NighTrain Station Guns N' Roses

A ja miałem całkiem niedawno inną sytuację - w necie rozmowa się zupełnie nie kleiła,a w realu było mnóstwo tematów. 

To jakim cudem zechcieliscie sie spotkac w realu, skoro w necie beznadziejnie sie Wam gadalo?

QOR : Ty już nie kombinuj
Rebel : Może nie beznadziejnie,ale net,to net jednak. A w realu dochodzi wiele innych czynników W każdym razie polecam real.

Wiysz,nikt mie nie zatrudnił jeszcze,pech Ale godom,real fajniejszy W necie sie piwa z nikim nie napija,c'nie ?

 
u mnie nie widzialam zadnego przystojnego kasjera.... moze to dlatego ...

Według mnie o wiele lepsze są kontakty w realu gdyż widzimy wówczas mimikę i gestykulacje danej osoby . Bardziej jesteśmy w stanie ją rozpracować i rozgryźć np.  w jakim nastroju jest w danym momencie , co myśli itd.  W Internecie niestety można wszystko np . udawać że ci smutno a w rzeczywistości się z kogoś nabijać etc .  Zdecydowanie szczersza jest rozmowa w realu , dopiero wtedy poznajemy jaki człowiek jest naprawdę w Internecie snujemy tylko domysły które często nas zwodzą . W moim przypadku rozmowy przez Internet niosą fale nieporozumień i kłótni , czasem o zupełnie błahe rzeczy . W realu się to o wiele rzadziej zdarza . Oczywiście istnieją przypadki kiedy Internety jest przydatny np. w sytuacji gdy ktoś jest nieśmiały i nie ma wystarczająco dużo odwagi aby nawiązać kontakt z osobą która mu się podoba . podsumowują stawiam real na miejscu pierwszym

http://partnerstwo.onet.pl/1517629,3500,,generacja_esemesowa,artykul.html
Czy naprawdę jest nam łatwiej dogadać się za pomocą sms,niż twarzą w twarz?
Trochę inne ujęcie tego samego

Osobiście uważam że nie ma to jak kontakt face 2 face w realu. Chociaż patrząc na te smutne i wiecznie niezadowolone z życia oblicza naszych polskich dziewczyn/kobiet bardzo często odechciewa się czegokolwiek. Nie wiem, może chodzę nie tam gdzie trzeba chociaż często jestem w Galerii czy Manufie gdzie jest najszerszy przegląd "profili osobowościowych" i z mojego punktu widzenia nie wygląda to za ciekawie. Nie mam nic przeciwko poznawaniu się w Internecie a zwłaszcza na forach internetowych gdzie poprzez wymianę poglądów, opinii etc. można wyrobić sobie dość dobrze zdanie o drugiej osobie. Potem można przejść na komunikatory i dalej kontynuować znajomość a może i coś więcej.

Huh, ale się rozpisałem. xD

Świeży artykuł chyba dość mocno powiązany z tematem ponieważ również dotyczy kontaktów międzyludzkich. "Generacja Esemesowa" - http://partnerstwo.onet.pl/1517629,3500,1,artykul.html Jak kogoś nudzi czytanie artykułu to komentarze to wynagradzają, niektóre są bardzo ciekawe.

- - -
"Coś w tym jest. Byłem świadkiem jak para nastolatków idąc obok siebie na spacerze prowadziła ze sobą konwersację za pomocą fonów i esków właśnie."

"Jak mnie denerwuje jak jestem z kimś a ta osoba ciągle ma telefon w ręku, ciągle dostaje i wysyła smsy...
Przecież bez tego mozna przezyć do momentu skończenia spotkania! Brak kultury i szacunku dla towarzystwa. A telefon na stole podczas obiadu?! OMG szkoda słów. Niedługo nikt z nikim nie będzie normalnie się widywał i rozmawiał "

"We wszystkim trzeba mieć umiar, a najwidoczniej niektórzy go nie mają. Nie wiem może jestem na to zbyt wyczulony ale denerwuje mnie ciągłe pisanie sms-ów w mojej obecności. Czasem jak jestem z koleżanką w kinie restauracji czy gdzieś wycieczce trafiają się takie dla ,którym duży problem sprawia schowanie telefonu i nie używanie go choć na chwile, na początku to cierpliwie znosze, później delikatnie zwracam uwagę jeśli to nie skutkuje przestaje się odzywać. Później raczej ograniczam spotkania z takimi osobami. Nie wiem tylko dlaczego tym ludziom tak ciężko jest dojść do tego (szczególnie dziewczynom) dlaczego się nie odzywam i unikam kontaktów."

"Zerwała ze mną przez SMS !!!! Po roku bycia razem, moja dziewczyna zerwała ze mną przez smsa. Napisała, sorry, ale nie chcę ranić cię prosto w oczy. Odchodzę. Czy to fair? Jak tak można. Jestem załamany"

"Ja przez naszą klasę rzuciłem dziewczynę. Zrozumiałem że liczy się dla niej tylko moja kasa.Wstawiała fotki mojego nowego samochodu , mojego mieszkania czy zdjęć z wakacji.W lato nie chciała jechać na wakacje nad Bałtyk tylko zagranicę żeby zrobić fotki.To był obłęd."

"przez naszą klasę spotkałem się z pierwszą miłością- po 22 latach, z nią później zdradziłem swoją żonę, żona wybaczyła mi i żyjemy dalej razem w normalnym związku, a nasza klasa przyczynia się do rozpadu wielu małżeństw, jednym słowem dziadostwo"
- - -

A ja mam pytanie od siebie. Ktoś zaliczył spotkanie po latach z ekipą z liceum lub wcześniej? Ja tak, sciągnęliśmy się prawie wszyscy z klasy (liceum) za pośrednictwem n-k i było bardzo fajnie zobaczyć się po kilkunastu latach i porozmawiać. Dla mnie może troche mniej fajnie bo całe towarzystwo oprócz mnie żonate (lub rozwiedzione) i dzieciate więc nie miałem wspólnego tematu. Cóż, zawsze muszę się czymś wyróżniać od ogółu.

Niestety czasem tak bywa. Ale ja bym tego magią nie nazywał