zdarza się,że poznam imię i nawet go używam , najczęściej rzeczy typu nazwisko,czy adres są mi zupełnie zbędne,bo
tak naprawdę nic,lub prawie nic nie mówi mi to o człowieku. Miejsce zamieszkania staje się ważne,gdy
zaistnieje chęć spotkania,a nazwisko? Rzecz nabyta
Ważny jest człowiek,jego przemyślenia,emocje,marzenia. W necie poznajemy tylko część prawdy.
Dlatego myślę,że warto się spotykać. Dlatego tak zależy mi na zlotach,choć nie na wszystkich
mogę niestety być.

Kontaktu twarzą w twarz,przytulenia,spojrzenia w oczy nie zastąpi nic... dlatego przytulajmy się,jak się widzimy 

Temat, który bardzo często już był wałkowany przy okazji zlotów itd. Hmmm…Jakieś trzy lata wstecz net był dla mnie wyłącznie miejscem, gdzie można znaleźć najświeższe newsy oraz informacje na przeróżne tematy – coś w rodzaju zamiennika gazety czy wiadomości w TV . Mail, gg oraz skype stały się z kolei odpowiednikiem listów (które i tak rzadko pisywałam ) oraz rozmów telefonicznych. Służyły mi głównie do komunikowania się ze znajomymi z reala. Pierwsze netowe znajomości zawarłam na tym forum, na które trafiłam bardzo przypadkowo . Znajomi nie dzielą ze mną moich muzycznych pasji, więc postanowiłam poszukać jakiejś ekipy na koncert przez neta. Kiedy się tutaj rejestrowałam, nawet przez myśl mi nie przeszło, że na koncercie poznam tak wspaniałych ludzi, a na Gunsów pojadę z samym adminem . Ten motyw mogłabym ciągnąć w nieskończoność, bo była to naprawdę śmiechowa historia, ale przejdźmy do głównego wątku. Na tym forum poznałam kilka wspaniałych osób, z którymi na pewno będę chciała utrzymywać kontakt. Prawie wszyscy, z którymi gadam na gadu tudzież kontaktuję się przez telefon, to osoby, które poznałam już w realu. Rozczarowań do tej pory nie było, aczkolwiek czasami rzeczywistość wirtualna przysłania nam prawdziwe 'ja' tej drugiej osoby . Kiedy mam częsty i intensywny kontakt z daną osobą w necie, zawsze staram się dążyć do spotkania. Czasami mija rok, czasami parę miesięcy, ale miło pogadać na żywo z osobą, która niejednokrotnie wie więcej niż ktoś z bliskiego otoczenia ( bo i tak się czasami zdarza  ).  Chyba dlatego też jestem stałym bywalcem zlotów, lubię zweryfikować jaki ten ktoś jest naprawdę . Większość osób, które udzielają się tutaj regularnie miałam okazję poznać i jest to naprawdę świetne, tym bardziej, że niejednokrotnie jesteśmy z dwóch różnych krańców Polski. Jak na razie wszyscy bez wyjatku jesteście świetni!  Jaka jestem w necie ? Nie mnie to oceniać, ale jeśli ktoś  bardziej mnie pozna, zwykle woli spotkania face to face . Z bliskimi znajomymi z reala najczęściej wolimy długie rozmowy w jakiejś knajpce, kiedy można spojrzeć komuś w oczy, bądź rozszyfrować coś z mimiki twarzy czy gestów ( tak mam z moją bratnią duszą ). W przypadku znajomości netowych często możliwość spotkania jest ograniczona, bo dzielą nas setki km….Wydaje mi się jednak, że nawet w takich przypadkach można podtrzymać kontakt chociażby przez rozmowy na gg czy skype. Jak wiadomo, w necie rodzą się nawet silniejsze uczucia od przyjaźni…sama tego nie doświadczyłam, ale sądząc po niektórych osobach, nawet budowanie relacji między kobietą a facetem może się udać w tym wirtualnym świecie . Net stał się zatem kolejną możliwością poznawania ludzi. Sprawdza się to szczególnie wtedy, kiedy te znajomości przenosimy na mniej wirtualny grunt . Co do szczerości, staram się być w necie  taka jaka jestem w realu. Trudno wyrazić emocje emotami, ale używam ich sporo i jestem podejrzliwa wobec osób, które ich nie używają... Może to głupie, ale moi znajomi wiedzą, że emoty są istotne i nigdy ich sobie nie żałujemy  ... Jestem gadułą bez względu na to  gdzie rozmawiam ( chyba że działam na kilka frontów ) . Prawie wszystkie osoby, z którymi utrzymuję kontakt w wirtualnym świecie, znam z imienia i jest to dla mnie o tyle ważne, że przestają one dla mnie być wtedy jedynie nickami... Kontakt staje się bardziej 'osobowy'.
Mimo tych wszystkich zalet i barku zawodu w kwestii znajomości netowych, uważam, że nie są one w stanie zastąpić tych tradycyjnych kontaktów międzyludzkich, bez których ani rusz. Net jest zatem fajnym ich uzupełnieniem, ale nigdy nie powinien być substytutem  ...

Przez neta nie poznamy człowieka w 100 %,ale paradoksalnie czasem możemy się dowiedzieć czegoś o nim szybciej. Trochę kojarzę tę sytuację z podróżą pociągiem,gdzie człowiek na długiej trasie ( Przemyśl-Szczecin ruluje ) chcąc nie chcąc zaczyna rozmawiać z innymi ludźmi,czasem na o wiele poważniejsze tematy niż podczas zwyczajnej rozmowy. Ma świadomość,że prawdopodobnie nigdy się nie spotkają i dlatego mówi szczerze. Podobnie bywa czasem w sieci. A z takiej szczerości może zrodzić się czasem chęć spotkania
rose84 wspomniała o emotkach. Powiedziała kiedyś,że podejrzliwie patrzy na tych,co nie "emotkują",sprawdziłem w praktyce - tak faktycznie jest Ja używam emotek,ale chyba nie nadużywam,chociaż to juz mogłyby ocenić osoby z mojego gg. W każdym razie tez raczej nieufnie podchodzę do osób,które nie okazują emocji. W necie jestem taki sam,jak w życiu,nie zgrywam się,nie udaję nikogo. W miarę możliwości i chęci drugiej osoby o ile w jakikolwiek sposób "zaiskrzy" staram się nawiązać także kontakt poza siecią,np. na wypadek awarii . W necie na pewno jestem w stanie wyrazić więcej,czuję się swobodnie,jak  w gronie bliskich mi osób.
Tylko czasem szkoda,że do ciekawych osób jest nie raz tak daleko. Ale są sposoby,żeby to obejść Paredziesiąt lat temu nie miałbym chyba szansy poznać nikogo z Was,teraz w dobie netu swobodnie gadam sobie z ludźmi z drugiego końca świata. Nie ze wszystkimi chcę się oczywiście poznać,ale jeśli tylko jest taka możliwość,to jej nie odrzucam.
Jeśli mam wybór między spotkaniem w sieci,a realu,to zdecydowanie stawiam na real

Oczekiwania - tutaj może być różnie w sensie takim,że jeśli miało się kontakt wyłącznie w necie i nie zna np. głosu i.t.d,to na poczatku może powstać jakieś poczucie "obcości",ale chyba jeszcze coś takiego mi się nie zdarzyło,być może dlatego,że nie obiecuję sobie niczego specjalnego. Nawet jeśli ktoś mnie zainteresuje,to mam świadomość tego,że w "realu" może być trochę inny. Nie zawsze na +,czasem na - choćby do czasu póki się nie "oswoję" z daną osobą. Po chwili człowiek uświadamia sobie,że przecież to ten sam człowiek,z którym tak dobrze się gadało w necie i tematy jakoś same się znajdują Jasne,czasem ktoś okazuje się o wiele bardziej milczący,niż w sieci,ale zawsze da się jakoś wciągnąć do rozmowy. Nie oczekiwać za wiele - to recepta na sukces
rose84,nie brakuje Ci w realu emotek ? Mi czasem brakuje ,zwłaszcza tej : ,bo <przytul> to jednak czasem funduję