NighTrain Station Guns N' Roses

To moje amatorskie tłumaczenie wywiadu z Ronem. Jestem samoukiem, więc pewnie są błędy, pominięcia czegoś, zwłaszcza w kwestiach technicznych. Byłbym wdzięczny za przejrzenie i poprawienie błędów przez forumowych ekspertów od języka angielskiego. Z góry dziękuję Wywiadu nie wrzucam do newsów, bo ma już kilkanaście dni i część kwestii zdążyła się "zdezaktualizować", jednak wierzę, że oprócz mnie są na NTS-ie jeszcze jacyś fani Rona, którzy chętnie przeczytają z nim wywiad w wersji polskiej.

AXS: Axes & Anchors to inny styl muzycznej podróży catering dla fanów dla fanów gitary z klasami i występy na żywo - na co najbardziej czekasz?

Bumblefoot: Czekam na stworzenie więzi z ludźmi, którzy mają tę samą pasję co ja, miłość do gitary. Czekam na spotkanie z przyjaciółmi, poznanie nowych.

AXS: Byłeś w trasie z wieloma różnymi muzykami - jakieś szalone historie z przeszłości?

Bumblefoot: Dżentelmen nigdy nie opowiada... ha!

AXS: Teraz grasz na Randy Rhoads Remembered podczas Axes & Anchors. Czego mogą oczekiwać fani?

Bumblefoot: Randy Rhoads był wielką inspiracją dla tak wielu, również dla mnie. Moja pierwsza gitara miała określone oprzyrządowanie dlatego, że usłyszałem solo do “Over the Mountain” . Ludzie mogą oczekiwać hołdu, z wielkimi gitarzystami grającymi wielkie piosenki.

AXS: Co jest dla Ciebie największym gitarowym solo wszechczasów?

Bumblefoot: Jest ich tak wiele na naszych osobistych playlistach. Suma ich wszystkich łączy nas uczuciowo z instrumentem, ciężko wybrać tylko jedno, to jak wybranie ulubionej cegły w katedrze.  Może “Sleep Walk” Santo & Johnny'ego, liczy się?

AXS: Zawsze spędzasz czas coś dając , jak zaangażowałeś się w Pattaya Bike Week i czemu działania charytatywne dla dzieci są dla Ciebie tak ważne?

Bumblefoot: Zaangażowalem się dzięki przyjaciołom na CorfuRockSchool.com – W lipcu będę tam uczył tydzień na pięknej wyspie Korfu, gdzie uczymy się gitary i muzyki, cieszymy się plażą, pracujemy nad piosenkami i gramy razem koncerty w lokalnych lokalach. Organizatorzy znają także tych, którzy zajmują się Pattaya Bike Week. Zaprosili mnie w zeszłym roku w  lutym, żebym był gwiazdą tego wydarzenia. Cała rzecz to zbiórka funduszy dla “Jesters Care For Kids” (care4kids.info), organizacji non-profit kierowanej przez rowerzystów od 20 lat. Zagrałem trzy koncerty i poszło bardzo dobrze, zarobiliśmy $163,000, aby pomóc dzieciom w edukacji, potrzebach medycznych, nakarmić je, ubrać . Nie mogłem się doczekać, aby wrócić i to powtórzyć.

AXS: Jak wybierasz organizację dobroczynną?

Bumblefoot: Zazwyczaj to się po prostu dzieje. Ktoś ma historię, która wpływa na Twoje życie i po prostu chcesz pomóc .

AXS: Jak narodziła się współpraca z Darrylem "DMC" ? Jest jednym z najmilszych ludzim których kiedykolwiek spotkałem i  zawsze jest dostępny, aby pracować nad nową muzyką w różnych gatunkach. Czy w przyszłości będzie więcej nagranych piosenek bądź występów na żywo?

Bumblefoot: Znałem wokalistę Roba Dukesa dobrych 10 lat, odkąd był w Exodusie. Zadzwonił do mnie w zeszłym roku odnośnie swojego zespołu “Generation Kill” i rapowej kolaboracji, jaką mieli z Darrylem. Spotkaliśmy się w studiu w NYC, przyniosłem moją gitarę i pobyliśmy razem, oni pracowali nad piosenką, ja także zacząłem z nimi grać, wszystko było instynktowne, wszystko się łączyło. Zacząłem zajmować się produkcją audio ich albumu, dodawaniem ścieżek gitarowych, mam nadzieję na występ z nimi na scenie, to wspaniali kolesie tworzący głęboką muzykę w swoim gatunku. Poruszają w tekstach mroczne tematy. Jesteśmy już prawie gotowi z albumem, zbliża się!

AXS: Oglądałem video do "Don't Know Who to Pray to Anymore?" i trochę powaliła mnie jego emocjonalność. Kręciłeś w niektórych najbardziej historycznych i religijnych miejscach. Jak długo? Czemu te miejsca były tak ważne, zamiast zrobić to w studiu? Myślę, że to współgra teraz  z wieloma głosami w Ameryce, dlaczego brać się za tak poważny temat?

Bumblefoot: Dziękuję. Video było planowane miesiącami, podróżowałem miesiąc, wszystko było skoordynowane i efektywne. Reżyser Vojan Koceic i jego zespół w Chorwacji, Ami Bornstein i jego zespół w Israelu, muzyk Eoghan Johnston i jego zespół w Irlandii Północnej, Thom Hazaert koordynujący wydanie, Rive Video zajmujący się promocją piosenki w radiostacjach, oni tego dokonali i nie mogę się im odwdzięczyć. Piosenka jest jest o utracie wiary we wszystko,w co wierzyłeś, byciu złym i nie pozwoleniu na to, by leczenie się rozpoczęło. Nie chciałem tego udawać. Chciałem, żeby video było kręcone w lokacjach, które mają duchowe i historyczne korzenie. Zyskaliśmy dostęp do starożytnych rzymskich ruin na jordańskiej granicy, to jedyne kiedykolwiek nakręcone tam muzyczne video .

AXS: Muszę powiedzieć, że nie słyszałem o "Art of Anarchy" póki nie zacząłem przygotowywać się do tego wywiadu. Przesłuchałem to ostatniej nocy i brak mi słów. Nie mogłem przestać słuchać. To było surrealistyczne - usłyszeć Scotta Weilanda w nowej muzyce. Najlepszej muzyce. Wiem, że były tarcia ze Scottem po wydaniu płyty, a potem go straciliśmy. Po jego śmierci muzyka była udostępniona za darmo jako hołd. Możesz powiedzieć o statusie zespołu? Wstydem byłaby utrata tego projektu. Powiedziałeś, że nie chcesz być głównym wokalistą, czy jest szansa, że projekt ruszy naprzód z kimś innym?

Bumblefoot: Mamy wokalistę, pracujemy nad kolejnym albumem, mam nadzieję, że damy znać ludziom jak będzie wyglądał kolejny rozdział na początku marca.

AXS: Masz jakiś proces, który przechodzisz tworząc sola? Czy różni się, gdy nagrywasz sam w porównaniu z tym, jak nagrywasz z zespołem?

Bumblefoot: Zawsze są spontaniczne. Wiele z ich to pierwsze ujęcia improwizowanych melodii, wiele z nich to graj-aż-spieprzysz, wtedy to zabierz, ale rzadko jest to zaplanowane wcześniej, chyba, że to skomponowana część piosenki. Główne partie “Guitars Still Suck” są skomponowane, ale solo jest improwizowane.

AXS: Jaki jest najdłuższy czas, jaki spędziłeś bez gitary?

Bumblefoot: Były czasy, kiedy przez miesiąc miałem gitarę pięć stóp ode mnie i jej nie dotykałem, będąc kompletnie skupiony na tworzeniu muzyki. Czasem, gdy sięgniesz po nią ponownie i jesteś odświeżony mentalnie jest coś nowego w twoim podejściu. Jeśli chodzi o ręce, najlepiej jest grać codziennie, nawet tylko po 5, czy 10 minut.

AXS: Jaka jest Twoja ulubiona gitara?

Bumblefoot: The Vigier “DoubleBfoot” , moja gitara do wszystkiego.

AXS: Kto byłby twoim wymarzonym partnerem w duecie, jeśli chodzi o grę lub śpiew?

Bumblefoot: Ahhhhh!! Kolejna długa lista zbyt długa by z niej wybrać! Jammowałem, nagrywałem, grałem koncerty z niektórymi z najbardziej niesamowitych i interesujących wokalistów i instrumentalistów. Zawsze kocham grać z Tonym Harnellem. Z kim chciałbym, z kim nie grałem? Z Mike'em Pattonem, Dave'm  Grohlem, Chrisem Cornellem...lista jest długa.

http://m.axs.com/axes-and-anchors-cruise-preview-with-bumblefoot-76674