NighTrain Station Guns N' Roses

Narzekając, że nic na ChD nie znajduję sprzed 20 lat nie chodziło mi o powtórki zagrywek itp, tylko o brak... ZESPOŁU! Ja go na tej płycie kompletnie nie czuję, nie słyszę. Nie macie takiego wrażenia? Zresztą najlepszym argumentem jest liczba ludzi, którzy się przez te 15 lat przewinęli przez GNR... i już odchodzą kolejni, przyjdą następni wybitni, potem ich zastąpią inni świetni... w końcu Dizzy wypierniczy Axla, weźmie na jego miejsce kogoś innego i też będzie GNR, nie? Nie chciałbym, żeby wzorem ACDC wydawali identyczny materiał (chociaż po zastanowieniu... - może i lepiej:)? , ale jeśli mają robić coś takiego to chyba lepiej dać sobie spokój...
Cholernie mi przykro bo byłem wielkim zwolennikiem tego, żeby grali pod szyldem GNR, wychodziłem z założenia, że skoro tak chcą i to czują to ok, jeśli dobrze im się gra (a takie wrażenie sprawiają koncerty to niech nazwa zostanie). Chyba, podobnie jak kolega wyżej - pierwszy raz napiszę, że to nie powinno się tak nazywać. Bo ja nie słyszę, żeby im się dobrze grało, żeby byli zgraną kapelą.

dwa pytania do tych, którzy bronią obecnej odsłony GNR:
- czy - poza 1 kawałkiem - słyszycie na tej płycie jakieś znośne - nośne riffy, takie, które ustawiłyby numer od początku i porwały do końca? Które Wam się najbardziej podobają? Są jakieś?

- pytanie kluczowe: sądzicie, że powinni nagrywać i w przyszłości wydawać dalej................?

hehe, uwaga, bo sto osób to już Rubik:D a propos: nie za dużo jak dla Was orkiestry w tej płycie, smyków itd...?

Dotychczas jedynym utworem gunsów którego nie lubiłem było Dust N' Bones. Teraz niestety muszę do tej listy dodać If The World, Scraped, Riad N' Bedouins i I.R.S.

Gdyby kierownik na kazdej piosence miał głos jak w Sorry, czy ChD to byłoby to coś cudownego. A tak niestety  przy śpiewaniu kolejnych piosenek odczuwam jakby się strasznie męczył. Czasami aż ciężko wytrzymać słuchając go np. I.R.S.

Teraz już wiem, że najjaśniejszym punktem Gunsów jest Robin Fuckin' Finck. Zaskoczył mnie Frank, a zawiódł Brain, szczególnie w Prostitute.

Nie wiem jak wam, ale mi bardziej się podobały Twat i Citr w wersji demo. Te na płycie są jakby wolniejsze. Niby w Twat gra 6 wioślarzy, a do solówki brzmi tak niemrawo.

Z całej płyty najbardziej podoba mi się outro Prostitute. Tak mi się to kojarzy z zapowiedzią kolejnej płyty.

Niestety, ale trzeba powiedzieć, że nie jest to już fuckin' rock n' roll. Za dużo tam udziwnień.

Co tam jest z Gunsów lat 80 i 90? NIC.

'Co tam jest z starych...'- odwieczny problem, który spotyka każdy zespół, który najpierw się rozpada, a później powraca na scenę muzyczną. Niemożliwe jest stworzenie czegoś podobnego lub oddającego 'esencję' wcześniejszych płyt- chyba, że chce się płyty, która powtarza już to, co było. Dla mnie największą zaletą Chinese jest właśnie to, że jest inna- a przy okazji potrafi w pewnych momentach powalić. Gdyby Axl próbował powrócić w stylu choćby AFD- co byłoby i tak pewnie klęską; czegos takiego nie da się powtórzyć- wyszłoby na to, że nic nie jest w stanie samodzielnie stworzyć i korzysta wyłącznie z tego, co wcześniej nagrał. I zgadzam się z Allenstein_gunner- dopóki Rudy jest, nadal mamy Gn'R.

Cholernie mi przykro bo byłem wielkim zwolennikiem tego, żeby grali pod szyldem GNR, wychodziłem z założenia, że skoro tak chcą i to czują to ok, jeśli dobrze im się gra (a takie wrażenie sprawiają koncerty to niech nazwa zostanie).

I czemu z tego z zrezygnowałeś? I czemu twierdzisz, że 'nie czują' juz tego, nie chcą ze sobą grać? Dlatego, że Tobie się płyta nie podoba- do czego masz pełne prawo- jak i pewnie wielu innym, nie znaczy, że oni nie moga się ze sobą dogadać, nie lubią grać razem i tak dalej...

Gdyby kierownik na kazdej piosence miał głos jak w Sorry, czy ChD to byłoby to coś cudownego. A tak niestety  przy śpiewaniu kolejnych piosenek odczuwam jakby się strasznie męczył. Czasami aż ciężko wytrzymać słuchając go np. I.R.S.

Dokładnie! Nie wiem, czy kierownik się męczył, ale ja na pewno - w niektórych momentach aż mnie zęby zaczynają boleć

Niestety, ale trzeba powiedzieć, że nie jest to już fuckin' rock n' roll. Za dużo tam udziwnień.

Strasznie to smutne, ale, niestety, prawdziwe...

A co do mojej opinii po kilku przesłuchaniach: po pierwszym razie (w słuchawkach) załamałam się - to na taki shit ludzie czekali 15 lat??? Owszem, "Sorry" i "TIL" (z drobnymi zastrzeżeniami) rewelacyjne, ale reszta? Poracha. Głos Axla powodujący chwilami jeżenie się włosów na głowie, kiepskie riffy, elektronika, rytmy kojarzące się z Enrique Iglesiasem (If The World)... Generalnie powzięłam postanowienie - takich "Gunsów" to ja słuchać nie będę Ale dzisiaj dałam ChD drugą szansę i puściłam ją na głośnikach. Efekt? Nie jest jednak tak źle Nadal uważam, że po 15 latach oczekiwania fani powinni dostać coś o niebo lepszego, ale da się tego (poza pewnymi wyjątkami) posłuchać. Niestety, jest to pierwsza płyta, z jaką się zetknęłam, której lepiej słuchać z głośników niż przez słuchawki i za to ma u mnie ogromny minus, którego nie zniwelują 2 kawałki, które świetnie brzmią słuchane w jakikolwiek sposób

Ale, że perkusja bedzie taka wiedzielismy od momentu przyjecia do zespolu Braina... To ejst własnie jego brzmienie...

Wokal... Hmmm mi sie akurat podba, ze jest tak urozmaicony... i jest jego tyle sciezek

- ale jak dla mnie płyta XXI wieku - a to czy się spodoba nie-fanom szczerze mnie nie obchodzi

Płyta XXI wieku? LOL.
Słuchałem parę razy tej płyty i.. początkowo lekka załamka. Z każdym kolejnym odsłuchaniem coraz lepiej ale...
Po pierwsze to bezapelacyjnie, bez dwóch zdań, bez cienia wątpliwości na tą płytę nie warto było czekać 15 (czy 17 jak kto woli) lat! No fucking way!
Jeśli Mr. Rose przez 15 lat stworzył TYLKO to (choć w to nie wierzę i mam zajebistą nadzieję, że chociaż jedno co Bach powiedział się sprawdzi - to jest, CD jest pierwszą płytą z trylogii, której trzecia część wychodzi w 2012 - (czyli druga za 2 lata, w 2010?..)), to Mr. Rose mnie i chyba nie tylko mnie mocno zawiódł.
I weź człowieku nie ciśnij, że ten kto nie lubi CD nie jest fanem gunsów, chill out ziomek.

Na tej płycie podoba mi się początek (CD, SR, Better). Totalnie nowy styl w porównaniu ze starym składem, i trzy naprawdę dobre songi. Aż trochę żałuję, że cała ta płyta nie jest w tym stylu, to by jednak było prawdziwe nuGNR.
Potem stare dobre 'the blues', które myślę, że większość już zdołała polubić tak czy siak . Taki to kawałek w starym stylu, fajna rockowa piosenka.
Dalej największy minus wg mnie, czyli 'if the world', nie trawię tej piosenki w ogóle. Już 'Oh my god' by mogli dać zamiast tego..
TWAT? Początek niemrawy ale po solówce, gdy wszyscy wioślarze zaczynają robić swoje to ta piosenka jest po prostu fucking epic.
CITR.. kolejny rockowy song w starym stylu, dobry utwór, chociaż druga solówka trochę tutaj wg mnie przegięta, tak trochę nie pasuje do klimatu piosenki, której jednak chyba trochę bliżej do ballady niż do fast-rockera.
Scraped..  spoko utwór, podchodzi mi. Końcówka nieźle buja.
Riad to naprawdę dziwna piosenka. Jeszcze się w nią nie wczułem, zwrotki mnie zdeka wkurwiają. Nie wiem co o tym utworze myśleć.
Sorry... no spodziewałem się czegoś...hmm.. 'doom metal'? Jest ballada.. świetna.
I.R.S... gdy wyszedł przeciek się zawiodłem tą piosenką.. i to się nie zmieniło. Ot taki 'zapełniacz' jak dla mnie.
Madagascar - świetny utwór. kropka.
This I Love - najlepszy utwór na płycie. na takie utwory można czekać te 15 lat.
Prostitute - chyba dobre podsumowanie płytki. Daje radę. Taka mieszanka starego i nowego stylu wg mnie.

I podsumowując. Dałbym tej płycie, w porywach 4/5. Czyli po prostu dobra rockowa płytka. I niestety ale nic więcej. W przypadku każdego zespołu to by wystarczyło, ale na tą płytę jednak wiara czekała 15 lat.. i jest chyba najdroższą płytą w historii.. to miało być coś zwalającego z nóg, coś co będzie w jednym szeregu wymieniane z AFD, UYI.. i w takim razie pytam się, co na tej płycie robią w takim wypadku 'if the world', 'rhiad..', irs' itp? Jeśli chodzi o Gunsów to to są bardziej songi na jakąś składankę B-Side'ów, na równi z 'silkworms', a nie na płytę tworzoną 15 lat
I tak nie wiem co o tej płycie myśleć.. ciekawa zapowiedź przyszłości, zajebiście jestem ciekaw, w którą stronę teraz podąży Axl.
Teraz pozostaje czekać na 2009 summer european tour I zobaczyć jak utwory się sprawują na żywo (szczególnie TIL i TWAT), a raczej jak Axl daje rade bo jednak te 45 lat już ma.. i w sumie tyle. Sorka jeśli tak o wszystkich piosenkach się rozpisałem. Tak jakoś wyszło
Pzdr.