NighTrain Station Guns N' Roses

The Chinese Democracy Years: 2007


Przygotowania

Tuż po przerwie świątecznej Axl wybrał się do Vegas, gdzie pojawił się na noworocznej imprezie Playboy Club.

„Wokalista Guns N’ Roses, Axl Rose, dogrywa ostatnie wokale na nowy album, nad którym pracuje w Palms Studio” (Reviewjournal.com, 7 stycznia 2007).

„Mark Gray, trzydziestojednoletni inżynier dźwięku, zjawił się w studiu Palms, żeby pożegnać się z kolegami przed wyjazdem na wakacje. Szef zapytał go, czy nie mógłby wrócić do pracy wcześniej, na zarezerwowane już sesje nagraniowe. (…)
27 grudnia 2006 Gray nieoczekiwanie dołączył do długiego szeregu inżynierów pracujących nad legendarną już płytą Guns N’ Roses pt. ‘Chinese Democracy’.

W roku 2006 Axl Rose przez trzynaście dni pracował w Palms Studio na swoimi wokalami. Gray wziął na warsztat czternaście utworów (czyli tyle samo, ile ostatecznie znalazło się na płycie), z których wiele miało jeszcze robocze tytuły.
Spośród piosenek, nad którymi Rose pracował w Palms Studio, na album z całą pewnością trafiły ‘Chinese Democracy’, ‘Madagascar’ i ‘Prostitute’” (LA Times, 25 listopada 2008).

Axl zakładał, że w ciągu kilku dni doprowadzi do końca to, co czekało na wykończenie od dłuższego czasu, a dokładnie od Inland Invasion.

„Przechodził od piosenki do piosenki, pracował nad różnymi częściami. Sięgał raz po to, raz po tamto, ale dokładnie wiedział, czego chce. (…) Mówił: ‘To mogę zrobić lepiej’ albo: ‘Tamto mogłoby brzmieć bardziej ostro’. (…) Żył tą płytą od bardzo dawna i naprawdę dobrze wiedział, czego oczekuje.
Okazał się być świetnym gościem. Zaczynaliśmy około piątej, szóstej wieczorem i pracowaliśmy pięć albo sześć godzin. To były fantastyczne sesje” (Mark Gray, LA Times, 25 listopada 2008).

Wytwórnia potrzebowała ośmiu tygodni, dlatego Axl – jeżeli naprawdę myślał o wydaniu płyty 6 marca – powinien był bezzwłocznie przesłać jej gotowy materiał. 

On jednak przeniósł się do Nowego Jorku, udaremniając dotychczasowe plany na rzecz dodatkowych sesji.

„W styczniu pojawiłem się w Electric Lady [studio w Nowym Jorku] i nagrałem wokale do ‘Sorry’. Efekt był naprawdę fantastyczny” (Baz, Total Guitar, 20 sierpnia 2007).

„[Bach] stwierdził, że słyszał ‘co najmniej cztery płyty’ gotowych utworów Guns N’ Roses, i wspomniał o pewnej styczniowej nocy 2007 roku, kiedy to Rose puszczał mu nowe piosenki od północy do szóstej nad ranem. Rzecz działa się w nowojorskim studiu Electric Lady” (Rolling Stone, 25 czerwca 2008).

„Do moich ulubionych piosenek należy kawałek ‘The General’, który jest taki… To bez wątpienia najciężej brzmiący utwór, jaki kiedykolwiek słyszałem w wykonaniu Axla. Te ciężkie riffy i wysokie, przeszywające wokale… (…)
‘Ten kawałek trafi na trzecią płytę’, powiedział mi [Axl]. ‘Jest nawiązaniem do innej piosenki… częścią trylogii’” (Baz, Metal Edge, 6 listopada 2007).

„[Bach] twierdzi, iż Rose powiedział mu, że kawałek pod tytułem ‘The General’ jest ‘kontynuacją piosenki „Estranged”, zamieszczonej na albumie „Use Your Illision II” i wchodzącej w skład trylogii’” (Rolling Stone, 25 czerwca 2008).

„Na ostatniej sesji nagraniowej Bumblefoot użył mojej gitary Les Paul. Rzecz działa się w ubiegłym miesiącu w Nowym Jorku. [Bumblefoot] zostawił cały swój sprzęt w Kalifornii, a bardzo potrzebował Les Paul” (Mark Strigl, Talking Metal, 10 lutego 2007).

„Tydzień temu w Electric Lady Studios w Nowym Jorku nagrywaliśmy trochę akustycznych numerów na nasz album. (…) Tamtej nocy miał tam pracować Axl Rose” (Dropping Daylight, MySpace, 7 lutego 2007).

Wszystko wskazuje na to, że w ciągu jednego miesiąca zespół nagrał więcej niż w ciągu całego poprzedniego roku.


Strata 

Zanim nagrywanie dobiegło końca, Axl stracił pewną drogą mu osobę. 

„W lutym 2007 roku, w notce Kelowna Buuddhist Temple w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, pojawiła się wzmianka o śmierci jednej z najbliższych Axlowi osób. W krótkim tekście zatytułowanym ‘Sharon Moved Lives In A Beautiful Way’ można było przeczytać: ‘Wspomnienia miłości i serc, których dotknęła w ciągu swojego krótkiego życia, pozostaną. Sharon Midori Tanemura Maynard – Kelowna – odeszła w Sedonie, w Arizonie, 18 stycznia 2007 roku’” (Classic Rock, 04/08).

„Nie wiadomo dokładnie, jak do tego doszło, w każdym razie ludzie z otoczenia Axla twierdzą, że na początku lat dziewięćdziesiątych zaczęły się jego wizyty w Sedonie. Czasami jeździł tam z Betą, swoją gospodynią, a czasem towarzyszył mu ochroniarz, Earl” (Rolling Stone, 11 maja 2000).

„Był ktoś w rodzaju medium, terapeutka prowadząca terapię regresywną, transgresywną… czy jaką tam jeszcze. To ona… jeśli wierzysz w tego rodzaju rzeczy… zabrała Axla w podróż śladami przeszłości” (Tom Zutaut, Classic Rock, 04/08). 

„Poddałem się terapii regresywnej i udało mi się dotrzeć aż do chwili poczęcia. Wiem mniej więcej, co działo się w tamtym okresie. (…) Dla mnie [terapia regresywna] jest ważna, pomaga mi złożyć w jedną całość poszczególne elementy mojego życia. Umysł wszystko magazynuje. Jakaś cześć człowieka jest świadoma od samego początku, zbiera informacje i reaguje na nie. Ilekroć uświadamiam sobie, że mam z czymś problem, mogę przyznać to przed samym sobą. W takich sytuacjach zadaję sobie pytanie: „Ok, jak to się zaczęło?” i zaczynam się cofać” (Axl, Rolling Stone, 2 kwietnia 1992).     

„To doprowadziło Axla do niesławnej Sharon Maynard, która oglądała zdjęcia ludzi i na tej podstawie mówiła Rose’owi, czy powinien podejmować z nimi współpracę…” (Tom Zutaut, Classic Rock, 04/08).

„Maynard jest kobietą w średnim wieku i średniego wzrostu, o ciemnych, kręconych włosach. Od 1978 roku prowadzi w Sedonie organizację non-profit o nazwie Arcos Cielos Corp., co w luźnym tłumaczeniu z hiszpańskiego znaczy tyle co ‘łuki nieba’.
Firma określa własny profil jako „edukacyjny” i ma siedzibę w domu Maynard w Sedonie. [Sharon] mieszka w nim ze swoim mężem, szpakowatym mężczyzną o imieniu Elliott.
Podziękowania dla obojga  małżonków znalazły się w ‘Use Your Illusion’” (Rolling Stone, 11 maja 2000).

Z tego, co wiadomo, Axl po raz ostatni pojawił się w Sedonie w połowie 2001 roku. Towarzyszył mu Tom Zutaut. To, czy Maynard jeździła później z zespołem w trasy – jak to bywało na początku lat dziewięćdziesiątych – pozostaje tajemnicą.


Radio Recorders 

Od lutego miksowanie odbywało się w Radio Recorders – kalifornijskim studiu, w którym Elvis nagrał „Heartbreak Hotel”. Axl miał je zarezerwowane do kwietnia. 

„Co prawda nie ma oficjalnej daty wydania, ponieważ zespół nadal miksuje materiał, ale po poślizgach i problemach organizacyjnych wreszcie wszystko wydaje się wychodzić na prostą” (Del James, GunsNRoses.com, 22 lutego 2007).

„Perkusista Jay Space wyjawił, że pracował nad pięcioma nowymi piosenkami z producentem Johnym O’Mahoneyem, który dzielił swój czas pomiędzy niego a pewien rockowy zespół z Los Angeles. Oto słowa Space’a: ‘[O’Mahoney] zajmuje się naszą płytą, a jednocześnie albumem Guns N’ Roses, dlatego ciągle podróżuje z Los Angeles do Nowego Jorku i z powrotem’” (NME, 15 lutego 2007).

„Dobra wiadomość jest taka, że cały materiał został nagrany. Frank Ferrer (perkusja) i Ron ‘Bumblefoot’ Thal (gitara) też dograli już swoje partie” (Del James, GunsNRoses.com, 22 lutego 2007). 

„Z tego, co wiem, partie perkusyjne nadal są w 90% moje” (Brain, GNR Daily, 21 maja 2008).

„To była zdecydowanie najbardziej wymagająca [sesja nagraniowa], w jakiej kiedykolwiek wziąłem udział. Zazwyczaj było tak, że zjawiałem się, grałem i wszystko szło jak z płatka. Ale kiedy nagrywaliśmy ‘Chinese…’, w grę wchodziły piosenki, których nigdy wcześniej nie słyszałem…
Byłem w studiu z Caramem i jego asystentem, Erikiem [Tabalą], grałem nieznane mi numery, z gotową perkusją, gitarą basową, mnóstwem partii gitarowych, nagranych na przestrzeni lat przez mnóstwo różnych ludzi, klawiszami, wokalami, chórkami… i [cały czas] zastanawiałem się: ‘Jak mam tutaj wnieść coś swojego, nie depcząc przy tym [pracy] innych?’” (Ron, Ultimate Guitar, 2 lipca 2014).

„Nagraliśmy ogrom piosenek i nie wszystkie znajdą się na płycie” (Ron, Maximum Threshold, 13 kwietnia 2007). 

„Próbowałem różnych rzeczy i najróżniejszych nastawień, ale kiedy grałem, jeden gość mówił mi: ‘Taak, świetnie’, a drugi w tym samym czasie darł się: ‘Nie, nie tak!’. I tak było po czternaście godzin dziennie” (Ron, Ultimate Guitar, 2 lipca 2014).

„Grałem sporo partii rytmicznych. Niektóre wydawały mi się trochę mechaniczne. Po prostu nie miały tego czegoś, co zawsze było w [muzyce] Guns N’ Roses” (Ron, Maximum Threshold, 13 kwietnia 2007). 

„Dostałem sto różnych solówek do każdej piosenki i musiałem wybrać tę, która najlepiej się sprawdzi. Chcieliśmy mieć pewność, że nic nam nie umknie” (Ron, Maximum Threshold, 13 kwietnia 2007).

„Caram sprawdzał to wszystko i składał w całość. Pracowaliśmy w studiu w Nowym Jorku, podczas gdy Axl załatwiał interesy w Los Angeles. Dzwoniliśmy do niego o drugiej nad ranem, żeby zagrać mu coś przez telefon. Potem, kiedy trzeba było zamknąć album, wysłuchali wszystkiego i wybrali to, co ich zdaniem najbardziej pasowało, najodpowiedniejsze partie gitarowe…
Żałuję, że nie miałem szansy lepiej poznać tej muzyki i wczuć się w piosenki przed ich nagrywaniem. Myślę, że te kawałki by na tym skorzystały. Na pewno odcisnąłbym na nich bardziej wyraźne piętno” (Ron, Ultimate Guitar, 2 lipca 2014).

Andy Wallace najprawdopodobniej zakończył pracę z zespołem w listopadzie. Okoliczności jego odejścia nie są nam wprawdzie znane, za to znamy jego wypowiedzi na temat analogicznych sytuacji w przeszłości.   

„Kiedy współpracuje się z wielkim artystą (…), pewne frustrujące chwile są nieuniknione. (…)
Nie jest mi łatwo, kiedy wiem, że jakiś materiał po zmiksowaniu brzmi dobrze, ale artysta, producent czy ktokolwiek inny zaczyna czepiać się drobiazgów, które naprawdę nie mają większego znaczenia. (…)
Czasami to wyglądało jak rozstanie z dziewczyną czy coś w ten deseń. Po prostu po jakimś czasie docierało do mnie, że nie jestem właściwym człowiekiem na właściwym miejscu i nie daję [zespołom] tego, czego one chcą. Mogę się nie zgadzać z ich wyborami, ale koniec końców to ich płyta. (…) Taka sytuacja miała miejsce kilka razy i zazwyczaj wszyscy wtedy czuliśmy, że to nie wypali” (Andy Wallace, Mix Online, 1 października 2005).


Zawirowania

W pierwszych dniach lutego gruchnęła wiadomość, że w maju Guns N’ Roses pojawią się na My Coke Fest w Republice Południowej Afryki. Trasa miała się rozpocząć na dziesięć dni przed ukazaniem się albumu.

„Trasa (…) rozpocznie się (…) w Dubaju [Desert Rock Festival, 9-10 marca], na krótko przez ukazaniem się płyty [20 marca]” (Merck, 15 grudnia 2006).

„Moje źródła twierdzą, że kolejna trasa po Europie jest planowana na luty. Pierwszy koncert miałby się odbyć 24 lutego w Moskwie. Warto pamiętać, że na razie to tylko niepotwierdzone głosy i plany mogą ulec zmianie” (NewGNR.com, 26 grudnia 2006).

Niebawem pojawiły się nowe informacje. Organizatorzy japońskich koncertów potwierdzili, że odbędą się one między 14 a 22 kwietnia. Album miał ukazać się 24 kwietnia, czyli wkrótce potem.

„Rockowa machina o nazwie Guns N’ Roses ogłosiła, że wyruszy w trasę w kwietniu. Pierwsze koncerty w ramach Chinese Democracy World Tour 2007 odbędą się w Japonii, Tajlandii, Republice Południowej Afryki, Ameryce Południowej, Meksyku, Australii i Nowej Zelandii. (…) Mówi się, że Guns N’ Roses wystąpią również jako headlinerzy na My Coke Festival, który odbędzie się 27 kwietnia w Johannesburgu i 1 maja w Kapsztadzie” (5FM, 11 lutego 2007). 

W lokalnej prasie przez jakiś czas przewijały się pogłoski o koncertach w Brazylii i Meksyku, ale żaden z nich nie został oficjalnie potwierdzony. Natomiast wszystko wskazywało na to, że między 22 a 27 kwietnia zespół zagra w Tajlandii. 

Po występie w RPA Gunsi mieli przenieść się do Brazylii i w maju koncertować w krajach Ameryki Południowej. W czerwcu przewidziane były koncerty w Meksyku, po których zespół miał wyruszyć do Oceanii, a następnie do Ameryki Północnej.

Na łamach meksykańskiej gazety „El Universal” pojawiła się informacja, jakoby Guns N’ Roses mieli zagrać ogółem siedemdziesiąt koncertów. 

Jedyny problem polegał na tym, że jeśli zespół faktycznie chciał wydać płytę w okolicach 24 kwietnia, to materiał powinien był już trafić do wytwórni.

W związku z pracami nad albumem plany koncertowe uległy pewnym zmianom.

„Rozmawialiśmy z ludźmi, którzy siedzą w tym biznesie, o koncertach w Brazylii – w Porto Alegre i innych miastach. Według tych osób przyjazd Guns N’ Roses w kwietniu lub maju jest pewny w 85%. (…) Sprawa praktycznie jest już zaklepana i tylko Axl Rose mógłby sprawić, że do tych koncertów nie dojdzie” (ClicRBS, 29 stycznia 2007).

„Mondo Entertinemento odniosło się do krążących od niedawna pogłosek o przyjeździe Guns N’ Roses do Brazylii, utrzymując, że do tej pory nie potwierdzono oficjalnie żadnych dat. Wbrew temu, co się mówi, zespół nie zagra w Brazylii w maju [2007]. Kiedy tylko zapadną jakieś wiążące decyzje, organizatorzy natychmiast o tym poinformują” (Mondo Entretinemento, 27 marca 2007).

Co się tyczy trasy w Oceanii, sytuacja wydawała się bardziej klarowna…

„Axl Rose wraca do Australii po raz pierwszy od czternastu lat, z zespołem w nowym składzie. (…) W czerwcu Guns N’ Roses zagrają w Sydney, Melbourne, Brisbane, Adelajdzie i Perth” (Undercover News, 3 kwietnia 2007).

Jeżeli data wydania płyty miała zostać przesunięta na czerwiec, to odwołanie koncertów w Japonii i Republice Południowej Afryki nie zrobiłoby większej różnicy. Koncerty zostały jednak odwołane z powodów zdrowotnych.

„Parę dni temu odbyliśmy ostatnią próbę i wysłaliśmy sprzęt do Japonii. (…) [Jednak] przypadkowo spadłem ze schodów. Zasłoniłem się ręką i usłyszałem głośny trzask. Nazajutrz rano ręka była spuchnięta jak balon. Wybrałem się do lekarza. Dobra wiadomość jest taka, że nie ma złamania, jednak doszło do skręcenia i może ucierpiały też więzadła” (Tommy, GunsNRoses.com, 11 kwietnia 2007).

Bilety na przesunięte koncerty w Japonii zostały wyprzedane.
Tymczasem lokalna telewizja potwierdziła trzy planowane na czerwiec koncerty w Meksyku. Po nich zespół miał grać w Australii i Nowej Zelandii.

„‘Zmieniły się jedynie daty koncertów w Japonii’, [Paul Dainty zdradził] Undercover News. ‘Zespół planuje w tym roku siedemdziesiąt koncertów’” (Undercover News, 12 kwietnia 2007).

„Dainty zapewnił również, że do czasu koncertów w Australii Tommy wróci do formy. ‘Widziałem zaświadczenie lekarskie. [Stinson] bez wątpienia wydobrzeje, zanim rozpocznie się australijska część trasy’” (Undercover News, 26 kwietnia 2007).

Jeszcze tego samego dnia ogłoszono, że koncerty w Japonii zostały przesunięte na środek lipca.


Dookoła świata?

Tymczasem pojawiły się głosy, że 7 lipca 2007 Guns N’ Roses wystąpią na Live Earth.

„Krążą słuchy, że Guns N’ Roses pojawią się na Live Earth, czyli wydarzeniu, które odbędzie się 7 lipca br. w różnych miejscach na świecie. Gospodarzem całej imprezy będzie Al Gore. Hamburg Magazine, tudzież Radio Hamburg podają, że zespół wystąpi w Niemczech, a ściślej mówiąc, w AOL w Hamburgu” (GNR Daily, 8 maja 2007).

„Na brazylijskiej stronie internetowej Babado pojawiła się informacja, że Guns N’ Roses jest w trakcie pertraktacji z Live Earth Brazil. Ostatnio mówiło się co prawda o tym, że zespół wystąpi na Live Earth Germany, ale koniec końców zabrakło go na liście zapowiadanych gwiazd. Oto robocze tłumaczenie ze wzmiankowanego źródła: ‘Lenny Kravitz i Good Charlotte potwierdzili swój udział w wydarzeniu. (…) Jeśli wierzyć Patricii Kogut z periodyku The Globe, Jay-Z, Nelly, Carlos Santana i Axl Rose nadal prowadzą w tej sprawie rozmowy’” (GNR Daily, 10 czerwca 2007).

„Poproszono mnie o to, żebym wystąpił na Rio Live Earth z Lennym Kravitzem. (…) Niestety Lenny nabawił się kontuzji i jego występ przez jakiś czas stał pod znakiem zapytania. Ostatecznie został potwierdzony, ale organizatorzy twierdzą, że nie starczyło im już czasu, żeby zorganizować dla mnie przelot do Brazylii, a następnie do Japonii, gdzie wkrótce będziemy koncertować” (Axl, GunsNRoses.com, 6 lipca 2007).

21 lipca 2007, w dwudziestą rocznicę ukazania się „Appetite for Destruction”, Guns N’ Roses zagrali ostatni koncert w ramach japońskiej trasy. Był to również ich ostatni koncert w roku. 


Sebastian Bach

Pod koniec lipca Baz uzgodnił szczegóły umowy dotyczącej nowej płyty solowej.

„Parę miesięcy temu podpisałem umowę i dokończyłem płytę. Pewnego dnia, kręcąc się po lotnisku w Los Angeles, wysłałem do Axla wiadomość treści: ‘Hej, może zaśpiewasz na mojej płycie?’. (…) Odpowiedź składała się z jednego słowa: ‘Kiedy?’” (Baz, Ultimate Guitar, 26 października 2007).

„Baz poprosił mnie, żebym zaśpiewał na jego nowej płycie, ‚Angel Down’, a ja zgodziłem się i pojechałem do studia, gdzie puścił mi swoje kawałki. (…) Bardzo chciał, żebym zaśpiewał w ‘Bitchslap’, więc przysiadłem fałdów nad tym utworem. O drugiej piosence nie było na razie mowy, bo to może trochę potrwać” (Axl, GunsNRoses.com, 21 sierpnia 2007).

[Mówiąc o drugiej piosence,] Axl sugerował, że Steven Tyler mógł pojawić się w coverze numeru „Back in the Saddle” Aerosmith. 

„Właśnie pracowaliśmy nad [‘Back in the Saddle’], kiedy Axl zadzwonił do Stevena Tylera. ‘Musimy zadzwonić do Stevena’, rzucił, a potem wybrał numer i podał mi swój telefon. Jako że darłem się przez cały dzień, mój głos brzmiał naprawdę wysoko.
‘Widzę, że nie straciłeś swoich wysokich rejestrów’, skomentował Steven” (Baz, Komodo Rock, 23 lipca 2008).

„Pracował nad ‘Back in the Saddle’ i ‘(Love Is) a Bitchslap’ przez około dwie godziny, po czym stwierdził: ‘Dobra, jest druga, może trzecia nad ranem’.
‘Stary, zerknij jeszcze na [kawałek pt.] „Stuck Inside”’, powiedziałem, na co on tylko się przeciągnął.
‘Proszę, to zajmie ci jedną piep***ną chwilę’.
Starannie napisał słowa, które miał zaśpiewać, a pod koniec kawałka wydobył z siebie taką piep***ną żyletę… To było niesamowite” (Baz, Reuters, 9 listopada 2007).

„Co się tyczy trzeciego kawałka, ‘Stuck Inside’, to na końcu jest coś w rodzaju krótkiego ‘dialogu’. Dali mi wolną rękę, jeżeli chodzi o tekst i melodię, i chociaż to ledwie parę linijek, efekt jest świetny” (Axl, GunsNRoses.com, 21 sierpnia 2007).

[Płyta] „Angel Down” Sebastiana Bacha ukazała się 20 listopada 2007. Znalazły się na niej pierwsze czasów od „Oh My God” (1999) oficjalnie wydane piosenki z wokalem Axla. 


Zadanie wykonane 

Co się tyczy innego albumu...

„Wiem, że Axl był bardzo poważny, kiedy mówił o wydaniu czegoś przed Bożym Narodzeniem. Opowiadał mi o tym. Stwierdził, że dopina wszystko na ostatni guzik. Nie wiem, co się stało” (Baz, Rock My Monkey, 2 grudnia 2007).

Być może chodziło o toczące wokół publikacji negocjacje…

„[Gary] Arnold z Best Buy twierdzi, że już ponad rok temu zaczął negocjacje w sprawie wyłączności na sprzedaż płyty ‘Chinese Democracy’” (LA Times, 20 listopada 2008).

„‘Płyta została ukończona przed Bożym Narodzeniem’, twierdzi [Beta], ‘ale o tym wszyscy wiedzą. Teraz negocjujemy z wytwórnią…” (Classic Rock, 02/08).

Prace nad nowym albumem studyjnym Guns N’ Roses trwały już w momencie, gdy Slash zaczynał nagrywać pierwsze demówki Snakepit. Od tamtego czasu minęło czternaście lat.





Źródło

@sunsetstrip może ta piosenka tak naprawdę nie istnieje