(https://images1.laweekly.com/imager/u/745xauto/8628311/the_magpie_salute-47_photo_credit_-_john_hayhurst_.jpg)
Black Crowes w/ Slash playing "It's A Sin" in New York 1990 Audio
https://www.youtube.com/watch?v=Vk8BGLa0YAM (https://www.youtube.com/watch?v=Vk8BGLa0YAM)
W artykule LA Times z 16 listopada 1991 roku, pojawił się następujący news:
Marc Ford, jeden z najbardziej interesujących gitarzystów młodego pokolenia (wówczas 25-letni) opuszcza swój, walczący o uznanie, zespół Burning Tree, żeby dołączyć do kapeli The Black Crowes. Pochodząca z Georgii grupa, sprzedała już ponad 4 miliony egz. swojej debiutanckiej płyty (Shake Your Money Maker, 1990). Ford zastąpi oryginalnego gitarzystę, Jeffa Cease’a.
W tym tygodniu, Marc, otrzymał również ofertę by zostać członkiem GNR, jako zastępstwo dla Izziego Stradlina, który podobno nie chce jechać z grupą w kolejną trasę koncertową. Ford odrzucił tę propozycję, twierdząc że granie z TBC będzie dla niego o wiele większą frajdą, jako że jest to rodzaj muzyki, który lubi bardziej. „Nie zastanawiałem się długo. Zdecydowanie bardziej pasują mi Black Crowes niż GNR”.
Marc stwierdził, że nagle dostał telefon od Slasha, który zaproponował mu zostanie jednym z Gunsów podczas trasy koncertowej. Ale wtedy, gitarzysta zaakceptował już ofertę TBC. Rzecznik prasowy GNR odmówił nam komentarza.
W artykule LA Weekly z 11 września 2017 roku, Marc Ford wspomina tę historię:
„Byłem zaskoczony tym telefonem. Nigdy wcześniej nie rozmawialiśmy. Ale Burning Tree i GNR mieli próby obok siebie na Cleon Avenue w North Hollywood. O 10.30 rano odebrałem telefon, Slash przedstawił się i mówił, że słyszeli jak grałem po sąsiedzku, że zawsze uwielbiali mój styl i spytał czy teraz w obliczu odejścia Izziego nie zgodziłbym się do nich dołączyć”.
Ford grzecznie odmówił Slashowi i wytłumaczył że już zdecydował się przejść do TBC. „Oczywiście, bardzo mi to schlebiło. To diametralnie zmieniłoby moje życie. Szczerze? Prawdopodobnie bym już nie żył. Podjąłem jednak najlepszą decyzję i Slash przyznał mi rację. Stwierdził, że to fajnie, i że prawdopodobnie to dla mnie lepszy wybór oraz życzył mi powodzenia” [W 1997 roku Ford został wyrzucony z TBC ze względu na nadużywanie narkotyków a następnie zgłosił się na odwyk].
W tym czasie, Marc wystąpił także na debiutanckiej solowej płycie Izziego, czyli kogoś kogo miał zastąpić w GNR. Zagrał na slide guitar w utworze Somebody Knockin’, pierwszym kawałku z płyty Izzy Stradlin and the Ju Ju Hounds (1992). „Wszedłem zaraz po Ronie Woodzie (Rolling Stones), który skończył nagrywać swoją partię. Izzy to zwykły, twardo stąpający po ziemi gość. Pozwolił mi zrobić dokładnie to co chciałem. Wszystko zajęło mi około pół godziny.” TBC nie wyraziło zgody na oficjalne wystąpienie Forda na tym albumie, dlatego gitarzysta poprosił o usunięcie swojego nazwiska z listy muzyków. Niniejszym Marc Ford nie widnieje na wkładce do płyty.
Na tym jednak nie koniec związków Marca/TBC z GNR. Opowiada Rich Robinson (gitarzysta TBC, brat wokalisty tej kapeli, Chrisa): „Niedługo później zadzwonił do mnie Lars Urlich z Metallicy prosząc żebyśmy wystąpili jako support na ich wspólnej wielkiej trasie z Gunsami. A ja mu na to, nie, stary, skupimy się na naszych sprawach. Urlich odparł, że popełniamy błąd, że to będzie duże wydarzenie. Skomentowałem to w stylu, dzięki, ale damy sobie radę [śmiech].
Linki: http://www.laweekly.com/music/the-black-crowes-marc-ford-and-rich-robinson-are-together-again-in-the-magpie-salute-8628286 (http://www.laweekly.com/music/the-black-crowes-marc-ford-and-rich-robinson-are-together-again-in-the-magpie-salute-8628286)
http://articles.latimes.com/1991-11-16/entertainment/ca-1563_1_black-crowe (http://articles.latimes.com/1991-11-16/entertainment/ca-1563_1_black-crowe)