NighTrain Station Guns N' Roses

>>niestety nie da się zestawić żadnych utworów to tak jakby porównać Metallikę i Nirvane (nie chodzi mi o osiągnięcia tylko  o różnice stylistyczne Wink ) <<

Niezbyt trafne porównanie. Zarówno Metallica jak i Nirvana mają na koncie fajne, rockowe hiciory. Obie kapele mimo różnic stylistycznych to jednak absolutna pierwsza liga heavy rocka (tu uwaga dla laików: Pod pojęciem heavy rock mieści się większość podgatunków rocka i metalu - takie określenie jest po prostu wygodniejsze).
Guns N'Roses choć tak odmienne stylistycznie było na całkiem udanej trasie z Metallicą i Skid Row  i jakoś się nie pogryźli (na youtube do pooglądania wspólnie wykonywane piosenki).
I można było to zrobić, bo każdy z tych zespołów grał co innego (thrash, hard, heavy, bla bla bla), ale każdy grał to samo - rock'n'rolla.
Każdy z tych bandów miał chwytliwe numery. Mówiąc chwytliwe nei mam na myśli pioseneczek, które wpadają w ucho gospodyniom domowym, tylko numery, które podchwytuje publika na koncertach.

I teraz porównując gitarzystów GNR przypomnijmy sobie Slasha, który technicznie jest naprawdę przeciętniakiem. Chłopak zna 3 skale na krzyż, kilka schemacików rockowych i na tym jedzie do dziś. Ale jakimś sposobem, w rankingach najlepszych gitarzystów zawsze jest w czołówce. Jego kawałki wygrywają, albo zajmują wysokie miejsca na listach piosenek wszechczasów, solówek wszechczasów, zagrywek wszechczasów. Jego image jest rozpoznawany z daleka nawet przez moherowe babcie ("O, to znowu ta łajza w kapeluszu").
I w czerwonym narożniku pan Buckethead, o którym słyszeli tylko zatwardziali fani GNR, (bo większość straciła nadzieję na cokolwiek po rozsypaniu się starego skałdu i więcej nei interesowała się tym co się dziąło w zespole), który wycina 5 skal w 4 ruchach, a tapping pewnie nawet ch***em zagra. O wiele nie proszę - jedną piosenkę Bucketheada, która pojawiła się na liście największych hitów lub najlepszych solówek w odległości... no nie bądźmy zbyt wymagający - 30 miejsc od jakiejkolwiek piosenki z udziałem Slasha.

Aha, i darujcie sobie argument, że rankingi nic nie znaczą. Jeśli na pierwszym miejscu sprzedaży jest George Michael, na drugim GNR to nic nie znaczy, ale jeśłi po 20 latach na pierwszym jest Britney, a Apetite for Destruction ciągle w pierwszej piątce to już daje do myślenia (to ybł abstrakcyjny przykład - nie znam aktualnych notowań sprzedaży AFD, ale chyba myśl przewodnią udało wam się wychwycić)

Zarówno gra jak i image Slasha jara ludzi do dziś. Jak już kilka razy napisałem, dzieło życia, jak sama nazwa wskazuje, tworzy się raz w życiu. Dla Slasha były to płyta AFD i solo z November rain, ale do dziś ma grono wiernych fanów.

>>Buckethead to inna historia człowieku,to artysta awangardowy ,który ma swój świat i ma w dupie rankingi,komercyjna popularność mu koło kurnika zwisa<<

To, że jest awangardowy nie oznacza jeszcze, żę jest dobry Kiedyś rozbiłem wino na śniegu a kumpel zrobił zdjęcie plamy, bo mu się dziwnie kojarzyło. Czy to, twoim zdaniem, kwalifikuje nas jako wielkich, awangardowych artystów, czy raczej popierdolonych pijaków??
On może sobie mieć w dupie nie tylko rankingi, ale nawet strojenie gitary. Tyle, że potem tego co on nagra to ja słucham a nie on. Jestem pewien i postawię na to każdą forsę, że większość ludzi podziela moje zdanie, że o wiele przyjemniej słucha się dobrych piosenek, niż niezrozumiałej, bełkotliwej, pseudoawangardy.
Tak się jakoś nieszczęśliwie złożyło, że Guns N'Roses to zespół grający rocka, czyli muzykę rozrywkową. Zadaniem takich zespołów jest dostarczanie słuchaczom rozrywki, a nie psiej kupy w kurniku.

>>tak naprawdę to bardziej Snajdera interesuje napinka,popularność,MEGAuznanie i pozycje w rankingach<<

O rankingach już powiedziałem swoje. Jeśli nie zrozumiałeś przykro mi. Co do popularności, to grałeś kiedyś na gitarze?? Wioślarze dzielą się na 3 grupy:
1. Kolesie, którzy chcą zdobyć uznanie dziewczyn z klasą
2. Ci, którzy chcą zdobyć uznanie łatwych lasek
3. Ci, którzy mają w dupie uznanie, czyli onaniści:)

Z wiekiem oczywiście zwykle dochodzi parę innych czynników. Jedni chcą grać ładnie, inni głośno itd, ale zawsze w muzyce zostaje ślad po tym, co było motywacją do sięgnięcia po wiosło.
Taki Paco De Lucia napewno chciał poderwać jakąś miłą, ładną dziewuszkę. Zakk Wylde marzył zapewne o posuwaniu wszystkiego co nie miało za dużo włosów na nogach, a Bucketheadowi wystarczy, że zabawia się sam ze sobą:).

>>Buckethead nie potrzebuje uznania i blond dupy Fergie Ferguson żeby ktokolwiek sobie o nim przypomniał ,lub zapoznał z pokolenia 15 latków.<<

Kto kogo nie potrzebuje?? Zresztą jeśli Buckethead nie potrzebuje fajnej dupy, tylko psiego gówna i gumowego kurczaka to to też o czymś świadczy.

>>Jeszcze kur....a brakuje żeby Robert Plant lub Jimmy Page zagrał koncert z TOKIO HOTEL......<<

Zluzuj zwieracz Misiu, bo znów pieprzysz bzdury.
Po pierwsze sprawdź różnicę wieku pomiędzy Fergie i Slashem, a potem między Plantem i dziewczętami z TH.
Po drugie nie mieszaj klasowej, popowej wokalistki z gówniarzami, którym ktoś kupił Gibsony i wmówił, że są dobrzy. Fergie ma dobry głos, niezły kontakt z publicznością i fajne, wpadające w ucho piosenki. A TH ukręcili trochę forsy na tym, że 15-latki im zazdrościły występów w TV:).

>>Wydaje mi się Snajder, że ty się zalogowałeś celowo na tę stronę żeby wkurzać ludzi. Co my nie napiszemy, Ty zaraz jedziesz po tym.<<

Ja po prostu lubię zrzędzić:)

>>próbujesz być antynowy i kochasz się tylko w tym co było, jesteś bez perspektyw i żyjesz przeszłością.<<

Coś w tym jest, przyznaję ,ale... Po tylu latach słuchania najróżniejszej muzy od Bee Gees po Malevolent Creation wydaje mi się, że potrafię odróżnić dobrego wioślarza rockowego od sprawnego wioślarza cholera wie jakiego.
Parę lat temu (no będzie tego trochę) zachwycałem się Limp Bizkit. Chłopaki odstawiali straszną komerchę, ale mieli niezłe numery, chwytliwe frazowanie i słuchało się tego dobrze mimo, iż nei grał tam Tony Iommi. Ale to była nowa (wtedy) kapela na rynku, nie obciążona żadnymi tradycjami, żadnymi zobowiązaniami, żadną legendą.
Tymczasem w przypadku GNR jest tak, że 20 lat temu (nawet trochę więcej) wypłynęli na szerokie wody Showbussinessu z takim a nie innym imagem, stylem, brzmieniem. Teraz po latach nie ma najmniejszej szansy na powtórzenie tamtej atmosfery, tamtych sukcesów artystycznych (bo komercyjnie rzecz biorąc ChD pewnie niebawem wyprzedzi UYI;) ), tamtych pomysłów.
Ale chyba zgodzimy się wszyscy, że pewne rzeczy pasują do kapeli rockowej, a inne nie.
Przez Iron Maiden przewinęło się 3 wokalistów, 4 wioślarzy, 2 pałkerów.
Zmian składu takich kapel jak Black Sabbath, czy Deep Purple to nie ma nawet sensu liczyć.
Ozzy wymieniał gitarzystów jak rękawiczki zanim nie trafił na Zakka.
Bywało, że ludzie się krzywili, że już nei ten klimat, że coś, ale suma sumarum większość z tych zmian jakoś tam się komponowała z ogólnym stylem danej grupy. Jeśli nie, to współpraca szybko była przerywana.

Gunsi nie wydadzą już drugiego Apetite i bardzo dobrze. Gdyby cały czas grali to samo nazywaliby się The Ramones. Ale na Boga, Szatana i Elvisa, nie każdy muzyk, który się przez tę grupę przewinął jest geniuszem. Buckethead nie jest nim z całą pewnością.

>>wydaje mi się, że bawi Cię krytyka wszystkiego co nowe i pochwała tylko tego co było.<<

Błąd. Boleję nad tym, że tak się dzieje. Pamiętam jeszcze czasy, kiedy rodził się thrash metal, kiedy pojawiały się zespoły Hard Core'owe, kiedy Alice Cooper powracał po latach żałości z płytą Trash, a Judas Priest zerwało z pudlem i zaatakowało Painkillerem. Pamiętam jakie zamieszanie zrobili sami Gunnersi kiedy świat usłyszał o nich po raz pierwszy. Żeby nie zamykać się w przeszłości wspomnę też najnowszy album Metalliki. Mimo wielu lat błędów i wypaczeń ta kapela powróciła w stylu, który spokojnie można ze wspomnianym już Painkillerem porównać. Scorpions po latach odgrywania łzawych balaldek przypomnieli sobie, że kiedyś grali heavy metal.
Jakoś w przypadku Bucketheada nie umiem wykrzesać z siebie tego entuzjazmu.

Może to kwestia wieku. Jak byłem młody to też bawiło mnie takie poszukiwanie. Teraz mam już swoje lata, swój gust i na starość coraz mniej tolerancyjny się robię.

oprócz tego " z tym kurnikiem " w Teraz Rocku napisali również:

W październiku 2005 Slash zjawił się niespodziewany, o 5:30 nad ranem w domu Axla. Nie wyglądając na odurzonego stwierdził, że:
" Duff nie ma kręgosłupa i nienawidzi Matta Soruma ". Bazując na tym zachowaniu Axl miał nadzieję, że Slash będzie wierny swoim słowom, że chce zakończyć wojnę i ruszyć w życiu dalej. Niestety, tak się nie stało.

tu zamieszczam artukuł znaleziony w necie:


Slash, były gitarzysta formacji Guns N'Roses, potwierdził doniesienia prasy o jego odwiedzinach u wokalisty grupy, Axla Rose'a.

Slash najpierw zaprzeczał informacjom prasowym na temat jego wizyty u Rose'a. Obecny gitarzysta zespołu The Velvet Revolver jest bowiem ciągłym krytykiem wokalisty Guns N'Roses. Dlatego wyśmiewał publikacje sugerujące, że usiłował pogodzić się z nim.

Jednak w lokalnym dzienniku z New Jersey "Home News Tribune", Slash przyznał, że rzeczywiście odwiedził Axla w domu w 2005 roku.

Spotkanie miało na celu zawieszenie broni w związku z serią procesów sądowych dotyczących całej grupy. Rose wykorzystał wizytę przeciwko gitarzyście, publicznie ujawniając, że ten stanął w jego progu i wymieniał krzywdzące uwagi na temat członków jego obecnej grupy The Velvet Revolver.

Slash przez dwa lata zaprzeczał tej historii. Przyznaje, że był w domu Rose'a, ale upiera się, że reszta opowieści jest nonsensem.

"Właściwie to rzeczywiście poszedłem do domu Axla, ale nigdy go nie zastałem. Nigdy z nim nie rozmawiałem. Zostawiłem tam wiadomość na jego nazwisko, dotyczącą sprawy sądowej, w której byliśmy. Nie wiem, jak to obróciło się w to, co się obróciło" - wyznaje Slash.

Gitarzysta przyznaje też, że komentarze Rose'a spowodowały problemy w jego zespole:

"To właściwie było całkiem szkodliwe, ponieważ to po prostu musiało być tak przytłaczające, że nie potrafiliśmy od tego uciec" - opowiada Slash.


Wiecie coś więcej na ten temat, jak to było, oba artykuły są sobie  sprzeczne... o co chodzi z tym kręgosłupem?   

Snajder pierdolisz bzdury.
??Jakość gitarzysty mierzy się nie tym co gra, tylko tym czego nie gra. ??
przepraszam,to mam szanowac miernego basiste za to,ze nie gra BAJMu? prosze...litosci.

Widzę Snajder że panią Fergie Ferguson uważasz za wybitną artystkę .(chyba każdego kto zagra ze Slashem) Ja tam nie dostrzegłem u niej żadnej charyzmy, poza zgrabnym ciałem i machaniem bioderkami na teledyskach,słodka silikonowa laleczka.Co ona ma wspólnego z ambitną muzyką to chyba tylko ty wiesz i Slash.Klasowa wokalistka popowa he he he ,dobre.Dobra to jest np.Celine Dion.Reunion Axla ze Slashem....obaj tęsknią za dawną chwałą,to raczej medialnie zaangażowany cały czas jest Slash,zmieniający co jakiś czas swoje stanowisko wobec Axla przez te wszystkie lata,to są fakty,Axl milczał.Cały ten syf wypłynął nie od Axla tylko pana w cylindrze.Cała ta sytuacja przypomina mi historię obrażonego chłopca,który wkurwiony na swojego kumpla lata po znajomych i opowiada,tłumaczy się,obrabia mu dupę,przedstawia własną historię na własnych zasadach,szuka akceptacji ,zrozumienia.

Widac, że nie sluchales nigdy Bucketheada... Przesłuchaj kilka płyt i powiedz potem, ze nie ma tam emocji...

Skoro mowa o feelingu
http://www.wrzuta.pl/audio/mrsD7MQubB/bumblefoot_-_spaghetti
Nie znam się na grze,ale tu zdaje się feeling jest?