NighTrain Station Guns N' Roses

W nawiązaniu do http://gunsnroses.com.pl/forum/artykuly/8220don8217t-cry8221-8220november-rain8221-8220estranged8221-8211-interpretacja-/ przetłumaczyłem fragmenty przedmowy którą Axl napisał do zbioru opowiadań Dela Jamesa pt "Language of Fear".

Ze względu na ochronę praw autorskich nie będę publikował oryginalnej wersji tekstu. Opublikowane poniżej fragmenty mają stanowić zachętę do kupna książki.

O samym zbiorze: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Language_of_Fear
O autorze: https://en.wikipedia.org/wiki/Del_James



Axl Rose, 21.11.1993

Zadzwoniłem do Dela Jamesa w czasie kiedy ukazywał się nasz album TSI, chcąc sprawdzić czy miałby jakieś pomysły na teledysk do piosenki „Ain’t It Fun”. Gadaliśmy przez chwilę o tym utworze, oryginalnie nagranym przez the Dead Boys, o tym jaką czujemy w nim nutkę desperacji. Pod koniec rozmowy Del stwierdził, że widzi to „jak uzależnienie, w ciemnych i ponurych kolorach.” Odparłem mu na to wtedy, pół żartem, pół serio: „czy nie tak właściwie widzisz wszystko?” [...]

Wiele spostrzeżeń Dela pochodzi z jego osobistych doświadczeń, prowadząc go głęboko w jego fikcyjne formy. [...] Jego pisanie to sposób na radzenie sobie z własnymi emocjami, walką z substancjami i dekadencją, a wszystko to z dodatkiem grozy. Nakręcały go rzeczy, które niekoniecznie wychodziły mu na zdrowie, ale pojawienie się na świecie jego dwóch córek sprawiło że zaczął iść w dobrym kierunku, a horrory zostawił jedynie na potrzeby swoich opowiadań. Byłem świadkiem jak walczył z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu, a także widziałem go jak zmienił się jako ojciec. Miłość do dzieci oraz dążenie do tego żeby były szczęśliwe pokonały jego skłonność do autodestrukcji.

Kiedy poznawaliśmy się latem 1985 roku, do przetrwania potrzebowałeś trzech rzeczy: jedzenia, dachu nad głową i czegoś, co nie pozwoli ci się nudzić. Del zawsze jako pierwszy znajdował sobie coś do rozrywki, czy to był mecz hokeja, filmy grozy, gry wideo czy Simpsonowie. [...] Często zdarzają się sytuacje, kiedy Del pomaga mi przez coś przejść, co jest dla mnie zbyt trudne w sferze emocjonalnej. [...] Zawsze wyciąga mnie z jakichś głupot, w które nie chciałem się pakować, ale zrobiłem to z frustracji, bólu, złości lub wstydu. Uratowaliśmy sobie życie nie raz.[...] Del zadzwonił kiedyś do mnie i powiedział, że właśnie opisał śmierć swojego przyjaciela. Dla mnie opowiadanie „Without You” pozwoliło mi skupić się na tym co może wydarzyć się w moim życiu, a czasami na tym co się właśnie w nim działo. Chociaż Del zainspirował się moimi historiami, to był to również jego sposób żebym się do czegoś przyznał i zaczął sobie z tym radzić. W niektórych momentach to powstrzymało mnie przed zabrnięciem zbyt daleko. Kiedy ludzie szukają własnej tożsamości a sprawy nie układają się za dobrze, decydują się na bycie tym złym lub tym naiwnym [...]

Co prawda „Without You” zostało napisane przed naszym pierwszym albumem (1987) to klip do NR (1992) gdzie widać nazwisko Dela w napisach końcowych, jest właśnie jego częścią. [...] Celem nakreślonym przed wydaniem AFD było osiągnięcie takiego sukcesu jaki jest opisany w tym opowiadaniu. To jest to rockowe marzenie o autodestrukcji.

Bohater, Mayne Mann pisze opowiadanie pod tytułem „WY”, w tym samym czasie gdy ja zacząłem pisać Estranged. Ta piosenka znaczy dla mnie tak wiele jak „WY” dla Mayne’a. Podobnie jak on, ten utwór zaczął mnie prześladować. To zadziwiające, że bohaterka Elizabeth jest pozytywną postacią, a jednocześnie to do niej należy ostatnie słowo (spokojnie, nie zdradzę zakończenia), kiedy wie że to naprawdę zniszczy Mayne’a. To było trochę mściwe, a z drugiej strony było w tym też dużo własnej winy rockmana. [...]
 
Przez lata myśleliśmy o nakręceniu teledysków albo pełnometrażowego filmu na podstawie „WY” i to sprawiało ze nie skupiałem się na potrzebie zagrania postaci Mayne’a, chociaż właściwie to nim byłem. Jego osoba posiadała wiele cech Dela, jak i moich. NR jest tak naprawdę wstępem do tego krótkiego opowiadania, aniżeli do klipu do Estranged. Mieliśmy zamiar spróbować wydobyć więcej z historii i elementów z „WY” do Estranged ale Stephanie Seymour miała inne plany, więc musieliśmy też zmienić nasze. Ten tekst rzeczywiście pomagał mi przez pewien czas i bardzo chciałbym to zekranizować, ale póki co lepiej będzie dla mnie jeśli pozwolę mu wykroczyć poza ramy podobieństwa do mojego życia. Będzie lepiej, jeśli pozwolę tej historii żyć własnym życiem.

Pewnego  razu Andy Morahan, reżyser klipu do NR, i ja zostaliśmy poproszeni żeby zrobić odcinek dla serialu „Opowieści z krypty” [amerykański serial telewizyjny utrzymany w stylu horroru i czarnej komedii realizowany w latach 1989-1996], więc poprosiłem Dela żeby napisał scenariusz, oparty na jednym z jego opowiadań. To dałoby mi szansę do zrobienia czegoś, co mnie interesuje – czyli aktorstwa. Dla Dela byłaby to szansa [...] na napisanie dla telewizji, a dla Andy’ego na reżyserię. Del nie za bardzo czuł, że ma odpowiednią historię dla „Opowieści...”, więc napisał opowiadanie pt „The Immortals”, o którym myślałem że nadawałoby się do adaptacji, ale potem dowiedzieliśmy się, że wymogiem było opieranie odcinków na istniejących komiksach. Plan się nie udał, ale opowiadanie istnieje. [...]